Αν παρατηρήσουμε την τρέχουσα πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα θα καταλήξουμε σε δυο βασικά συμπεράσματα. Το ένα είναι οι τάσεις των δημοσκοπήσεων και το άλλο οι κοινωνικές τάσεις. Τα δυο αυτά σημεία έχουν μια σημαντική διαφορά, οι τάσεις των δημοσκοπήσεων αλλάζουν εύκολα, οι κοινωνικές τάσεις δεν αλλάζουν εύκολα, αυτό είναι και το κομβικό, ουσιαστικό σημείο.
Στις τελευταίες δημοσκοπήσεις το ποσοστό των αναποφασίστων ψηφοφόρων είναι αρκετά υψηλό με τάσεις μείωσης, από μόνο του το σημείο διαμορφώνει, απροσδόκητα απότομα, ένα ιδιαίτερα θολό τοπίο, έτσι ασφαλή συμπεράσματα από τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων δύσκολα μπορούν να εξαχθούν, κύρια, επειδή οι δημοσκοπήσεις κατευθύνουν.
Η παράμετρος τρέχουσα οικονομική κρίση και η πολιτική ατμόσφαιρα της εποχής είναι σίγουρο ότι σε μεγάλο βαθμό επηρεάζουν περισσότερο τις κοινωνικές εξελίξεις, είναι γεγονός ότι οι κοινωνικές αντοχές έχουν φτάσει στα όρια τους , παράλληλα υπάρχει ήδη έντονη και η αίσθηση ότι βρίσκεται σε εξέλιξη κρίση εμπιστοσύνης της πολιτικής και των πολιτικών, για να συμβεί αυτό έχει συμβάλει σημαντικά και η απουσία μεγάλων κοινωνικών στόχων.
Κατά γενική ομολογία η περίοδος που διανύουμε θα μπορούσε να χαρακτηριστεί εξαιρετικά δύσκολη για την κυβέρνηση, ίσως η δυσκολότερη μέχρι σήμερα, η κατάσταση κρίνεται ιδιαίτερα ρευστή και οι κοινωνικές αμφιβολίες συνεχώς αυξάνονται.
Στην τρέχουσα συγκυρία μια σειρά από γεγονότα αλλά και το αρνητικό οικονομικό κλίμα έχουν επηρεάσει σημαντικά την κοινή γνώμη διαμορφώνοντας ένα περίεργο πολιτικό τοπίο. Βέβαια, όπως όλα έτσι και η τωρινή περίοδος θα περάσει στην ιστορία, το ζητούμενο είναι τι θα μείνει και αυτό που συνήθως μένει είναι οι κοινωνικές τάσεις που σε ανάλογες περιπτώσεις εξελίσσονται με πιο γρήγορους ρυθμούς από τους πολιτικούς.
Αυτό συμβαίνει επειδή οι πολιτικοί αποπροσανατολίζονται, βλέπουν τα πράγματα μόνο από την οπτική γωνία που έχουν συνηθίσει να τα βλέπουν, λαμβάνουν υπόψη μόνο τον παράγοντα πολιτικό κόστος και λειτουργούν ως «μέρος του προβλήματος», εγκλωβίζονται και δεν κάνουν θαρραλέες και τολμηρές επιλογές με αποτέλεσμα στο τέλος η κατάσταση να γυρίζει μπούμερανγκ.
Το σίγουρο είναι ότι στην παρούσα φάση φαίνεται ότι η κοινωνία θα κρίνει όχι σύμφωνα με όσα έγιναν, αλλά σύμφωνα με όσα δεν έγιναν, αν λάβουμε υπόψη ότι σύμφωνα και με τους αναλυτές είμαστε ακόμα στην αρχή της οικονομικής ύφεσης και τα χειρότερα της διεθνούς χρηματοοικονομικής κρίσης δεν έχουν ακόμη εκδηλωθεί, τίποτα δεν μπορεί να προβλεφθεί ή να θεωρηθεί απόλυτο. Ως γνωστό η πολιτική είναι μια διαδικασία διαπραγμάτευσης και το καθετί χρειάζεται χρόνο, το ερώτημα όμως που τίθεται σήμερα είναι αν υπάρχει χρόνος για διαπραγμάτευση με το χρόνο και την κοινωνία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου