Σε «χειμερία νάρκη» δείχνει να βρίσκεται η αντιπολίτευση στη χώρα, αφού προσπαθεί όπως φαίνεται με ξεπερασμένες γνώσεις και συνταγές να αντιμετωπίσει τα προβλήματα του σήμερα και να ορίσει το αύριο.
Ταυτόχρονα αρκετά στελέχη τής κυβέρνησης δείχνουν να μην έχουν αντιληφθεί το ρόλο τους, ενώ άλλοι δείχνουν ότι είναι περήφανοι που υπηρετούν την κυβέρνηση και φροντίζουν να μην εκτεθούν λέγοντας κάτι που δεν πρέπει, ενώ άλλοι που λένε εξυπηρετούν σκοπιμότητες.
Έτσι η δημόσια ζωή καταλήγει στην κατάψυξη.
Αν όμως δούμε προσεκτικά το παρελθόν όλες οι συμφορές οφείλονται στην έλλειψη βούλησης, ενώ με επικοινωνιακές φωτοβολίδες και αποσιωπήσεις δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξουν τα δεδομένα υπέρ της κοινωνίας των πολιτών.
Πάντα υπήρχαν δυο κόσμοι, ο κόσμος της εξουσίας και ο κόσμος του σεβασμού, σήμερα η εξουσία δεν εξασφαλίζει σεβασμό ενώ αρκετοί άνθρωποι δεν γίνονται σεβαστοί όσο θα έπρεπε, έτσι οι ισχυροί για να μπορέσουν να υπάρχουν προσπαθούν να προκαλούν φόβο.
Αυτό κύρια συμβαίνει όταν οι πολιτικές αποτυγχάνουν, η αλήθεια διαστρεβλώνεται και παραμορφώνεται ενώ κυριαρχεί ο φόβος παντού για να κρυφτούν οι αδυναμίες.
Σε αυτό το πλαίσιο οι πολιτικές ελίτ σπάνια θα αντισταθούν ή θα αλλάξουν νοοτροπία επειδή το μοναδικό που γνωρίζουν είναι η πολυτέλεια καθώς και η προστασία αυτής με κάθε κόστος.
Η πράξη όμως έχει αποδείξει ότι οι πολιτικές αυτές αποτυγχάνουν.
H Σοβιετική ένωση κατέρρευσε επειδή δαπανούσε το μεγαλύτερο μέρος του προϋπολογισμού της για την άμυνα.
Η σημερινή οικονομική κρίση στον κόσμο αλλά και τα γενικότερα προβλήματα που έχει προκαλέσει είναι απόρροια του πολέμου κατά της τρομοκρατίας.
Είναι προφανές ότι οι άνθρωποι πρέπει να ξαναβρούν την ελπίδα, αλλά και να επαναπροσδιοριστούν οι προτεραιότητες.
Όμως και ο τρόπος που προσεγγίζει το μεγαλύτερο μέρος των αναλυτών και των δημοσιογράφων την μερική κρίση του πολιτικού συστήματος είναι σε μεγάλο βαθμό λάθος,
Αδυνατούν να κατανοήσουν την πραγματικότητα επειδή δεν είναι μέρος αυτής αλλά και δεν σκέφτονται αντικειμενικά επειδή δεν έχουν μάθει να σκέφτονται αντικειμενικά, παντα εξυπηρετούσε ο λόγος τους τα συμφέροντα των αφεντικών. Φυσικό θα πει κάποιος «αφού πληρώνονται» για να γράφουν.…
Αυτό όμως οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα
Το δημοκρατικό πολίτευμα προϋποθέτει μια κοινωνία ίσων μεταξύ των πολιτών.
5 σχόλια:
Υπάρχει άραγε μεγαλύτερη προσφορά στην ανθρωπότητα, σήμερα που το πετρέλαιο τελειώνει και τα αδιέξοδα συσσωρεύονται, από το να ιδρύσετε σε μια περιοχή όπου δοξάστηκε η κατασυκοφαντημένη άμεση δημοκρατία των Ολυμπιακών αγώνων, μια διεθνή κίνηση για Συμφιλιωτικό Ενιαίο Ψηφοδέλτιο, αυτό ακριβώς που ήταν το μοναδικό κριτήριο συμμετοχής, παράλληλα με την τήρηση Εκεχειρίας;
Γιατί να φοβηθούμε τη διάδοση της ευεργετικής για όλους αλήθειας;
http://www.youtube.com/watch?v=NaXxwSUXMOw
Το αμερικανικό σύστημα επιλογής του αρχηγού θα μπορούσε να εισαχθεί στην ελληνική πολιτική πραγματικότητα, βέβαια με την αναγκαία προσαρμογή για τα ελληνικά δεδομένα.
Τα κόμματα όμως θα μπορούσαν να κάνουν πιο « ανοιχτή» την επιλογή των υποψηφίων βουλευτών, άλλα και να διευρυνθεί ο αριθμός των υποψηφίων.
Για πιο λογο να υπάρχουν μόνο 10 υποψήφιοι σε ένα νομό και να μην υπάρχουν π.χ 50
απο εκεί και πέρα θα μπορούσε να υπάρχει και Ενιαίο Ψηφοδέλτιο με συμφωνία, όπως είναι τώρα στους συνεταιρισμούς.
Πρέπει όλοι να ξεκινάμε απο την ίδια τη θεμελιώδη παραδοχή, οτι η δημοκρατία και ο καθένας μας θα πρέπει να έχει μια φωνή.
Δεδομένης της δύναμης του internet, τώρα έχουμε εκατομμύρια φωνές που αποτελούν μέρος των συζητήσεων μας.
Ετσι Βλέπουμε αρκετές φορές δύσκολα ερωτήματα να βρίσκουν απάντηση στο internet.
Αν η πολιτική ηγεσία δεν ανταποκρίνεται στα κοινωνικά πρότυπα θα πρέπει να θέτει άμεσα εαυτό εκτός πολιτικής, για αυτό και ο πολίτης πρέπει να φροντίζει, άρα να γίνει πιο ενεργός.
Κυριακή απόγευμα και το καφενείο ανοίγει τις πόρτες του στον Αλέξη Καλοκαιρινό με ένα άρθρο του που θα συζητηθεί
Βγενουσκόνι
Κερνάμε καφέ από τη παγκόσμια λίστα του καφενείου μας και ακούστε και το αφιέρωμα στη Χαρούλα
Δημοσίευση σχολίου