Όπως όλα δείχνουν, βρισκόμαστε σε αδιέξοδο, η κατ΄επίφαση Ελληνική Κυβέρνηση δεν μπορεί ή δεν θέλει να αντιληφθεί τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η κοινωνία και η κοινωνία έχει αρχίσει να βλέπει σχεδόν εχθρικά τόσο την ακολουθούμενη πολιτική, όσο και τα κυβερνητικά στελέχη.
Αν έχουν μείνει κάποιοι να υποστηρίζουν την κυβερνητική πολιτική είναι τα κομματικά τοποθετημένα στελέχη στην δομή του κράτους, τα κρατικοδίαιτα ιδιωτικά μμε και όσοι τα τελευταία 2 χρόνια εξυπηρετήθηκαν με πελατειακού τύπου παρεμβάσεις.
Όσον αφορά την συνέχεια, προβλέπεται, με βάση την αντικειμενική πραγματικότητα που λεει οτι το επόμενο διάστημα η κρίση θα επιδεινωθεί, να αυξηθεί και η αμφισβήτηση, με πιο πιθανό αποτέλεσμα να οδηγηθούμε σε ακραίες καταστάσεις αμφισβήτησης.
Δεδομένου τώρα ότι όλα όσα συμβαίνουν είναι εμμέσως πλην σαφώς πολιτικοί στόχοι της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία υπεγράφη στο Maastricht στις 7 Φεβρουαρίου १९९२ αναμένεται ότι εκτός από την Οικονομική και Νομισματική Ένωση που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη εδώ και μια δεκαετία να επιταχυνθούν οι διαδικασίες για την πολιτική οικοδόμηση της Ευρώπης, με την έννοια ότι η τρέχουσα κρίση ανοίγει το δρόμο για διακυβερνητικού χαρακτήρα παρεμβάσεις σε κάθε τομέα της κοινωνικής και πολιτικής ζωής.
Την εξέλιξη επιβεβαιώνει και η επαφή της Τρόικα με τους φορείς της Δικαιοσύνης καθώς η συνεργασία προβλέπεται από τον τρίτο πυλώνα της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Δοθέντων τούτων, οι πιέσεις που ασκούνται με σκοπό την ευθυγράμμιση για την διαμόρφωση μιας ενιαίας ταυτότητας στα πρότυπα που, εξαιτίας της συγκυρίας, προτάσσουν τα συμφέροντα και οι σκοπιμότητες των χρηματοοικονομικών κέντρων δεν θα αποβεί (ως προσπάθεια) δημιουργική δεδομένου ότι εκ των πραγμάτων δεν διαθέτει κοινωνική νομιμοποίηση.
Είδατε τι συμβαίνει όταν υπάρχουν “διπλά βιβλία”. Δυστυχώς, η προώθηση της ενοποίησης της Ευρώπης έχει ως ατμομηχανή τα οικονομικά συμφέροντα και όχι τους λαούς της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου