“Ελλάς - Γαλλία - νέα συμμαχία”
Αναφερόμενος στην ευρωπαϊκή προοπτική των Βαλκανιών, ο κ.Σαρκοζί τόνισε ότι το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ πρέπει να ρυθμιστεί πριν από κάθε προσχώρηση της χώρας σε ΝΑΤΟ και ΕΕ και σημείωσε πως «η αλληλεγγύη της Γαλλίας προς την Ελλάδα υπάρχει και θα παραμείνει». "Εμείς επιλέξαμε την Ελλάδα" είπε χαρακτηριστικά.
Ο Πρόεδρος της Γαλλίας αναφέρθηκε στο Κυπριακό, λέγοντας χαρακτηριστικά "ήρθε επιτέλους η ώρα να πέσει το τείχος της Λευκωσίας", αλλά και στην κατάσταση στη Μέση Ανατολή, ενώ τάχθηκε υπέρ μιας τσενής σχέσης σύνδεσης της Τουρκίας με την ΕΕ.
Χαρακτήρισε σημαντικό το ρόλο της Ελλάδας στο πλαίσιο της Μεσογειακής Ενωσης και ολοκλήρωσε την ομιλία του λέγοντας: «Ζήτω η νέα συμμαχία Γαλλίας - Ελλάδας».
6 σχόλια:
mou zitas diskola pragmata...
η υπομονή είναι αρετή
Η ομιλία του στην Βουλή των Ελλήνων πρέπει να γίνει παράδειγμα προς μίμηση για τους Βουλευτές
NICOLAS SARKOZY (Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας):
Ολόκληρη η ομιλία στη βουλή των Ελλήνων
Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, κύριε Πρωθυπουργέ, αγαπητέ Κώστα, κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Βουλής, κυρίες και κύριοι Υπουργοί, Βουλευτές, αγαπητοί φίλοι, με μεγάλη συγκίνηση βρίσκομαι σήμερα εδώ, στη Βουλή των Ελλήνων, σ’ έναν τόπο που για όλους τους Γάλλους συμβολίζει την ελευθερία, τη δημοκρατία, καθώς και την ανάκτηση του μεγαλείου της Ελλάδας. Και όποιες και να είναι οι πολιτικές σας πεποιθήσεις, θέλω να σας πω ότι συνειδητοποιώ τι τιμή κάνετε σ’ εμένα και μέσω εμού στη Γαλλία, δίνοντάς μου τη δυνατότητα να λάβω το λόγο εδώ.
Κυρίες και κύριοι, όταν ο παππούς μου –τον οποίο λάτρευα- εγκατέλειψε τη Θεσσαλονίκη, ήταν νέος και σίγουρα δεν θα φανταζόταν ποτέ ότι το εγγονάκι του θα ξαναρχόταν ποτέ στην Ελλάδα σαν Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας.
Τον σκέφτομαι αυτή τη στιγμή, όπως σκέφτομαι και όλους αυτούς που μπόρεσαν να βρουν την ταυτότητά τους σ’ αυτή τη γη.
Πριν από είκοσι έξι αιώνες, λίγα μέτρα από εδώ που βρισκόμαστε σήμερα, μπροστά στη Συνέλευση που είχε δημιουργηθεί από τους Νόμους του Σόλωνα και του Κλεισθένη, στη Συνέλευση του λαού καθοδηγούμενη από τη Βουλή, της οποίας το όνομα φέρετε σήμερα εσείς, ο Θεμιστοκλής, ο Περικλής, ο Δημοσθένης, έλαβαν το λόγο. Οι αγορεύσεις τους έχουν μείνει στην ιστορία.
Και για μένα που πραγματικά αποφάσισα να δώσω τη ζωή μου στην πολιτική, το ότι βρίσκομαι σήμερα εδώ, είκοσι έξι αιώνες αργότερα, είναι σαν να βρίσκομαι στο μέρος όπου για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, η ανθρώπινη σκέψη συνέλαβε την ιδέα της Δημοκρατίας και τη δοκίμασε.
Εμείς είμαστε οι κληρονόμοι αυτής της ιδέας.
Για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, άνθρωποι μπόρεσαν να ζήσουν μαζί και έδωσαν ένα νόημα στη λέξη «πολιτική». Για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, εμφανίστηκε, γεννήθηκε εδώ η Δημοκρατία, την οποία όλοι γνωρίζουμε σήμερα.
Πιστεύω ότι όλη η ανθρωπότητα οφείλει ευγνωμοσύνη στην Ελλάδα.
Εδώ, στην Ελλάδα και πολύ συγκεκριμένα στην πόλη των Αθηνών, τον 5ο αιώνα π.Χ., γεννήθηκε η φιλοσοφία, η αρχιτεκτονική, η γλυπτική –που έφτασε στους ύψιστους βαθμούς τελειότητας- το θέατρο, η ρητορική, που έφτασαν πραγματικά σε μεγαλειώδες επίπεδο. Και πραγματικά, είμαστε και είστε πολύ τυχεροί που είστε οι κληρονόμοι αυτών των ανθρώπων.
Όλα αυτά δόξασαν την Αρχαία Ελλάδα και κανένα έθνος δεν μπορεί να το καταλάβει αυτό περισσότερο από τη Γαλλία που μπορεί να καταλάβει τη συμβολή της Ελλάδας στον πολιτισμό.
Η ελληνική σκέψη ενέπνευσε τα ιδεώδη της Αναγέννησης, του Διαφωτισμού και της Γαλλικής Δημοκρατίας. Οι Γάλλοι φιλέλληνες ακολούθησαν με τη σειρά τους την ηρωική απελευθέρωση της σύγχρονης Ελλάδας –από τον Ντελακρουά και τον Βίκτορα Ουγκώ- χωρίς κανείς να ξεχάσει τους ανώνυμους ήρωες στο Ναβαρίνο. Η Γαλλία συνεχίζει να τιμά αυτούς τους ήρωες.
Είμαστε υπερήφανοι που θα μπορέσουμε να συνοδεύσουμε την Ελλάδα σ’ αυτόν τον απελευθερωτικό της αγώνα. Αυτό το φιλελληνικό πνεύμα είναι παρόν και οδηγεί το συναίσθημα φιλίας. Εκφράστηκε όταν ο Στρατηγός Ντε Γκώλ πήρε το λόγο εδώ, πριν από σαράντα πέντε χρόνια. Ενέπνευσε τη Γαλλία να εμπνεύσει την Ελλάδα στην προσχώρησή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Και, αγαπητέ μου Κώστα, ενέπνευσε αυτό που έγινε στο Βουκουρέστι, στην τελευταία συνάντηση Κορυφής της Ατλαντικής Συμμαχίας, όταν η Γαλλία στήριξε με αδελφικό τρόπο την Ελλάδα.
Αυτή η ειδική σχέση μεταξύ Γαλλίας και Ελλάδας από το 1974, μετά την επιστροφή του Κωνσταντίνου Καραμανλή, μετά τα δύσκολα χρόνια, οδήγησε στο «Ελλάς–Γαλλία, Συμμαχία». Αυτό που ήρθα σήμερα να σας πω είναι ότι αυτή η συμμαχία είναι σήμερα πραγματικότητα. Ενστικτωδώς γνωρίζουμε ότι μπορούμε να βασιζόμαστε οι μεν στους δε. Η Ελλάδα μπορεί να βασιστεί στην Γαλλία και η Γαλλία μπορεί να βασιστεί στην Ελλάδα.
(Χειροκροτήματα)
Έναντι όλων των προκλήσεων, θέλω να σας προτείνω ένα καινούργιο σλόγκαν «Ελλάς-Γαλλία, Νέα Συμμαχία».
