Ιστορία χωρίς happy end ;

Μείζονος σημασίας προβλημα της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, αλλά και μείζονος σημασίας ιστορικό πρόβλημα είναι το Σκοπιανό.

Τον τελευταίο χρόνο το ζήτημα απασχόλησε έντονα την κοινή γνώμη, αλλά και την εξωτερική πολιτική της χώρας. Οι εντάσεις ήταν πολλές, η κυβέρνηση φάνηκε να αναζητά συμβιβαστική λύση.

Άλλωστε, παρά την ένταση, είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι την τρέχουσα χρονιά οι άψογοι χειρισμοί του Πρωθυπουργού και της κυβέρνησης με την σημαντική συνεισφορά των απανταχού Ελλήνων ανέτρεψαν αρνητικά δεδομένα δυο δεκαετιών. Η διεθνής θέση της Ελλάδας σε σχέση με το ζήτημα είναι αισθητά βελτιωμένη.

Η αρχή έγινε με το VETO του Βουκουρεστίου, στη συνέχεια οι θετικές αναφορές σε θέματα ελληνικού ενδιαφέροντος που περιλαμβάνονταν στην ετήσια έκθεση προόδου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την ΠΓΔΜ χαροποίησαν αρκετά τη χώρα μας, δεν ικανοποιήθηκε το αίτημα της γειτονικής χώρας για χορήγηση ημερομηνίας έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων, ενώ η έκθεση επισημαίνει και την ανάγκη να καταβληθούν νέες προσπάθειες με επoικοδομητική προσέγγιση για την εξεύρευση αμοιβαίας αποδεκτής λύσης, μέσα από διαπραγματεύσεις υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, για το θέμα της ονομασίας.

Τα παραπάνω απέδειξαν ότι το «Σκοπιανό» δεν είναι διμερές ζήτημα, αφού αποτελεί πλέον εμπόδιο στις σχέσεις της πΓΔΜ με την Ε.Ε και το ΝΑΤΟ.

Η διπλανή χώρα εξαιτίας της αποτυχίας στο Βουκουρέστι οδηγήθηκε σε πρόωρες εκλογές, στις εκλογές φάνηκε ότι η κατάσταση μεταξύ των εθνοτήτων που υπάρχουν στην ΠΓΔΜ δεν έχει βελτιωθεί, τα σοβαρά εθνοτικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η ΠΓΔΜ παραμένουν.

Στη συνέχεια οι επιστολές του Σκοπιανού πρωθυπουργού φάνηκε να έχουν πολλαπλούς στόχους. Βασικός στόχος ήταν να πληγεί η διαδικασία των διαπραγματεύσεων για το θέμα της ονομασίας, αλλά και να δημιουργηθούν ανύπαρκτα άλλοθι.

Αρκετοί αναλυτές είδαν τις επιστολές ως πράξη αντιπερισπασμού για τα εσωτερικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα αυτή, επιπλέον, θα μπορούσαμε να πούμε ότι μέσω των επιστολών ο πρωθυπουργός της διπλανής χώρας προσπάθησε να προσαρμόσει την κοινωνία της ΠΓΔΜ στη νέα πραγματικότητα ( μέσω των αρνήσεων), όλα είναι πιθανά.

Όμως και σύμφωνα με αναλυτές τον τελευταίο καιρό παρατηρείται μια τεχνητή προσπάθεια να ξαναγίνει το ζήτημα διμερές, αλλά και να παρακαμφτεί το veto, η πρακτική αυτή συνηθίζεται όταν έχεις έναν «ενοχλητικό» και θέλεις να τον παρακάμψεις για να περάσεις τις θέσεις σου, στην προκειμένη περίπτωση κατά παράδοξο τρόπο έχουν αντιστραφεί οι ρόλοι και ο «ενοχλητικός» είναι η χώρα μας.

H Π.Γ.Δ.Μ. επιδιώκει ένταξη στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση ώστε έτσι να νομιμοποιηθεί ως κρατική και εθνική οντότητα. Η Ελλάδα τον τελευταίο καιρό προσπαθεί να αξιοποιήσει τα πλεονεκτήματα που της δίνει η θέση της ως μέλος στους δύο αυτούς Οργανισμούς

Εάν τώρα η διπλανή χώρα με μια καταρχήν συμφωνία για το όνομα κατορθώσει να προχωρήσει την ένταξη στο ΝΑΤΟ και την διαδικασία ένταξης στην Ε.Ε, χωρίς να «λυθούν» τα ζητήματα που τεθήκαν πρόσφατα και συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις χωρίς το «αγκάθι του ονόματος» σε ένα νέο πλαίσιο που η ΠΓΔΜ θα ενεργεί ανεξάρτητα από τη βούληση της χώρας μας,υπάρχει η περίπτωση, η διπλανή χώρα να εγείρει συνεχώς νέα ανύπαρκτα ζητήματα, τα οποία, θα δημιουργήσουν μακροπρόθεσμα συνθήκες αποσταθεροποίησης στην Ελλάδα και τα βαλκάνια.

Γενικότερα όμως, όλα θα εξαρτηθούν από το όνομα που θα «δοθεί» στη διπλανή χώρα, εάν το όνομα είναι «φορέας κληρονομιάς» και δεν έχει «καθαρά» και μόνο γεωγραφικά κριτήρια η ονοματοδοσία, τότε όλα είναι πιθανά.
t.v.