Η απόφαση του ΥΠΕΠΘ να ανοίξει το διάλογο για τον τρόπο εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι μια ιδιαίτερα σημαντική πολιτική πράξη και πρωτοβουλία που πρέπει να απασχολήσει, τα κόμματα, τους εκπαιδευτικούς φορείς, το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας.
Σε χθεσινή του ανακοίνωση ο πρόεδρος του ΕΣΥΠ κ. Βερέμης έκανε λόγο για «νέο σύστημα πρόσβασης» των υποψηφίων φοιτητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, μάλιστα ακούστηκε και πρόταση για «επέκταση του θεσμού της πρόσθετης διδακτικής στήριξης, βασικό χαρακτηριστικό του συστήματος που προτείνει το ΕΣΥΠ είναι η προσθήκη ενός ακόμη φροντιστηριακού έτους που θα μεσολαβεί μεταξύ της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και της εισαγωγής στο πανεπιστήμιο.
Με μια πρώτη ματιά βλέπουμε ότι, η τριετής λύκειακη βαθμίδα επεκτείνεται και γίνεται τετραετής, χωρίς να ξεκαθαρίζει τον τρόπο εισαγωγής στο πανεπιστήμιο.
Από την άλλη πλευρά το γενικότερο πολιτικό κλίμα της εποχής σε σχέση με το ζήτημα δείχνει έλλειψη σαφούς προσανατολισμού, αν και το «γνωστό tabula rasa» δείχνει μια σαφή κατεύθυνση ..
Αν τώρα προσπαθήσουμε να κάνουμε μια πιο βαθύτερη ανάλυση της πρότασης καταλήγουμε να πούμε ότι δεν έρχεται για να αλλάξει τα πράγματα. Μάλιστα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι σε μακροπρόθεσμη βάση θα μπορούσε να έχει αρνητικές συνέπειες, κύρια επειδή η δομή του εκπαιδευτικού συστήματος θα παραμείνει προσηλωμένη στις αρχές του φροντιστηριακού τύπου συστήματος εισαγωγής που είναι σε ισχύ και βασικά στηρίζει την παραπαιδεία. Ίσως με το νέο σύστημα να απασχοληθούν κάποιες εκατοντάδες εκπαιδευτικοί παραπάνω και ορισμένων μόνο ειδικοτήτων στα προγράμματα της πρόσθετης διδακτικής στήριξης που προτείνονται. Δηλαδή, βραχυπρόθεσμα συμφέροντα, ομάδες πίεσης κτλ.
Άρα, με το προτεινόμενο σύστημα δεν θα αλλάξει τίποτα, τόσο στον τρόπο ζωής των μαθητών, όσο και στην κοινωνία. Επίσης, δεν θα αποτελεί υπερβολή αν πούμε ότι θα διευρύνει την μαθητική ανισότητα παρακολούθησης μαθημάτων. Το σίγουρο πάντως είναι ότι ενιαίο πρόγραμμα μαθημάτων (δηλαδή, στη λογική του δημοτικού σχολείου) με βάση την πρόταση στο λύκειο δεν θα έχουμε και αυτό επειδή μεταξύ άλλων, κάποιοι μαθητές θα παρακολουθούν τα πρόσθετα προγράμματα, κάποιοι λόγω συνήθειας θα συνεχίσουν να πηγαίνουν στα φροντιστήρια, το αναλυτικό πρόγραμμα θα παραμείνει το ίδιο, η ποιότητα σπουδών στο λύκειο δεν θα αναβαθμιστεί, οι μαθητές θα είναι ξανά χωρίς ελεύθερο χρόνο, μέρα -νύχτα ανάμεσα σε 4 τοίχους κτλ. Κατ’ αυτό τον τρόπο είναι γνωστό ότι το εκπαιδευτικό σύστημα διαφοροποιεί τη διδακτική διαδικασία, δεν διαφοροποιεί όμως τα ενδιαφέροντα των μαθητών.
Στη βάση αυτή δεν μπορεί από τη γενικότερη συζήτηση να αγνοηθεί το γεγονός ότι σήμερα, ένα από τα βασικότερα προβλήματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης είναι η χαμηλή ποιότητα σπουδών που προσφέρει το λύκειο, στην ουσία έχει καταργηθεί από τα φροντιστήρια. Σε αυτό το πλαίσιο λειτουργίας χιλιάδες μαθητές εναποθέτουν τις ελπίδες τους για μια θέση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση σε εξωσχολικές δομές που ασκούν καθοριστικό ρόλο στην προετοιμασία, το φαινόμενο δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν, όλοι συμφωνούν ότι είναι ο πυρήνας του προβλήματος και ασφαλώς δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, είναι διαφορετικό πράγμα να λες «νέο σύστημα πρόσβασης» στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και διαφορετικό να λες «ελεύθερη εισαγωγή στα πανεπιστήμια»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου