Έντονες αντιδράσεις στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος φαίνεται να προκαλεί η τροπολογία που έφερε στη βουλή ο υπουργός Οικονομίας για τις αλλαγές στο εργασιακό καθεστώς των ΔΕΚΟ.Ο βουλευτής Αργολίδας κ. Γ. Μανώλης έκφρασε δημόσια τη διαφωνία του για την εν λόγω τροπολογία και αντικαταστάθηκε από το α' θερινό τμήμα της Βουλής ενόψει της συζήτησης της τροπολογίας στη βουλή από τον βουλευτή κ Γ. Κοντογιάννη.
Σχολιάζοντας το γεγονός ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε ότι «πρόκειται για μια συνήθη διαδικασία»
Ο υπουργός οικονομίας μίλησε για νοικοκύρεμα των ζημιογόνων δημόσιων επιχειρήσεων και εμφανίστηκε βέβαιος ότι η τροπολογία θα ψηφιστεί.
Η τροπολογία για τις ΔΕΚΟ συναντά και τις έντονες αντιδράσεις των συνδικαλιστικών οργανώσεων αλλά και των υπόλοιπων κομμάτων
Ο Γ. Μανωλης δήλωσε ότι η διαφωνία του είναι ιδεολογική, μιλώντας παράλληλα και για ιδεολογική εκτροπή. Στο πλευρό του Γ. Μανώλη φαίνεται να τάσσεται κ ένας μεγάλος αριθμός στελεχών της ΔΑΚΕ.
Την απόσυρση της ρύθμισης ζήτησε και ο γγ. της ΓΣΕΕ Κώστας Πουπάκης.
Τι προβλέπει η τροπολογία:
Το εργασιακό καθεστώς των νεοπροσλαμβανόμενων εργαζόμενων στις επιχορηγούμενες από τον κρατικό προϋπολογισμό ΔΕΚΟ, διέπεται μέχρι σήμερα από τις ισχύουσες κάθε φορά διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας και όχι από επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση εργασίας.
Αυτό ισχύει ιδίως για θέματα, όπως οι αποδοχές των νεοπροσλαμβανομένων, οι άδειες, τα ρεπό, οι κάθε είδους προσαυξήσεις των αποδοχών, τα επιδόματα και οι λοιπές παροχές.
Η Διυπουργική Επιτροπή ΔΕΚΟ πλεον θα μπορεί να καθορίζει με απόφασή της, το ανώτατο ποσοστό του συνόλου των αυξήσεων των μισθών των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ. Η απόφαση θα λαμβάνεται με κριτήρια την τρέχουσα αύξηση του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή σε ετήσια βάση, την οικονομική κατάσταση κάθε επιχείρησης και τα περιθώρια του κρατικού προϋπολογισμού.
Η Προσφυγή πλέον στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας θα μπορεί να γίνει μόνο με κοινή απόφαση εργαζομένων και επιχείρησης και μετά από σύμφωνη γνώμη της Διυπουργικής Επιτροπής ΔΕΚΟ, αντί της δυνατότητας μονομερούς προσφυγής που ισχύει σήμερα.
Η ψηφοφορία της τροπολογίας αναμένεται για το βράδυ της Τετάρτης
Με πληροφορίες από: hri
6 σχόλια:
Η κατάσταση που θα δημιουργηθεί θα οδηγήσει σε γενικότερη απορύθμιση του συστήματος, επειδή διαταράσσονται ισορροπίες, βαθμιαία θα οδηγήσει σε ατομική διαπραγμάτευση και σε μείωση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων.
Η τροπολογία ευνοεί και δίνει δικαιώματα μόνο στη μια πλευρά, αν τα μέρη δεν καταλήξουν σε σύμβαση μέσω των διαπραγματεύσεων δεν έχουν τώρα δικαίωμα μονομερούς προσφυγής σε διαιτησία! Μέχρι τώρα οι αποφάσεις της διαιτησίας ήταν δεσμευτικές για τα μέρη.
Επίσης είναι λάθος να πραγματοποιείται μερική τροποποίηση διατάξεων χωρίς την ολοκληρωτική αναθεώρηση των συλλογικών σχέσεων απασχόλησης και αυτό χωρίς την απαραίτητη κοινωνική συγκατάθεση.
Η τροπολογία καταστρατηγεί θεμελιώδεις αρχές της ελεύθερης συλλογικής διαπραγμάτευσης.
Μεγάλη ευθύνη όμως έχουν τα συνδικάτα αλλά και οι υπόλοιποι φορείς επειδή στη νέα εργασιακή πραγματικότητα δεν έχουν ούτε προτάσεις, ούτε έχουν κάνει βλήματα προόδου, το μόνο που κάνουν είναι άσκοπη αντίδραση εκ των υστέρων
Mε επιχείρημα το νοικοκύρεμα των ζημιογόνων δημόσιων επιχειρήσεων δεν μπορεί να καταστρατηγούνται βασικά εργασιακά δικαιώματα.
Αν δεν μπόρεσαν οι διοικητές αυτών των επιχειρήσεων και τα αρμόδια υπουργεία να δημιουργήσουν προϋποθέσεις εξυγίανσης, είναι πρόβλημα τους δεν είναι πρόβλημα των εργαζομένων.
Πιο σωστό θα ήταν να «πάνε σπίτι τους» οι διοικητές και οι αρμόδιοι υπουργοί αυτών των οργανισμών
ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ – ΠΡΟΣΘΗΚΗ
Στο σ.ν. «Πρόληψη και καταστολή της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας»
Αιτιολογική Έκθεση
1-2. Η τροποποίηση αυτή σχετικά με το νεοπροσλαμβανόμενο προσωπικό των δημόσιων επιχειρήσεων δικαιολογείται από το γεγονός ότι οι επιχειρήσεις αυτές, οι οποίες προσφέρουν υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, διέρχονται διαρκώς διαρθρωτικές αλλαγές, που οφείλονται σε κανονιστικές, τεχνολογικές, κοινωνικές και οικονομικές μεταβολές.
Οι επιχειρήσεις αυτές έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην ανταγωνιστικότητα, καθώς αντιστοιχούν σε ένα μεγάλο μέρος του ΑΕΠ της χώρας μας και οι θέσεις απασχόλησης και οι υπηρεσίες που προσφέρουν αντιπροσωπεύουν μια αρκετά μεγάλη εισροή στην ελληνική οικονομία.
Για το λόγο αυτό είναι αναγκαίος ο εξορθολογισμός των δαπανών των επιχειρήσεων αυτών για τη μισθοδοσία του προσωπικού τους.
Η θεσπιζόμενη παρέκκλιση για το νεοπροσλαμβανόμενο προσωπικό προτείνεται προκειμένου να καταπολεμηθούν οι στρεβλώσεις που έχουν δημιουργηθεί από τους ισχύοντες όρους εργασίας στις ΔΕΚΟ, οι οποίοι αποσυνδέουν το καθεστώς και την εξέλιξη των εργασιακών σχέσεων από την οικονομική κατάσταση, την ανταγωνιστικότητα και τις προοπτικές κάθε Δημόσιας Επιχείρησης.
Καθίσταται έτσι αναγκαία η αντικατάσταση του μέχρι τώρα ισχύοντος εργασιακού καθεστώτος στις ΔΕΚΟ με ένα νέο, ενιαίο, σαφές, ευέλικτο, λειτουργικό και προσαρμοσμένο στις σύγχρονες συνθήκες καθεστώς, το οποίο θα αποτελέσει πρόσφορο και αποτελεσματικό εργαλείο για την πρόοδο και ευημερία αυτών αλλά και του προσωπικού τους.
3. Η προτεινόμενη ρύθμιση, η οποία αφορά τις δημόσιες επιχειρήσεις που εμφανίζουν αρνητικά αποτελέσματα ή επιχορηγούνται από το Δημόσιο, προβλέπει τη θέσπιση από την Διυπουργική Επιτροπή του άρθρου 10 ανώτατων ορίων στις μισθολογικές αυξήσεις, οι οποίες αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος των λειτουργικών δαπανών των δημοσίων επιχειρήσεων. Η απόφαση αυτή της Διυπουργικής Επιτροπής λαμβάνεται με κριτήρια την αύξηση του κόστους διαβίωσης, την οικονομική δυνατότητα και προοπτική της επιχείρησης και οριοθετείται επίσης από τις δυνατότητες του κρατικού προϋπολογισμού για ενίσχυση των ζημιογόνων επιχειρήσεων, με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον.
4. Η προτεινόμενη ρύθμιση αφορά τις δημόσιες επιχειρήσεις που εμφανίζουν αρνητικά αποτελέσματα ή επιχορηγούνται από το Δημόσιο και εκσυγχρονίζει το θεσμικό πλαίσιο για την προσφυγή στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας και το ευθυγραμμίζει με τη διεθνή πρακτική. Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας - ήδη από τον Νοέμβριο του 2003 - έχει επισημάνει τη διαφοροποίηση του ελληνικού νομοθετικού πλαισίου από τα διεθνή πρότυπα. Ειδικότερα, η Δ.Ο.Ε. υποστήριξε (υπόθεση 2261) ότι το άρθρο 16 του ν.1876/1990 καθιδρύει ένα καθεστώς υποχρεωτικής διαιτησίας που εναπόκειται στην πρωτοβουλία ενός εκ των μερών της συλλογικής διαπραγμάτευσης και συνέστησε την εξέταση μέτρων για την αποτελεσματική τροποποίηση του θεσμικού πλαισίου της διαιτησίας για την βελτίωση της εφαρμογής της αρχής της ελεύθερης και εκούσιας συλλογικής διαπραγμάτευσης.
5. Η διάταξη ρυθμίζει την έναρξη ισχύος των προτεινομένων ρυθμίσεων.
Άρθρο
1. Tο τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 13 του Ν. 3429/2005 (ΦΕΚ Α΄ 314) αντικαθίσταται ως εξής: «Η σύμβαση του προηγούμενου εδαφίου διέπεται από τις κείμενες κάθε φορά διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας, που ρυθμίζουν τις σχέσεις εργοδότη και εργαζόμενου στον ιδιωτικό τομέα, και της απόφασης της παραγράφου 4 του παρόντος άρθρου, κατά παρέκκλιση από την ισχύουσα στην επιχείρηση επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας ή από τον Κανονισμό Εργασίας ή από οποιαδήποτε άλλη συλλογική συμφωνία ή συλλογική ρύθμιση ή επιχειρησιακή συνήθεια, ιδίως ως προς τις αποδοχές των νεοπροσλαμβανομένων, τα ρεπό, τις άδειες, τις κάθε είδους προσαυξήσεις των αποδοχών, τα επιδόματα και λοιπές παροχές, καθώς και τη διαδικασία προσλήψεων – απολύσεων.»
2. Η παράγραφος 4 του ίδιου άρθρου αντικαθίσταται ως εξής: «Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Οικονομίας και Οικονομικών, Ανάπτυξης, Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας και του εποπτεύοντος την οικεία επιχείρηση Υπουργού ρυθμίζονται τα κάθε είδους ειδικότερα θέματα, τα οποία αφορούν στην εφαρμογή των διατάξεων των προηγούμενων παραγράφων κατά παρέκκλιση των τυχόν αντίθετων διατάξεων εσωτερικών κανονισμών ή οργανισμών ή επιχειρησιακών συλλογικών συμβάσεων ή οποιωνδήποτε άλλων διατάξεων ή συμφωνιών που ισχύουν στις επιχειρήσεις αυτές ή ακόμα και επιχειρησιακής συνήθειας. Οι ρυθμίσεις της απόφασης αυτής δεν μπορεί να είναι δυσμενέστερες από τις προβλέψεις στην εθνική γενική συλλογική σύμβαση εργασίας ή τυχόν ισχύουσες κλαδικές ή ομοιεπαγγελματικές συλλογικές συμβάσεις ».
