Παρασκευή, Οκτωβρίου 17

Αβέβαιη δημοκρατία.

Το Κράτος έχει στα χέρια του την εξουσία την οποία ασκεί «επ' ονόματι του πολίτη » για την προστασία του πολίτη. Συνήθως μέχρι την κατάληψη της εξουσίας όλοι επιδεικνύουν ένα αγαθό θα λέγαμε πρόσωπο. Σε αρκετές περιπτώσεις η εξουσία εξασφαλίζει προνόμια τα οποία και δίνουν καθεστωτική δύναμη που είναι επιζήμια ως καταστροφική για όλους.


Τα κέντρα εξουσίας, ειδικά στη χώρα μας δεν λειτουργούν ανεξάρτητα, υπάρχουν και τα παράκεντρα της εξουσίας, που κατά έναν μονοπωλιακό τρόπο εκμεταλλεύονται τη δομή της εξουσίας.


Ο συγκεκριμένος τρόπος λειτουργίας του κράτους κάνει τη νομοθεσία άχρηστη και γίνεται κατάχρηση, έτσι επιβάλλεται μια ανακύκλωση παράνομων στάσεων και συμπεριφορών.


Στoν τόπο μας αποτελεί γενική διαπίστωση ότι οι νόμοι δεν τηρούνται, το άσπρο γίνεται μαύρο με απίστευτη ευκολία για να προστατευθούν τα άνομα συμφέροντα, έτσι αρκετοι, σε καθημερινή βάση παραποιούν και πλαστογραφούν την πραγματικότητα δημιουργώντας ένα νοσηρό κλίμα και μια αίσθηση γενικότερης απαξίωσης της πολιτικής και της κοινωνικής ζωής. Η διαδικασίες και οι πρακτικές που ακολουθούνται σε αρκετές περιπτώσεις πλήττουν τους δημοκρατικούς θεσμούς και δημιουργούν αβέβαιο νομικό περιβάλλον.


Από την άλλη πλευρά τα μμε δημιουργούν σκηνική ένταση με σκοπό να δημιουργείται κοινωνική αμηχανία και συναισθηματική φόρτιση στους πολλούς, έτσι καθιστούν εύθραυστες τις ισορροπίες και τα δίκτυα των παρανόμων δραστηριοτήτων και άνομων συμφερόντων επιβάλουν πιο εύκολα την τυχοδιωκτική και παραβατική πράξη τους.



Με αυτό τον τρόπο το νοσηρό κλίμα επιτείνεται και συμπαρασύρει μαζί με «τα ξερά και τα χλωρά», τραυματίζοντας ανεπανόρθωτα τους θεσμούς της πολιτικής και κοινωνικής Δημοκρατίας.


Σε αυτό το πλαίσιο τα νέα ρεύματα και οι υγιείς σκέψεις υφίστανται διωγμό, η κατάσταση δεν δημιουργεί ούτε προοπτικές, ούτε αισιοδοξία.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Είναι φανερό ότι αμα δεν αρχίσουμε αναμορφώνοντας τα κουραδομήντια χαϊρι δεν έχουμε(ούτε μέλλον για να συμμεριστώ τη δική σου απαισιοδοξία). Τα αισθήματα που δημιουργούνται σε κάθε φιλότιμο άνθρωπο με λίγες γνώσεις παρακολουθώντας την τιβί παραπέμπουν στην αντιμετώπιση του Μέγκα από τη 17Ν(όποιοι κι αν κρύβονται μ' αυτό λάμπελ). Δηλαδή βολές με μπαζούκα ! Βεβαίως επειδή αυτό δεν μπορεί να έχει θετικό αποτέλεσμα, όλοι καταλαβαίνουν ότι τα πράματα είναι πολύ πιό δύσκολα για όποιους αποφασίσουν να πιάσουν τον αφηνιασμένο ταύρο της κοινωνικής επικοινωνίας απ' τα κέρατα. Αλλά πόσο δύσκολη είναι αυτή η υπόθεση, να χρησιμοποιηθούν δηλαδή, τα μέσα και γενικώς η τεχνολογία της επικοινωνίας προς όφελος του κόσμου κι όχι για την κατατρομοκράτηση, χειραγώγηση κι εκμαυλισμό του? Τόσο δύσκολη που να μην αρκούν τα διοικητικά μέτρα σ' αυτούς τους οργανισμούς αφού κλείσουν οι περισσότεροι είναι μια πρώτη απάντηση. Οπωσδήποτε θα πρέπει να επιστρατευθεί μιά πολύ καλύτερη σχολική παιδεία, όπου πάλι τα διοικητικά μέτρα δεν αρκούν, αλλά κατά τη γνώμη μου χρειάζεται συνολική εθνική και κοινωνική προσπάθεια.
Σε τέτοιο ...βάθος μας έχει ρίξει η συνεχής υπονόμευση από τον ξένο παράγονται, ο πολιτικός γενιτσαρισμός και η φαυλοκρατία με την κακοδιοίκηση που επιβλήθηκαν ολοκληρωτικά εκεί γύρω στο"βρώμικο 89". Τότε ήταν ίσως η τελευταία ευκαιρία για Κάθαρση χωρίς να ματώσουμε. Τώρα δεν ξέρω...

Ανώνυμος είπε...

Η δημοκρατία χρειάζεται να εξελιχθεί.