H περιπέτεια της οικονομικής κρίσης δείχνει να έχει επηρεάσει το κόστος ζωής των φτωχών νοικοκυριών με ένα δυσανάλογα σκληρό τρόπο, όλα τα οικονομικά δεδομένα δείχνουν ότι πάνω από το 75% του πληθυσμού τόσο στις αγροτικές όσο και στις αστικές περιοχές της χώρας έχουν επηρεαστεί αρνητικά. Έτσι σήμερα δεν είναι λίγοι οι παρατηρητές που συμφωνούν ότι τα προβλήματα έχουν μονιμότερα και βαθύτερα αίτια τα οποία όταν συνδυάζονται με διάφορες αφορμές παρεκτρέπουν συνολικά την κοινωνική λειτουργία και επηρεάζουν την καθημερινή ζωή.
Αν τώρα προσπαθήσουμε να βρούμε τα αίτια της οικονομικής κρίσης στη χώρα μας παρατηρούμε ότι εδώ και μια δεκαετία ο τραπεζικός τομέας και η χρηματιστηριακή αγορά κινούνται σε μια διαφορετική κατεύθυνση από την πραγματική οικονομία.
Με τον τεχνητά διογκούμενο χρηματοπιστωτικό τομέα στις αρχές τις δεκαετίας έγινε η μεγαλύτερη νόμιμη μεταφορά πλούτου από τα μεσαία και χαμηλά στρώματα στους λίγους προνομιούχους που είχαν τον έλεγχο.
Σε αυτό το κατά γενική ομολογία προβληματικό πλαίσιο η δομημένη κατά τα πρότυπα της αγοράς κοινωνία, οι χρόνιες υπερβολές και η συνειδητή απόκρυψη των ανισορροπιών συμπιέζουν περίεργα την κοινωνική σκέψη που εδώ και μια δεκαετία έχει βρει διέξοδο στην εικονική πραγματικότητα της εφήμερης οικονομίας. Σε μεγάλο βαθμό η αύξηση της ρευστότητας, τόσο των νοικοκυριών, όσο και των επιχειρήσεων γίνεται εδώ και χρόνια κύρια μέσω επέκτασης της πίστωσης. Ελάχιστοι στηρίζονται συνολικά σε ίδιους οικονομικούς πόρους ή σε πόρους που προέρχονται από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Το φαινόμενο οδήγησε τον χρηματοπιστωτικό τομέα σε τεράστια κέρδη, σε αυτό συνέβαλε η καιροσκοπική συμπεριφορά, αλλά και η απουσία ισχυρής νομικής εποπτείας που σε συνδυασμό με την ελλιπή οικονομική γνώση των πολιτών μείωσε το εισόδημα και αποδιοργάνωσε τον οικογενειακό προϋπολογισμό χιλιάδων οικογενειών.
Παράλληλα, η απουσία ιδιωτικών και κρατικών παραγωγικών επενδύσεων στην εγχώρια οικονομία, οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης κτλ οδήγησαν στη μείωση της καταναλωτικής δύναμης, διατάραξαν την αλυσίδα παραγωγής- κατανάλωσης, οδήγησαν σε μεγάλη μείωση της παραγωγής και σε αναποτελεσματικές δραστηριότητες που σε συνδυασμό με τη συγκυρία έφεραν μείωση των θέσεων εργασίας και τεράστια απώλεια κοινωνικού κεφαλαίου, γεγονός που είναι ιδιαίτερα επιζήμιο για τη χώρα.
Το συμπέρασμα που προκύπτει από τα παραπάνω δεδομένα είναι ότι οι διάφορες οικονομικές παρεμβάσεις, πολιτικές κ.α. συνέβαλαν να δημιουργηθούν σε χιλιάδες πολίτες και επιχειρήσεις πιστωτικά προβλήματα έλλειψη ανεξάρτητων οικονομικών εισροών και φοροαποφυγή.
Επίσης, σε μακροοικονομικό επίπεδο ο κύκλος της πιστωτικής επέκτασης είναι φυσικό να έχει γενικευμένο αποσταθεροποιητικό αποτέλεσμα και να οδηγήσει σε τραπεζικές κρίσεις και αναποτελεσματική διακυβέρνηση.
Οι εξελίξεις αυτές θέτουν το ερώτημα, αν και κατά πόσο είναι εξαρτημένη η πολιτική πράξη από τα οικονομικά συμφέροντα ή το αντίθετο, αλλά και κατά πόσο η τρέχουσα οικονομική κρίση είναι απλώς μια οικονομική κρίση που θα δώσει απάντηση στις προσδοκίες μας ή κάτι παραπάνω με τεράστιες ψυχολογικές και κοινωνικές επιπτώσεις που θα θυμόμαστε για πολλές γενιές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου