Κοινωνικές μεταβολές & πολιτική πραγματικότητα

Αν προσπαθήσουμε να κάνουμε κάποιες κριτικές παρατηρήσεις και προσεγγίσεις, αυτό που προκύπτει ξεκάθαρα απ όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας είναι ο κόσμος στον οποίο ζούμε όλοι, ένας κόσμος που κρύβει μεγάλες αντιφάσεις και αντιθετικές τάσεις.

Μέσα σε αυτό το κατά γενική ομολογία ρευστό περιβάλλον σημαντική μερίδα του πληθυσμού αντιλαμβάνονται την τρέχουσα οικονομική και πολιτική κατάσταση ως σοβαρό πρόβλημα, θεωρούν ότι ελάχιστοι ασχολούνται με θέματα που τους αφορούν. Το νέο πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί σε μεγάλο βαθμό είναι σημείο αναφοράς για το σχεδιασμό του συνόλου των κοινωνικών δραστηριοτήτων, μετά και τα τελευταία εκτεταμένα επεισόδια και την κατάσταση που δημιουργήθηκε για ορισμένες οικονομικές και κοινωνικές ομάδες η δημοκρατία εκλαμβάνεται ως απειλή.

Από την άλλη πλευρά το πολιτικό σύστημα ως σύνολο δείχνει σημάδια κόπωσης, οι γενικότερες πολιτικές κτλ εξελίξεις έχουν μετατρέψει τα πολιτικά δεδομένα και εκ των πραγμάτων υποχρεώνουν τόσο την κυβέρνηση όσο και τα κόμματα της αντιπολίτευσης να αναπροσαρμόσουν την πολιτική τακτική τους.

Η εικόνα του πολιτικού σκηνικού με τα πολλά πεδία έντασης, θυμίζει παλιότερες εποχές. Μέσα σε αυτό το ανισόρροπο πολιτικό κλίμα και με την κοινωνική δυσπιστία δεδομένη η ανησυχία στην κυβέρνηση για τις επιπτώσεις από τα γενικότερα γεγονότα και τα δυσάρεστα ευρήματα των δημοσκοπήσεων είναι έκδηλη. Στην απέναντι όχθη η αντιπολίτευση φαίνεται να μην μπορεί να οικοδομήσει προοπτικές που να ανταποκρίνονται στις προτεραιότητες του κοινωνικού συνόλου, σε μεγάλο βαθμό φαίνεται να βασίζεται στην ισορροπία των συμφερόντων.
Γενικότερα όμως, το πολιτικό σύστημα ως σύνολο δείχνει ότι, δυσκολεύονται να ερμηνεύσουν τις τάσεις και τα «θέλω» της καθημερινής ζωής των ατόμων ως κοινωνικού συνόλου.

Στο παραπάνω συντελεί και το γεγονός ότι εδώ και κάποια χρόνια οι κοινωνικές δομές έχουν αλλάξει, η μεσαία τάξη που ήταν αφετηρία κοινωνικών εξελίξεων έχει πάψει να υπάρχει με τη μορφή που τη γνωρίζαμε μέχρι πρόσφατα. Το φαινόμενο ενισχύει τις κοινωνικές μεταβολές και την ανακατανομή του εισοδήματος. Όσο οι πολίτες θα δυσανασχετούν η σύγκρουση θα κλιμακώνεται κόβοντας και τις όποιες γέφυρες συμβιβασμού.

Συνεπώς, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι ο νέος πολιτικός χάρτης ακόμη δεν έχει διαμορφωθεί. Η παραπάνω ερμηνεία αποκαλύπτει ότι το άμεσο μέλλον θα δείξει αν η χώρα μας θα μπορέσει να ξεφύγει από το μίζερο πολιτικό παρελθόν της χρόνιας αναποτελεσματικότητας και να αναπτύξει μια νέα διαφορετική πολιτική κουλτούρα, για να γίνει όμως αυτό συνεπάγεται εγκατάλειψη της μέχρι σήμερα πολιτικής πράξης και όχι μόνο, το σημείο είναι αφετηριακό, προς το παρόν, επιτρέπεται να αμφιβάλλουμε…