34η επέτειος από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας

Κάθε κοινωνία όταν έχει ορισμένες προϋποθέσεις εξελίσσεται, στη χώρα μας οι δυνατότητες, οι προοπτικές, οι ανάγκες έχουν μεγαλώσει, όμως παρά τις μεγάλες αλλαγές που έχουν γίνει σε σχέση με το παρελθόν τα ωφελήματα δεν έχουν διαχυθεί ως ένα ενιαίο σύνολο στους πολίτες.

Η οικονομική τακτική που ακολουθείται μέχρι σήμερα έχει ως αποτέλεσμα «να καρπώνονται οι λίγοι και ισχυροί» τα θετικά αποτελέσματα της διεθνοποίησης της χώρας, μερικοί λίγοι «τρέφονται» με τα υπολείμματα , ενώ το σύνολο της κοινωνίας είναι εκτός «τροφής» και καθημερινά αγωνιά για το μέλλον. Σε αυτό το «στημένο σκηνικό» η επανάληψη, η πόλωση και ο διχασμός εξασφαλίζουν την πλουσιοπάροχη μακροημέρευση των λίγων.

Παράλληλα, οι όποιες γενικές πολιτικές πρωτοβουλίες φιλανθρωπικού χαρακτήρα λαμβάνονται δεν μπορούν να προσφέρουν πολλά σε πολλούς στην σημερινή πραγματικότητα της εξειδίκευσης, έτσι, χιλιάδες νέοι πολίτες της χώρας χάνουν στόχους και ευκαιρίες. Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα στις μέρες μας να αμφισβητούνται έντονα η αποτελεσματικότητα και η αξιοπιστία των θεσμικών οργάνων.

Μια πρώτη αποτίμηση των μέχρι σήμερα καταστάσεων οδηγεί στο συμπέρασμα, όσο και αν φαίνεται παράδοξο, ότι τα γεγονότα και οι πολιτικές είναι κατά κανόνα προβλέψιμα, αυτό καθίσταται εμφανές αν σταθουμε στα πολιτικά γεγονότα των τελευταίων 34 χρόνων.

Και το ερώτημα που τίθεται είναι: γιατί να λειτουργεί έτσι η δημοκρατική κοινωνία μας;

Σήμερα και παρατηρώντας την πολιτική συμπεριφορά αρκετών σημερινών πολιτικών βλέπουμε ότι η «οπτική» τους στις περισσότερες περιπτώσεις συμπίπτει με την οπτική των μεσαίων τάξεων και άνω, οι τάξεις αυτές είναι πιο κοντά στα κέντρα των αποφάσεων και τα κέντρα των αποφάσεων κοντά σε αυτές τις κοινωνικές τάξεις, έτσι όσοι κατέχουν στα δρώμενα θέση κατώτερη από τα κορυφαία σκαλοπάτια δεν έχουν ελπίδες προόδου. Συγχρώνος μία από τις μεγαλύτερες δυσκολίες που υποτιμάτε είναι ότι πρακτικά το σύνολο του πληθυσμού δεν εκπροσωπείται.

Σε αυτή την κατεύθυνση κινείται και το δημοσιογραφικό κατεστημένο της χώρας, η οπτική τους αντικατροπτίζει τα δικά τους θέλω και τη δική τους θέση.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα στις περισσότερες περιπτώσεις και όταν οι ειδήσεις απειλούν τους πρώτους να τις αποσιωπούν από το σύνολο του πληθυσμού, έτσι ο πολιτικός έλεγχος της κοινωνίας γίνεται εύκολη υπόθεση, για να είναι ομαλή η συμπεριφορά της κοινωνίας πρέπει να προσαρμοστεί στα «κοινωνικά θέλω» των πολιτικοοικονομικά ισχυρών.

Βέβαια, το «ακροατήριο» έχει πάντα τη δυνατότητα να ασκεί επιρροή επηρεάζοντας έτσι την παραγωγή πολιτικών, δεν το κάνει όμως επειδή δεν ξέρει να το κάνει, το σύνολο της κοινωνίας είναι λειτουργικά αναλφάβητο.

Ανακεφαλαιώνοντας μπορούμε να πούμε ότι ανεξάρτητα από αυτές τις αντιξοότητες και αδυναμίες η σύγχρονη δημοκρατία μας προσφέρει πάντα νέες δυνατότητες για την αντιμετώπιση του αύριο, βασική όμως προϋπόθεση για να επιτευχθεί κοινή επιτυχία και πρόοδος είναι να αλλάξει ο προσανατολισμός των πολιτικών, συσχετίζοντας παράλληλα τη θεωρία με την πράξη, αλλά και παρέχοντας ίσες ευκαιρίες για όλους τους πολίτες.
t.v.