Αυτή τη νέα συμμαχία πρέπει πραγματικά να τη θέσουμε στην υπηρεσία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, γιατί το πιο αξιοσημείωτο επίτευγμα είναι η Ευρώπη. Είναι ίσως το πιο σημαντικό που πετύχαμε τον τελευταίο μισό αιώνα. Η Ευρώπη μας επέτρεψε να ζήσουμε ειρηνικά, μας οδήγησε σε ευημερία και μας προστατεύει κατά των εθνικιστικών πειρασμών. Γνωρίζουμε πολύ καλά τι σημαίνουν οι εθνικιστικές τάσεις στην Ελλάδα, πολύ καλύτερα παρά πουθενά αλλού.
Η Ευρώπη, λοιπόν, έκανε τον πόλεμο αδύνατο. Όμως, με την προσχώρηση της Ελλάδας, η Ευρώπη δεν εγγυάται μόνο την ειρήνη, αλλά βασίζει, στηρίζει την ελευθερία, τη δημοκρατία για όλους τους λαούς που γνώρισαν δύσκολα χρόνια και οι οποίοι βγήκαν από αυτήν τη δύσκολη περίοδο. Εσείς μας το δείξατε. Δείξατε το δρόμο στην Ισπανία, στην Πορτογαλία για τη μεγάλη διεύρυνση προς Ανατολάς που ακολούθησε αυτό το έργο ενοποίησης της ελεύθερης Ευρώπης. Σ’ αυτήν την πορεία, η Ελλάδα και η Γαλλία πάντα βρέθηκαν μαζί.
Πολύ σύντομα θα πρέπει να πάρετε θέση όσον αφορά τη Συνθήκη της Λισσαβώνας. Πρόκειται για ένα κείμενο, το οποίο δεν είναι τέλειο. Δίνει, όμως, τέλος σε δέκα χρόνια θεσμικών συζητήσεων.
Η κύρωση της Συνθήκης από την Ελλάδα είναι ένα πολύ σημαντικό σημείο, για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε από κοινού τις προκλήσεις.
Αυτό δεν ήταν εύκολο στη χώρα μου. Η χώρα μου ψήφισε «όχι» στο δημοψήφισμα σε μεγάλο ποσοστό, παρόλο που είμαστε ιδρυτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παρ’ όλα αυτά καλούμαστε να κάνουμε επιλογές.
Πριν ξεκινήσει η γαλλική προεδρία, θέλησα να μιλήσω με τους Έλληνες ιθύνοντες, για να μπορέσουν να συμμετάσχουν σε αυτήν την προεδρία. Διότι γνωρίζω πολύ καλά ότι η νέα Συνθήκη δεν λύνει τα προβλήματα και δεν ξεπερνά την κρίση. Είναι μια προϋπόθεση. Όμως, δεν είναι η λύση για όλα.
Θα ξεπεράσουμε την κρίση, όταν δείξουμε σε όλους –και στους Γάλλους και σε όλους τους λαούς της Ευρώπης- ότι η Ευρώπη προστατεύει. Γι’ αυτό και θα μιλήσω για τη μετανάστευση, που θα είναι μια από τις προτεραιότητες της γαλλικής προεδρίας.
Η Γαλλία και η Ελλάδα δεν θέλουν μια κλειστή Ευρώπη, μια Ευρώπη αναδιπλωμένη στον εαυτό της. Δεν θέλουμε, όμως, και μια Ευρώπη η οποία κοιτά ανήμπορη κύματα μετανάστευσης ανεξέλεγκτα. Και γνωρίζω ότι η χώρα σας πιέζεται από μεταναστευτικά κύματα.
Το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα είναι δικό μας πρόβλημα. Γι’ αυτό και δεν θέλω να εγκαταλείψουμε την Ελλάδα μόνη στην αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος. Τα προβλήματα της Ελλάδας στον τομέα της μετανάστευσης είναι προβλήματα όλης της Ευρώπης.
Δεν μπορούμε την ώρα που δημιουργούμε ένα χώρο ελεύθερης κυκλοφορίας για τους Ευρωπαίους πολίτες, η κάθε χώρα να έχει δική της εθνική πολιτική για το θέμα της μετανάστευσης. Η γαλλική προεδρία θα προτείνει, λοιπόν, ένα Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για το άσυλο και τη μετανάστευση.
Το ίδιο θέλω να πω και για κάτι άλλο, που είναι καθαρά ευρωπαϊκή αρμοδιότητα: την άμυνα και την ασφάλεια. Οι Έλληνες και οι Γάλλοι κάνουν σημαντικές προσπάθειες στον τομέα της άμυνας, από τις σημαντικότερες μεταξύ των ευρωπαϊκών λαών. Λέμε, λοιπόν, στους εταίρους μας ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μια από τις πλουσιότερες περιοχές του κόσμου και δεν μπορούμε να είμαστε πλούσιοι, να θέλουμε να είμαστε ισχυροί, να μετράει η γνώμη μας και να μην μπορούμε να διασφαλίσουμε μόνοι μας την άμυνά μας.
Τι θα γίνει η οικονομική ισχύς της Ευρώπης; Τι θα γίνει η πολιτική ισχύς της Ευρώπης, εάν η Ευρώπη δεν είναι ικανή από μόνη της να εγγυηθεί την άμυνά της και την ασφάλειά της;
Κατά την άποψή μου, δεν πρόκειται -και ποτέ δεν θα πρόκειται- για ανταγωνιστικότητα προς το ΝΑΤΟ. Το λέω και το επαναλαμβάνω εδώ στην Αθήνα: Η Ευρώπη της Άμυνας και η Ατλαντική Συμμαχία είναι συμπληρωματικές. Είναι δύο πυλώνες. Χρειαζόμαστε και το ΝΑΤΟ και την Ευρώπη της Άμυνας.
Θέλω, επίσης, να προσθέσω ότι η Ελλάδα βρίσκεται στο σταυροδρόμι πολλών κόσμων. Αυτό είναι μεγάλο πλεονέκτημα για σας. Καλύτερα από όλους γνωρίζετε ότι η ειρήνη και η σταθερότητα εξαρτώνται άμεσα από αυτό που γίνεται στη δική σας πόρτα.
Αυτό ισχύει για τη Μέση Ανατολή, εξήντα χρόνια μετά την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ. Πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε, ώστε να προχωρήσει η ρύθμιση του προβλήματος και να μπορέσουν να συνυπάρξουν με ειρηνικό τρόπο δύο κράτη –το Ισραήλ και η Παλαιστίνη- με σίγουρα και αναγνωρισμένα σύνορα.
Η καλύτερη εγγύηση για το Ισραήλ είναι η ύπαρξη ενός σίγουρου κράτους της Παλαιστίνης, δημοκρατικού και αναγνωρισμένου.
Το Λίβανο πρέπει να επιβιώσει σαν ανεξάρτητη χώρα, γιατί είναι ένα παράδειγμα πολυμορφίας. Αύριο θα είμαι στη Βηρυτό για να τους πω ότι η Ευρώπη και η Γαλλία θα σταθεί στο πλευρό τους, θα σταθεί στο πλευρό όλων των πολιτών του Λιβάνου.
Όσον αφορά τη Μεσόγειο, οι δυο χώρες μας είναι χώρες της Μεσογείου. Ποιος άλλος από την Ελλάδα μπορεί να μιλήσει καλύτερα για τη Μεσόγειο Θάλασσα; Όλα γίνονται στη Μεσόγειο στην Ελλάδα. Είμαι πεπεισμένος ότι αυτά που σήμερα γίνονται γύρω από τη Μεσόγειο είναι καθοριστικά για το μέλλον μας.
Η Ευρώπη νόμιζε ότι στρέφει την πλάτη στο παρελθόν της. Δεν είχε καταλάβει ότι έστρεφε την πλάτη στο μέλλον της. Γι’ αυτό και εμείς, Έλληνες και Γάλλοι, πρέπει να προετοιμάσουμε αυτό το μέλλον. Γι’ αυτό και ο ρόλος της Ελλάδας είναι σημαντικός στα πλαίσια της μεσογειακής ένωσης.
Μπορούμε να κάνουμε τη Μεσόγειο την πιο καθαρή θάλασσα στον κόσμο. Να συνεργαστούμε όσον αφορά την ασφάλεια για την καταπολέμηση των πυρκαγιών που κατέστρεψαν τη χώρα σας το περασμένο καλοκαίρι. Όλη η Ευρώπη πρέπει να κινητοποιηθεί για σας βοηθήσει. Και όταν υπάρχει πρόβλημα στην Πορτογαλία, όλη η Ευρώπη πρέπει να κινητοποιηθεί για να βοηθήσει την Πορτογαλία. Χρειαζόμαστε την κινητοποίηση όλων των δυνάμεων της πολιτικής ασφάλειας σε όλη την Ευρώπη, για να δημιουργήσουμε μια ενιαία ευρωπαϊκή δύναμη κυρίως όσον αφορά το στόλο των αεροπλάνων για την κατάσβεση των πυρκαγιών, που χρησιμοποιούνται μόνο τρεις μήνες το χρόνο.
Συνειδητοποιώ, λοιπόν, τα προβλήματα της Μεσογείου. Και στη Μεσόγειο υπάρχει και η Κύπρος. Ήρθε η ώρα επιτέλους να πέσει το τοίχος της Λευκωσίας.
(Χειροκροτήματα)
Εκφράζω μια ευχή. Δεν μπορεί κανείς να χαίρεται ενώ ακόμη υπάρχει το τοίχος της Λευκωσίας.
Θα ήθελα, λοιπόν, να σας διαβεβαιώσω ότι η Γαλλία θα κάνει ό,τι μπορεί στα πλαίσια του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, έτσι ώστε οι σημερινές πρωτοβουλίες να προχωρήσουν. Σήμερα οι διαπραγματεύσεις ξαναρχίζουν με μια καινούργια ελπίδα.
Πραγματικά χαιρετίζω τους ηγέτες της Κύπρου και τους ενθαρρύνω να συνεχίσουν με ένα μοναδικό στόχο στις προσπάθειές τους, την επανένωση της Κύπρου με τρόπο δίκαιο και βιώσιμο.
Η Κύπρος ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην οικογένεια της Ευρώπης. Ξέρω βέβαια ότι η σχέση της Ευρώπης με την Τουρκία πρέπει να αντιμετωπιστεί με ευθύνη. Θεωρώ την Τουρκία μεγάλη χώρα, μεγάλο λαό, με την οποία η Γαλλία έχει ιστορικούς δεσμούς, τους οποίους θέλω να διατηρήσουμε.
Τίθεται το ζήτημα της ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Από τα μέσα της δεκαετίας του ’60 ξεκίνησαν οι συζητήσεις χωρίς απάντηση. Άρα, δεν είναι απλό το θέμα.
Η θέση μου σε αυτό το ζήτημα είναι σαφής, είναι γνωστή και δεν έχει αλλάξει. Είμαι πεπεισμένος ότι μια σχέση σύνδεσης στενή, είναι η καλύτερη απάντηση και για την Ευρώπη και για την Τουρκία. Γνωρίζω, όμως, ότι άλλοι έχουν διαφορετικές απόψεις. Τις σέβομαι.
Ξέρω, επίσης, ότι είναι λεπτό το θέμα στην Ελλάδα και ότι ο καθένας από εσάς, μπορεί να έχει για την ιστορία και για τη γεωγραφία αντιφατικά συναισθήματα. Ξέρω, επίσης, ότι άλλα λέμε πολλές φορές, άλλα σκεπτόμαστε, ότι υπάρχει η καρδιά και ότι υπάρχει και η λογική. Άλλα νοιώθουμε με την καρδιά μας και άλλα λέμε πολλές φορές με τη λογική μας.
(Χειροκροτήματα)
Καταλαβαίνω την ελληνική κοινωνία, όχι μόνο γιατί ο παππούς μου ήταν Έλληνας, γι’ αυτό και μπορώ να μοιραστώ αυτά τα αντιμαχόμενα ζητήματα. Εδώ λοιπόν, μπροστά στη Βουλή των Ελλήνων, θέλω να πω ότι η Γαλλία θα σεβαστεί με αμεροληψία τις απόψεις όλων κατά την διάρκεια της Προεδρίας της. Αυτός είναι ο ρόλος της Προεδρίας και θα τον τηρήσω κατά γράμμα.
Όσον αφορά τα Βαλκάνια, η σταθεροποίηση αυτής της περιοχής είναι ένας σοβαρός στόχος για όλη την Ευρώπη. Η Ελλάδα ζει ένα σημαντικό ρόλο σ’ αυτή την περιοχή. Η Γαλλία, όπως και η Ελλάδα, πιστεύει ότι πραγματικά τα Βαλκάνια έχουν μια ευρωπαϊκή προοπτική. Πρέπει να εκφράσουμε με νέα δυναμική αυτή την υπόσχεση Ευρώπης στα Βαλκάνια. Η Ευρώπη πρέπει να δείξει άνοιγμα και τα Βαλκάνια προσπάθεια μεταρρύθμισης. Αυτό το λέω για όλες τις χώρες των Βαλκανίων, που όταν γίνουν δημοκρατικές χώρες και όταν προοδεύσουν, θα γίνουν μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Όσον αφορά την πρώην Δημοκρατία της Μακεδονίας, και η Γαλλία και η Ελλάδα θέλουν η χώρα αυτή να πλησιάσει το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση εν ευθέτω χρόνω. Θέλω να πω, όμως, ότι το θέμα του ονόματος πρέπει να ρυθμιστεί πριν από κάθε προσχώρηση
Η αλληλεγγύη της Γαλλίας προς την Ελλάδα υπάρχει και θα παραμείνει. Είπα στον Πρωθυπουργό ότι η θέση της Ελλάδας είναι νόμιμη, υπεύθυνη, ανοικτή σε διάλογο και ελπίζουμε η Κυβέρνηση των Σκοπίων και η Ελλάδα να βρουν υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών ένα συμβιβασμό για το όνομα.
Θέλω να ξέρετε ότι εμείς επιλέξαμε την Ελλάδα και δεν θα αλλάξουμε θέση.
(Χειροκροτήματα)
Με τον ίδιο τρόπο θεωρώ ότι πρέπει να πούμε στη Σερβία ότι μετά από τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν τα τελευταία χρόνια, έχουν επίσης μια ευρωπαϊκή προοπτική, την οποία την ευχόμαστε. Η Γαλλική Προεδρία θα κάνει ό,τι μπορεί, έτσι ώστε να προσφέρει στη Σερβία μια ευρωπαϊκή προοπτική η οποία της αξίζει. Δεν θέλουμε να αφήσουμε έξω από την Ευρώπη ένα τμήμα της οικογένειάς μας.
Δεν θέλουμε να καταδικάσουμε τη Σερβία να παραμείνει έξω από την ευρωπαϊκή οικογένεια.
Κυρίες και κύριοι, τελειώνοντας θα ήθελα να πω ότι η Ελλάδα και η Γαλλία δεν είναι απλώς όμορφες χώρες με υπέροχες τοποθεσίας που γοητεύουν τους Γάλλους, όπως για παράδειγμα η Αθήνα, το Άγιο Όρος, η Κέρκυρα, οι Δελφοί.
Δεν είναι μόνο οι ιδρυτικοί μύθοι του πολιτισμού, οι αγώνες για την ελευθερία τα τελευταία διακόσια χρόνια. Η Γαλλία δείχνει φιλική αλληλεγγύη και είναι ένας αδελφικός και πιστός σύμμαχος για την Ελλάδα. Η νέα συμμαχία Ελλάδας-Γαλλίας θα πρέπει να βασιστεί σε αυτήν την κληρονομιά. Είμαστε πολύ κοντά όσον αφορά τους πολιτισμούς μας.
Έχουμε στενούς οικογενειακούς, συγγενικούς -θα έλεγα- δεσμούς. Πόσες οικογένειες στη Γαλλία δεν έχουν ελληνικές ρίζες και όχι μόνο από τη Θεσσαλονίκη; Βέβαια, η Θεσσαλονίκη έχει ειδική θέση θα έλεγα.
Ο κόσμος μεταβάλλεται, νέοι γίγαντες γεννιούνται και πρέπει πραγματικά να συνεργαστούμε. Τα δύο έθνη μας πρέπει να παίξουν ένα σημαντικό ρόλο και να προτείνουν στον κόσμο ένα μοντέλο πολιτισμού ευρωπαϊκού. Η Ελλάδα, όπως και η Γαλλία, είναι μεγάλες, όταν ανήκουν σε όλη την ανθρωπότητα. Και αυτά τα παλιά έθνη του πνεύματος δεν θα πρέπει να καταφύγουμε στο παρελθόν μας, αλλά να δημιουργήσουμε το μέλλον, που αντιστοιχεί σε αυτό το παρελθόν.
Αυτό ακριβώς ισχύει για την Ελλάδα και τη Γαλλία. Ανήκουν στο παρελθόν οι δύο χώρες μας. Είναι, όμως, υποχρεωμένες να ξεφύγουν από τη νοσταλγία. Και επειδή έχουμε ιστορία πολλών αιώνων, δεν θα πρέπει να κλείσουμε τα μάτια μας στο μέλλον. Πρέπει, λοιπόν, μέσω της εργασίας μας να βρούμε το μέλλον που μας αξίζει.
Αγαπητοί φίλοι Έλληνες, από κοινού θα γίνουμε πιο δυνατοί. Και θέλω να καταλάβετε ότι για μένα αυτή η Βουλή που εκφράζει πολλά για τους Γάλλους, η λέξη «Ζήτω η Ελλάδα, ζήτω η Γαλλία, ζήτω η νέα συμμαχία Γαλλίας-Ελλάδας !» είναι μία μεγάλη στιγμή της πολιτικής μου ζωής.
O Σαρκοζί εχει στόχο την προώθηση των συμφερόντων, μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων της χώρας του. Παράλληλα επιδιώκει να «εξαργυρώσει» την υποστήριξη που πρόσφερε στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι για το ζήτημα της ένταξης της ΠΓΔΜ. Θέλει να είναι σίγουρος για τη (δεδομένη) συναίνεση της ελληνικής κυβέρνησης τόσο για την γαλλικής έμπνευσης και συμφερόντων «Ένωση της Μεσογείου» όσο και για την «ατζέντα» της γαλλικής προεδρίας στην ΕΕ στο δεύτερο εξάμηνο του 2008. Ακόμα διεκδικεί μεγαλύτερο μερίδιο από τα εξοπλιστικά προγράμματα, με αιχμή τις φρεγάτες για το Πολεμικό Ναυτικό και τα πολεμικά αεροπλάνα «Ραφάλ». Η συνεργασία αυτή θα αποτυπωθεί και στην υπογραφή «κοινής διακήρυξης για την άμυνα και την ασφάλεια» από τους Κ. Καραμανλή και Ν. Σαρκοζί, καθώς και στην υπογραφή κοινής δήλωσης μεταξύ των υπουργών Άμυνας στον τομέα πτητικής εκμετάλλευσης.
Δημοσίευση σχολίου