Πέμπτη, Νοεμβρίου 27

«Άσχετος συνειρμός» & οικονομικές εξελίξεις

Οι αρνητικές εξελίξεις στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα έφεραν σε ολόκληρο τον κόσμο οικονομική κρίση. Μέσα σε λίγες μέρες χαθήκανε τεράστια ποσά, οι αγορές έχασαν υπεραξίες και αξίες, η αναταραχή είχε ως αποτέλεσμα να τεθεί σε αμφισβήτηση ο τρόπος λειτουργίας του οικονομικού συστήματος σε ολόκληρο τον κόσμο, το γεγονός αυτό φανερώνει ότι η κρίση δεν είναι περιστασιακή.


Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της σημερινής κρίσης είναι τα οικονομικά προβλήματα και η έλλειψη ρευστότητας που αντιμετωπίζουν η μη προνομιούχοι, δηλαδή, τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα.
Όσο περνούν οι μέρες η κατάσταση γίνεται όλο και πιο σοβαρή, θέσεις εργασίας χάνονται, το ωράριο των εργαζομένων θα μειώνεται, αρκετοί θα αναγκαστούν να εργάζονται 7 μέρες την εβδομάδα ή ακόμη και μέρα νύχτα, οι ευέλικτες μορφές εργασίας θα γίνουν κανόνας, χιλιάδες εργαζόμενοι θα μείνουν άνεργοι, μικρές επιχειρήσεις θα αναγκαστούν να κλείσουν κτλ, κατά πάσα πιθανότητα κ εάν το φαινόμενο συνεχιστεί για αρκετό χρόνο, εκατομμύρια άνθρωποι θα οδηγηθούν να επιβιώνουν σε συνθήκες εξαθλίωσης.
Αν συνυπολογίσουμε και το γεγονός ότι, η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας, (ILO) σε μελέτη της με θέμα την εξέλιξη του εισοδήματος των εργαζομένων παγκοσμίως προβλέπει ότι τα εισοδήματα από μισθωτή εργασία για το 2009 θα μειωθούν κατά 0,5% μπορούμε να πούμε ότι οι επιπτώσεις, εάν δεν αλλάξει κάτι ουσιαστικό στο τρόπο διακυβέρνησης θα είναι να παγιωθεί μια αρκετά άσχημη κατάσταση.


Τα φαινόμενα βέβαια δεν είναι τωρινά, εδώ και αρκετά χρόνια τα μικρομεσαία εισοδήματα τα ίδια προβλήματα αντιμετωπίζουν, το αρνητικό ήταν ότι μέχρι σήμερα κανείς δεν τους άκουγε. Η διαφορά είναι ότι την τρέχουσα περίοδο το πρόβλημα έγινε φανερό, γιατί όμως συμβαίνουν όλα αυτά; Αν παρατηρήσουμε προσεχτικά τις συνθήκες της εποχή μας θα δούμε ότι, η σημερινή κοινωνική πραγματικότητα είναι ένας λαβύρινθος, δεν υπάρχει διαφάνεια, οι νόμοι, αν και υπάρχουν δεν τηρούνται η εφαρμόζονται κατά το δοκούν των εκάστοτε διοικούντων, εις βάρος πάντα των φορολογούμενων κτλ.


Με αυτό τον τρόπο λειτουργίας η καθημερινή ζωή των περισσότερων ανθρώπων γίνεται δύσκολη και ανώφελη, οι μοναδικοί που ωφελούνται από την ανεξέλεγκτη κατάσταση είναι οι λίγοι προνομιούχοι που έχουν τη δυνατότητα να κατευθύνουν τα πράγματα εκεί που σχεδιάζουν με μοναδικό σκοπό να ικανοποιήσουν τις δικές τους ανάγκες.
Παρόλα αυτά, οι αντιφάσεις παραμένουν αρκετές, η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών δείχνει να μην έχει πλήρη επίγνωση της κατάστασης, είναι όμως σίγουρο ότι τα δεδομένα δεν θα μείνουν ως έχουν, αρκετά πράγματα θα αλλάξουν,το ερώτημα είναι πως θα αλλάξουν! Θα αντιμετωπιστεί η κρίση; Συνεπώς, ο στόχος τώρα πρέπει να είναι, να μεταφερθούν τα αποτελέσματα από τη θεωρία στην πράξη.

Για να διευκολυνθεί η κοινωνική λειτουργία και να έχουμε σταθεροποίηση είναι απαραίτητο να υπάρξει μια ουσιαστική κοινωνική μεταρρύθμιση με σταδιακή απλοποίηση της λειτουργίας των θεσμών και ταυτόχρονη εισαγωγή νέων κανόνων. Σε διαφορετική περίπτωση δεν έχει κανένα νόημα και αυτό επειδή σε τέτοιες περιόδους, αν και υπάρχουν απώλειες στην παραγωγή, κατά παράδοξο τρόπο το χάσμα διευρύνεται επειδή δεν υπάρχει μεγάλη ευχέρεια για διάθεση πόρων στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη. Σε αυτή τη φάση είναι σχεδόν σίγουρο ότι τα περισσότερα προβλήματα, που μπορεί να γίνουν και αξεπέραστα, θα αντιμετωπίσουν οι κοινωνίες με αδύναμες οικονομικές και κοινωνικές θεσμικές δομές.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μια εξώφθαλμη ανακολουθία είναι το συμπέρασμα σου στην τελευταία παράγραφο. Διότι άμα "υπάρξει σταθεροποίηση και διευκόλυνση της κοινωνικής λειτουργίας" δεν θα υπάρξει "μια ουσιαστική κοινωνική μεταρρύθμιση με σταδιακή απλοποίηση της λειτουργίας των θεσμών και ταυτόχρονη εισαγωγή νέων κανόνων". Επειδή όντως "σε διαφορετική περίπτωση-χωρίς ουσιαστική κοινωνική αλλαγή-δεν έχει κανένα νόημα" το "να διευκολυνθεί η κοινωνική λειτουργία και να υπάρξει σταθεροποίηση". Καθώς όμως ουδείς φέρεται να αναλαμβάνει τις ευθύνες του, η μόνη περίπτωση να ξυπνήσουμε και να υπερασπιστούμε τη συνοχή και την πολιτική συνενόηση είναι να υλοποιηθεί το κλασσικό σχήμα, η κρίση να φέρει πόλεμο στη γειτονιά μας και να το σκάσουν τα λαμόγια αφήνοντας πεδίο να αναπτυχθούν άλλες κοινωνικές μορφές διαχείρισης του πολέμου και της κρίσης.

Ανώνυμος είπε...

Για να γίνει κοινωνική μεταρρύθμιση πρέπει να διευκολυνθεί η αστική ανανέωση,
Ο όρος «διευκολυνθεί» έχει μεγάλη σημασία και αυτό επειδή όπως διάβασες και στην ανάρτηση αναφέρω ότι, «η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών δείχνει να μην έχει πλήρη επίγνωση της κατάστασης» εκτός αυτού, ειδικά στην χώρα μας οι αλλαγές δεν θα γίνουν εάν δεν συναινέσουν τα κόμματα. Όπως όμως γράφεις κ εσύ ελάχιστοι είναι αυτοί που θέλουν, και μπορούν να αναλάβουν τις ευθύνες τους.

Ανώνυμος είπε...

Στη χωρά μας οι πολιτικοί αλλά και οι δημοσιογράφοι (και γ αυτό συμβαίνει ότι συμβαίνει) θεωρούν ότι μετράει μόνο η νίκη… αυτό είναι ένα μεγάλο λάθος, γιατί αν μιλήσουμε με ποδοσφαιρικούς όρους το πρωτάθλημα δεν κρίνεται σε μια νίκη. Στην προκειμένη περίπτωση το πρωτάθλημα είναι η κοινωνική συνοχή και ανάπτυξη,

Ανώνυμος είπε...

Το κομπραδόρικο κράτος εμποδίζει την αστική ανανέωση, διότι το μόνο που διευκολύνεται είναι οι αρπαχτές και η άλωση του τριτογενούς τομέα απο τις πολυεθνικές, ενώ η κοινωνική λειτουργία, η ανάπτυξη σταθερών κανόνων και πολιτισμού δηλαδή, εμποδίζεται από τα μμε και τα κόμματα. Κεντρικά πολιτικό είναι πάντα το πρόβλημά μας και σαν τέτοιο μόνο μπορεί να αντιμετωπιστεί αν ποτέ δημιουργηθούν ευνοϊκοί συσχετισμοί μέσα στη χώρα. Εξω πάντως το μομέντουμ προσφέρεται για πολλά και διάφορα, αλλά αυτό δεν βοηθά τη στιγμή που η Αληταρχία καταπίνει μέσα απ' τα μοναστήρια όλη τη χώρα...