Ανοιχτά μυστικά

Οι λομπιστες και οι ομάδες συμφερόντων είναι μια πραγματικότητα σε ολόκληρο τον κόσμο, οι ομάδες αυτές αναπτύσσουν δραστηριότητες με θεμιτά και αθέμιτα μέσα, ενω ασκούν και πιέσεις με σκοπό την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους, αρκετές φορές λόγω και του ανταγωνισμού υπάρχει και σύγκρουση συμφερόντων μεταξυ των επιχειρήσεων.

Οι επιχειρήσεις παρεμβαίνουν και στην πολιτική ζωή του τόπου, οι καταστάσεις αυτές διαρκούν συνήθως για μεγάλα χρονικά διαστήματα και σε αρκετές των περιπτώσεων δημιουργούν οπισθοδρομήσεις στη δημοκρατία.

Η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση σε αυτό τον κανόνα.

Από την άλλη πλευρά τα πολιτικά κόμματα και οι πολιτικοί προσπαθούν να βρουν τρόπους για άντληση κεφαλαίων, μέχρι σήμερα τα όρια στη σχέση χρήματος και πολιτικής δεν έχουν αποσαφηνιστεί, ενώ και η κοινοβουλευτική συζήτηση δεν έχει στη χώρα μας προσπαθήσει να προσεγγίσει το ζήτημα, το πολιτικό σύστημα είναι «παγιδευμένο» σε ένα παθητικό ρολο.

Σε αρκετές περιπτώσεις οι ευνοϊκές αποφάσεις υπέρ των επιχειρήσεων επηρεάζουν αρνητικά την συνολική λειτουργία της κοινωνίας, ενώ τα αντισταθμιστικά οφέλη καταλήγουν στις τσέπες λίγων, η κοινωνία δεν έχει κανένα όφελος.

Το φαινόμενο αυτό δεν υπάρχει μόνο στην κεντρική πολιτική σκηνή, υπάρχει και σε περιφερειακό επίπεδο, ειδικά στη χώρα μας η κατάσταση είναι αφόρητη.Σε αυτή την περίεργη κατάσταση το θεσμικό σύστημα δεν μπορεί να κάνει τίποτα επειδή και αυτό σε αρκετές περιπτώσεις είναι διεφθαρμένο.

Τα φαινόμενα διαφθορας συνήθως οδηγούν σε παρακμή του κράτους, ενώ «ενθαρρύνουν» και την οικονομία της κερδοσκοπίας!

Ταυτόχρονα υπάρχει και το πρόβλημα της διαχείρισης και διάθεσης του δημόσιου χρήματος και εδώ τα πράγματα δεν είναι καλύτερα, η διαφάνεια τείνει να γίνει λέξη άγνωστη.

Η κατάσταση αυτή έχει οδηγήσει σε αναπτυξιακή υστέρηση την κοινωνία επειδή τα προβλήματα και οι ενέργειες δεν εξετάζονται με βάση τους νόμους και τις κοινωνικές ανάγκες αλλά με βάση τις ατομικές επιθυμίες.

Σήμερα στη χώρα μας η τρέχουσα πολιτική κατάσταση επιβάλει αλλαγές, τόσο σε νοοτροπίες, όσο και σε μια μεγάλη ανανέωση του πολιτικού προσωπικού της χώρας.Πάνω από όλα όμως πρέπει να επιταχυνθεί και να απλουστευθεί το έργο της δικαιοσύνης.

Παράλληλα θα πρέπει να γίνουν σκέψεις και δημόσιος διάλογος που ως στόχο θα έχουν, είτε, τη νομιμοποίηση των «χορηγών» στην πολιτική ( να ξέρουμε ποιος δίνει, τι δίνει, γιατί δίνει) είτε την κατάργηση του πολιτικού χρήματος.