Οι κινητοποιήσεις των νέων ανεξάρτητα από τα θετικά ή αν θέλετε, όπως λένε αρκετοί και τα αρνητικά στοιχεία που είχαν – έχουν, ορισμένες πτυχές τους θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν επικοινωνιακές. Οι εικόνες όλων όσων έγιναν έκαναν το γύρω του κόσμου και μέσω της τηλεόρασης έφτασαν σε κάθε σπίτι, έτσι χιλιάδες τηλεθεατές έγιναν παθητικοί δέκτες μεγάλου όγκου πληροφοριών, εικόνων κτλ, ορισμένα από όσα έγιναν θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν εκδηλώσεις που ως σκοπό είχαν να προσελκύσουν το ενδιαφέρον των τηλεθεατών.Μέσα όμως σε αυτή την κατάσταση που οι εικόνες «τρέχουν και χάνονται» ο πολίτης δεν μπορεί να ξεχωρίσει το ουσιώδες από το επουσιώδες, δεν μπορεί να ξεχωρίσει το πραγματικό πρόβλημα από το μη πρόβλημα κτλ
Επειδή όμως στην εποχή μας ο τακτισμός και η ευκαιριακή εκμετάλλευση των συγκυριών για ιδιοτελής σκοπούς έχει υπερισχύσει της ουσίας, αρκετοί με την έναρξη των γεγονότων θεώρησαν ότι έπρεπε να λειτουργήσουν μέσα σε αυτό το πλαίσιο με μοναδικό στόχο να αποκομίσουν κομματικά ή άλλα οφέλη.
Από την άλλη μεριά η πορεία της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας είναι τέτοια που δεν επιτρέπει σε κανέναν να προσπαθεί να διαμορφώσει μια θετική ή αρνητική εικόνα μόνο και μόνο για το φαίνεσθε, τι στιγμή μάλιστα που η μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού χρεώνεται συνεχώς στις πιστωτικές κάρτες, στο μπακάλη, στον κρεωπολη, στον περιπτερά κτλ. Η όποια αλλαγή οπτικής ή προβληματικής ή εκμετάλλευσης επιχειρείται θα μπορούσε να χαρακτηριστεί (Hacking Democracy) και δεν συμβαδίζει με την κοινωνική πραγματικότητα, κανείς δεν πείθεται, όποιος δε το επιχειρεί στα μάτια της κοινωνίας γίνεται, έλλειψη αντανακλαστικών, γραφικός και δεν εκφράζει τους πολίτες κύρια επειδή στις μέρες μας λίγοι είναι όσοι στη βάση της κοινωνίας δεν έχουν προβλήματα.
Για αυτούς και άλλους λόγους μια εβδομάδα μετά την έναρξη των γεγονότων ελάχιστοι είναι πλέον όσοι δεν συμμερίζονται τα παιδιά που βγήκαν στους δρόμους, στο πρόσωπό τους είδαν τα δικά τους προβλήματα. Η περίπτωση δείχνει ότι οι εποχές, σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν έχουν αλλάξει. Δεν υπάρχει πλέον η μεσαία τάξη που πάντα αποτελούσε στήριγμα των κυβερνήσεων. Κατά συνέπεια όσο θα απομακρύνεται το πολιτικό σύστημα από την κοινωνία, τόσο θα αυξάνονται κύρια λόγω αβεβαιότητας, οι δυνατότητες για κοινωνική δυσαρέσκεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου