Δευτέρα, Ιανουαρίου 26

Οι USA και ο κόσμος

Μετά τις εκλογές στις usa και την επικράτηση των δημοκρατικών του νέου προέδρου Barack Obama ως αναφορά την εξωτερική πολιτική βλέπουμε ότι έχει αλλάξει η σχέση της «βλέψης» προς την ολότητα, μια τέτοια μετασχηματιστική προσέγγιση είναι φυσικό να αλλάξει και το «Λέγειν & Πράττειν» στον τρόπο με τον οποίο αυτό οργανώνεται, αλλά και τη σχέση του με κάθε ανταγωνιστική κίνηση.
Σε αυτό το πλαίσιο και λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση στην Ευρώπη που εδώ και αρκετά χρόνια έχει κατά κάποιο τρόπο, (ειδικά στην ενδοχώρα), διαγράψει από το λεξιλόγιο της την έννοια εξωτερική απειλή είναι φυσικό να αναπτυχθεί μια πιο ορθολογικού και σε διαφορετική βάση σχέση.
Ως λογική συνέπεια είναι φυσικό να αλλάξει κατεύθυνση και ο τρόπος αντιμετώπισης των σχέσεων με την Ευρώπη και τη Ρωσία, οπότε αναμένεται να αλλάξει και η στρατηγική προσέγγισης των προβλημάτων και η σχέση συνεργασίας με τη Ρωσία στην κεντρική Ασία, κατά πασά πιθανότητα οι usa θα έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην περιοχή που οι διαφορές ιδιοσυγκρασίας, οι οικονομικοπολιτικές και περιβαλλοντικές συνθήκες είναι σε αρκετές περιπτώσεις η ρίζα γενικότερων προβλημάτων, θεωρείται όμως από ξένους αναλυτές ζωτικής σημασίας για τον γεωπολιτικό έλεγχο του κόσμου.
Η γενικότερη κατάσταση στην περιοχή είναι όπως και έχει δείξει μέχρι τώρα ιδιαίτερα πολύπλοκη, σχεδόν από τις αρχές του αιώνα και σε παλιότερες εποχές. Σε αυτό το σημείο και ως αναφορά τον πόλεμο στο Αφγανιστάν και το Ιράν που κατά πολλούς θεωρούνται παγκόσμια προβλήματα, φαίνεται ότι δύσκολα η κατάσταση θα απεμπλακεί πριν ομαλοποιηθεί ενώ στο Ιράκ φαίνεται να υπάρχουν σχέδια για απόσυρση στρατιωτικών δυνάμεων.
Σε σχέση με τη λατινική Αμερική οι εξελίξεις δείχνουν ότι η πολιτική αντιμετώπισης των προβλημάτων θα ξεφύγει από τη λογική της μακροχρόνιας ιδεολογικοπολιτικής αντιπαράθεσης, φυσικό θα πει κάποιος δεδομένου ότι ο κόσμος φαίνεται να ψάχνει έναν νέο ιδεολογικό κορμό, μέσω της ρυθμιζόμενης αλληλεπίδρασης. Με βάση τις εξελίξεις καταλήγουμε στο συμπέρασμα τα πούμε ότι στο άμεσο μέλλον ίσως επαναπροσδιοριστεί ο όρος του τι συνιστά απειλή.
Οι εξελίξεις σε σχέση με την Κούβα είναι χαρακτηριστικό σχετικό παράδειγμα και δείχνει ότι στο μέλλον και σε πρώτη φάση τα προβλήματα θα αντιμετωπίζονται με διαπραγματεύσεις, αυτό το φανερώνει και η επίσκεψη του πρωην καγκελαρίου της Γερμανίας Γκέρχαρντ Σρέντερ στην Τεχεράνη μέσα στο Φεβρουάριο για να συζητήσει σχετικά με το επίμαχο πυρηνικό πρόγραμμα, την επικειμένη επίσκεψη ανακοίνωσε χθες το ειδησεογραφικό πρακτορείο του Ιράν irna.
Το γεγονός δείχνει ότι δίνεται σημασία στην ανάπτυξη της αντίληψης της συν ευθύνης, αλλά και ότι εν μέσω παγκόσμιας κοινωνικό-οικονομικής κρίσης φαίνεται να προτιμώνται ενέργειες βελτίωσης και όχι επέκτασης, δηλαδή, ήπια ισχύς (Soft power).

Δεν υπάρχουν σχόλια: