To μέλλον της Ευρώπης κρίνεται στην Ιρλανδία.

Ένα εκατομμύριο Ιρλανδοί ψηφοφόροι στο δημοψήφισμα που θα διεξαχθεί στις 12 Ιουνίου κρίνουν το μέλλον των 495 εκατομμυρίων πολιτών της Ευρώπης

Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος θα κρίνει αν θα κυρωθεί η Συνθήκη της Λισαβόνας.

Αυτό γίνεται επειδή τα 26 υπόλοιπα κράτη μέλη κύρωσαν τη Συνθήκη μέσω των κοινοβουλίων τους, ενώ η Ιρλανδία, μόνο, έχει νομική υποχρέωση βάση του συντάγματος να θέσει το θέμα σε δημόσια ψηφοφορία.

Η συνθήκη θα πρέπει να ψηφιστεί ομόφωνα και από τα 27 κράτη μέλη, αν το αποτέλεσμα στο ιρλανδικό δημοψήφισμα είναι αρνητικό η συνθήκη θα ακυρωθεί.

Ταυτόχρονα, όλα δείχνουν ότι δεν υπάρχει «σχέδιο Β», αν η Ιρλανδία ασκήσει το δικαίωμα της αρνησικυρίας

Η πιο πρόσφατη δημοσκόπηση δείχνει, Ναι το 41% , ΟΧΙ το 33 % ,ενώ το υπόλοιπο ποσοστό είναι οι αναποφάσιστοι. Το Ναι έχει την υποστήριξη όλων των μεγάλων κομμάτων, ενώ το όχι υποστηρίζεται από το Sinn Fein και γνωστούς τραγουδιστές.

Ο υπεύθυνος της εκστρατείας για το δημοψήφισμα, είπε: Πρώτα από όλα, ο σκοπός της συνθήκης είναι να εξασφαλίσει ότι η ΕΕ είναι μεταρρυθμισμένη έτσι ώστε να είναι πιο αποδοτική και αποτελεσματική στην αντιμετώπιση των σύγχρονων προκλήσεων.

Οι οπαδοί του όχι στην Ιρλανδία θεωρούν ότι θα αναγκαστούν να χαλαρώσουν τις αμβλώσεις ( στην Ιρλανδία οι αμβλώσεις είναι απαγορευμένες, επιτρέπεται μόνο όταν η ζωή της μητέρας είναι σε κίνδυνο).

Θεωρούν επίσης ότι ίσως κινδυνεύσει η ουδετερότητα της Ιρλανδίας, λόγω των διατάξεων για τον ευρωπαϊκό στρατό, οι Ιρλανδοί δίνουν ιδιαίτερη σημασία σε αυτό το ζήτημα επειδή αγωνίστηκαν σκληρά πάνω από 100 χρόνια για αυτό το σκοπό.

Πάνω από όλα αυτά όμως υπάρχουν φόβοι ότι ένα κεντρικό φορολογικό σύστημα θα σημάνει το τέλος του ευνοϊκού 12,5 % του φόρου εταιριών (σε σύγκριση με την βρετανια28%), το οποίο έχει βοηθήσει ώστε να προσελκύσει η Ιρλανδία πολλές επιχειρήσεις.

Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τις υψηλές επενδύσεις στην εκπαίδευση έκαναν ελκυστική την Ιρλανδία σε πολλές αμερικανικές εταιρίες και άνοιξε τον δρόμο για την οικονομική άνθηση από τα μέσα του 1990 μέχρι και πρόσφατα.

Όλα αυτά έκαναν τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Jose Manuel Barroso, να σπεύσει στο Δουβλίνο τον Απρίλιο ώστε να πείσει τους ψηφοφόρους ότι η Ιρλανδία θα μπορούσε να έχει δικαίωμα αρνησικυρίας για τα φορολογικά θέματα.

Τη Δευτέρα που πέρασε ο κ Barrosso προειδοποίησε ότι εάν η Ιρλανδία απορρίψει τη συνθήκη: "Όλοι θα καταβάλουμε τίμημα για αυτό."

Μια ομάδα ψηφοφόρων που θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά στις 12 Ιουν είναι οι αγρότες. Αυτή η ομάδα, είναι συνήθως υπέρ της Ευρώπης, κατηγορούν όμως τώρα τον επίτροπο για θέματα εμπορίου της ΕΕ, κ. Peter Mandelson, ότι προσπαθεί να καταστρέψει την ιρλανδική γεωργική βιομηχανία.

Η ιρλανδική γεωργία είναι κατηγορηματικά αντίθετη με τις προτάσεις για το άνοιγμα της Ευρώπης σε περισσότερες εισαγωγές γεωργικών προϊόντων εκτός Ε.Ε. θεωρουν ότι 50.000 αγρότες θα έχουν πρόβλημα στις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες και φοβούνται ότι ίσως χαθούν 50.000 θέσεις εργασίας στη βιομηχανία επεξεργασίας τροφίμων.

Για το ζήτημα αυτό αναμένεται να γίνει προσπάθεια συμβιβασμού στην επόμενη υπουργική συνάντηση του ΠΟΕ στο τέλος του Ιουνίου.

Η Ιρλανδία είναι μια από τις χώρες που έχει ωφεληθεί πολλαπλά από την Ε.Ε, αν θελήσει αυτή τη φορά να διαφοροποιηθεί και οι Ιρλανδοί το δουν τοπικιστικά, αρκετοί, πιστεύουν ότι θα είναι καταστροφικό για την ΕΕ, επειδή θα πρέπει να ξεκινήσει από την αρχή σχεδιασμός μιας νέας συνθήκης, ενώ θα δημιουργήσει σοβαρά ερωτήματα σχετικά με το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με πληροφορίες από: Spiegel, telegraph.