3. Στο τέλος της παραγράφου 1 του άρθρου 14 του ιδίου νόμου προστίθεται εδάφιο ως ακολούθως: «Το ανώτατο ποσοστό του συνόλου των αυξήσεων που δύναται να συμφωνηθεί κατά τη σύναψη των ανωτέρω συλλογικών συμβάσεων καθορίζεται με απόφαση της διυπουργικής επιτροπής του άρθρου 10. Η απόφαση αυτή λαμβάνεται με κριτήρια την τρέχουσα αύξηση του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή σε ετήσια βάση σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, την οικονομική κατάσταση της συγκεκριμένης επιχειρήσεως και την πορεία του κρατικού προϋπολογισμού.».
4. Για τις Δημόσιες Επιχειρήσεις επί των οποίων συντρέχουν οι προϋποθέσεις εφαρμογής του Κεφαλαίου Α΄ του ν. 3429/2005, ανεξαρτήτως εάν έχουν εξαιρεθεί από την εφαρμογή του νόμου αυτού, και οι οποίες εμφανίζουν αρνητικά οικονομικά αποτελέσματα με βάση τον τελευταίο δημοσιευμένο ισολογισμό ή επιχορηγούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη λειτουργία τους, η προσφυγή στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας, κατά τα οριζόμενα στo άρθρo 16 του ν. 1876/1990 (ΦΕΚ Α’ 27), δύναται να γίνει μόνο με κοινή απόφαση εργαζομένων και επιχείρησης και μετά από σύμφωνη γνώμη της Διυπουργικής Επιτροπής Δημοσίων Επιχειρήσεων και Οργανισμών του άρθρου 10 του ν. 3429/2005.
5. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου ισχύουν από την κατάθεσή του στη Βουλή των Ελλήνων.
Δυο τροπολογίες στο ίδιο νομοσχέδιο, δυο μέτρα και δυο σταθμά, από την μια αυξήσεις και από την άλλη βυθίσεις.
Προκαλεί μεγάλη απορία η συγκεκριμένη στρατηγική.
Έχει δίκιο ο Γ. Μανώλης, έχουμε ιδεολογική εκτροπή, η Κίνα είναι μια από τις χώρες που οι εργαζόμενοι δεν έχουν δικαίωμα συλλογικών συμβάσεων εργασίας, αλλά και μονομερούς προσφυγής σε διαιτησία.
Στα δυτικά κράτη σέβονται τον εργαζόμενο. πχ στον καναδα νομίζω υπάρχει Διοικητικό Συμβούλιο Εργασιακών Σχέσεων.
Σε οποιοιδήποτε στάδιο τα μέρη εχουν δικαίωμα προσφυγής, με δυνατότητα να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους, άλλα και δικαίωμα ακρόασης.
Το Διοικητικό Συμβούλιο έχει επίσης την εξουσία να επανεξετάσει τη δομή ή τη σύνθεση μιας μονάδας διαπραγμάτευσης, μετά από αίτηση του εργοδότη ή του πράκτορα διαπραγματεύσεων, προκειμένου να διαπιστωθεί κατά πόσον η διαπραγματευτική μονάδα συνεχίζει να είναι κατάλληλη για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις ή κατά πόσο είναι σκόπιμο να αποκλεισθεί. Επισης μπορει να να τροποποιεί στο βαθμό που θα κρίνει αναγκαίο τις διατάξεις των συλλογικών συμβάσεων κτλ?
Δημοσίευση σχολίου