Από τότε που ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας η κυβέρνηση Παπανδρέου η πολιτική που ακολουθεί σε συνδυασμό με την λάθος προσέγγιση των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων έφεραν την κατάσταση τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ευρώπη στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα δεδομένου ότι τα προβλήματα της αύξησης του χρέους, της έλλειψης ρευστότητας και το πάγωμα της πραγματικής οικονομίας απειλούν την χρηματοπιστωτική σταθερότητα της νομισματικής ένωσης.
Η σημερινή κρίση έχει πιο ισχυρή δυναμική σε σχέση με την χρηματοπιστωτική κρίση του 2007-08 καθώς η κατάσταση στον πραγματικό κόσμο είναι αρκετά χειρότερη από ό, τι πριν από τρία χρόνια.
Επίσης, η νέα τραπεζική κρίση που είναι προ των πυλών βρίσκει σε φάση αδυναμίας πολλές οικονομίες της ευρωζώνης, κυρίως λόγω: α) του συνεχιζόμενου ξεφουσκώματος της χρηματιστικής φούσκας β) του γεγονότος ότι το πρωτογενές κεφάλαιο πολλών ευρωπαϊκών τραπεζών περιλαμβάνει κρατικά ομόλογα μελών της ευρωζώνης που αντιμετωπίζουν δυσκολίες γ) δημιουργεί κεφαλαιακό κενό το κούρεμα κατά 21% του ελληνικού χρέους. Σύμφωνα με την Moody’s μόνο οι ελληνικές τράπεζες θα χρειαστούν επανακεφαλαιοποίηση 44 δισ. Ευρώ. Τα χρήματα που θα χρειαστούν για να καλυφθεί η γενικότερη κεφαλαιακή ανεπάρκεια των ευρωπαϊκών τραπεζών ίσως ξεπεράσουν σε πρώτη φάση τα 200 δισ ευρώ.
Πως και από που θα καλυφθούν τόσα χρήματα; από χρήματα του δημοσίου αποκλείεται καθώς η Ελλάδα αδυνατεί. Εάν και εφόσον καλυφθούν σε πρώτη φάση από τα τωρινά διαθέσιμα κεφάλαια του EFSF, μετά το λογαριασμό δεν θα τον πληρώσουν οι φορολογούμενοι;
Η κατάσταση, όπως εξελίσσεται φανερώνει ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες σύρθηκαν (ίσως σκόπιμα ή από λάθος εκτίμηση, λίγη σημασία έχει πλέον) για 18 μήνες από τις εξελίξεις που προξένησαν αναστάτωση σε παθητική αντιμετώπιση των παγκόσμιων μετασχηματισμών, δεν τόλμησαν να δημιουργήσουν πολιτικές εξελίξεις χωρίς να “κατεδαφίσουν” τα αδύναμα κράτη- μέλη. Επίσης, (η τρέχουσα κατάσταση) αναδεικνύει το γεγονός ότι τα μεγάλα κράτη της ΕΕ κοίταξαν από την αρχή να προστατέψουν και να προωθήσουν το συγκυριακό δικό τους συμφέρον σε βάρος των υπολοίπων , πρακτική την οποία υιοθέτησε και το πασοκ, τόσο ως αντιπολίτευση, όσο και ως κυβέρνηση.
Τώρα, μπροστά στην καταιγίδα που έρχεται όλοι ψάχνονται, δεδομένου ότι η κατάρρευση της dexia σε συνδυασμό με το ελληνικό κούρεμα πιέζουν και παράγουν μη προβλέψιμες εξελίξεις.
Πως, για παράδειγμα, θα βγει να δικαιολογήσει η Ελληνική κυβέρνηση όλα όσα έπονται στον ελληνικό λαό;
Ερώτημα είναι επίσης το τι θα κάνει ο ελληνικός λαός, όταν θα αντιληφθεί ότι οι θυσίες που κάνει δεν έχουν ως στόχο την δική του σωτηρία, αλλά των τραπεζών;
θα συνεχίσει ( ο ελληνικός λαός) να πληρώνει ή να ανέχεται να του περικόπτουν το μισθό μέχρι να φτάσει στο τέλος να πληρώνει για να εργάζεται;
Εκ των πραγμάτων λοιπόν περνάμε από τη φάση του ταρακουνήματος στην φάση της πτώσης, κυβερνητικής και οικονομικής για την κοινωνία και την χώρα που ή θα ξεπουληθεί μέχρι τελευταίας πέτρας ή θα αναγκαστούμε να φύγουμε από την τρέχουσα δομή της ευρωζώνης εξαιτίας των εξελίξεων σε σχέση με την υποβάθμιση του οικονομικού status quo της χώρας και την περαιτέρω ομοσπονδοποίηση, στα πρότυπα που ορίζει το χρηματοπιστωτικό σύστημα, της οικονομικής λειτουργίας της Ευρωζώνης .
Αν σε όλα αυτά προστεθεί και η εν εξελίξει ταπεινωτική απώλεια της εθνικής ανεξαρτησίας τότε είναι πολύ πιθανό η κυβέρνηση να μην προλάβει να κάνει εκλογές γιατί θα τρέχουν να κρυφτούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου