Σχολιάζοντας την τρέχουσα πραγματικότητα.

H Ελλάδα σήμερα διανύει μια ιδιαίτερα μεταβατική περίοδο. H ρήξη με το παρελθόν είναι εμφανής παντού, το νέο προσπαθεί να γεννηθεί, και το παλιό δεν θέλει να καταθέσει τα όπλα. Οι στερεοτύπες και συχνά συνειδητά επαναλήψεις δεν οδηγούν πουθενά, αλλά και έχουν αρχίσει να γίνονται αντιληπτές.

Οι νοοτροπίες και οι πρακτικές του παρελθόντος που οδήγησαν τη χώρα σε αδιέξοδα φαίνεται ότι δεν είναι πλέον ανεκτές από την κοινωνία των πολιτών. Ο απλός πολίτης δεν μπορεί και δεν ανέχεται άλλο να βλέπει τους λίγους να ζουν “βασιλικά” και αυτός να δοκιμάζεται καθημερινά ώστε να εξασφαλίσει τα προς το ζην. Πρόσφατα ακούγοντας τις δηλώσεις του προέδρου της τράπεζας Ελλάδος περί συνέχισης της λιτότητας ο κόσμος γελούσε…
Το ευτύχημα σε αυτό είναι ότι η κυβέρνηση δεν “ασπάστηκε” τις δηλώσεις Γκαρκανα.
Πρέπει όλοι να κατανοήσουν ότι «Πείνα και Δημοκρατία δεν συμβιβάζονται».
Μπορεί χωρίς υλική εξασφάλιση να υπάρξει πολιτική ελευθερία; αλλά και πιο το όφελος αν λίγοι έχουν όλα τα χρήματα;

Επομένως σήμερα η ανάγκη για νέες ιδέες και πρακτικές είναι προφανής.

Τα στοιχεία ενός τόπου δεν μπορούν να αποτελούν μόνο ένα σκηνικό μπροστά στο οποίο εκτυλίσσονται τα δρώμενα, πρέπει να τα συγκροτούν κιόλας.
H τρέχουσα πραγματικότητα πρέπει να εμπναιεται, να ενσωματώνει και να αναπαριστά την γνώμη και την εμπειρία αυτού του τόπου.

Ωστόσο κοινωνικές πολιτικές, οικονομικές, ιδεολογικές προκαταλήψεις δεν έχουν μέχρι και σήμερα κάνει το οικονομικοκοινωνικοπολιτικο κατεστημένο να δει πέρα από το δικό του πλαίσιο θέλουν με κάθε τρόπο να κυριαρχούν, επίσης έχουν ορίσει τον εαυτό τους ως διανοητική και ηθική ηγεσία αυτού του τόπου ( direzione intelletuale e morale) αυτός ο τύπος υπεροχής αποτελεί την ηγεμονία.
Στην Ελλάδα μάλλον η εξουσία ασκείται παρά κατέχεται

Οι θεσμοί της κοινωνίας των πολιτών, άμεσα η έμμεσα διαμορφώνουν τις γνωστικές και ψυχολογικές δομές με τις οποίες οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται και αξιολογούν την κοινωνική πραγματικότητα.

Σήμερα το internet βαθμιαία αλλάζει τα δεδομένα, οι κυρίαρχες αντιλήψεις που ορίζονταν μόνο από τα μεγάλα μμε στα δελτία των ειδήσεων δοκιμάζονται, το πλαίσιο αλλάζει, η πληροφορία είναι παντού και παντα, το internet μετατρέπεται σε πεδίο αναμετρήσεων, μια νέα κοινωνική αρένα είναι γεγονός, οι εξουσίες δεν έχουν ακόμη αντιληφθεί τι ακριβώς πρόκειται να συμβεί στο προσεχές μέλλον, όλα διευρύνονται, οι ιδεολογικές και οικονομικές συνέπειες της νέας κοινωνικής πραγματικότητας σε λίγο καιρό θα είναι αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα.
Αγρότες, βουνίσιοι, κοσμοπολίτες, “απολιτικ" νέοι και νέες,
όλοι το ίδιο.

Στο προσεχές μέλλον αρκετοί θα χλευάζουν την εκζήτηση του πολιτισμένου βίου και θα προτιμούν να τονίζουν ότι είναι

<< βουνίσιοι>>

Πλέον στην κοινωνία δεν υπάρχουν αποδεκτές δικαιολογίες, όλοι σε όλα βλέπουν προσωπικό, οικονομικό η πολιτικό κίνητρο.

Το μόνο σίγουρο πλέον είναι ότι “ ο δρόμος του αύριο οδηγεί στη χώρα του ποτέ”