Τα πράγματα είναι απλά…«Εισαγωγή στο δίκαιο»

Tον τελευταίο καιρό όλο και περισσότερο βλέπουμε τις οργανωμένες κοινωνίες να αντιμετωπίζουν σοβαρότατα προβλήματα, σε αρκετές περιπτώσεις η έξοδος από την κρίση είναι αρκετά δύσκολη, τα άλυτα προβλήματα φαντάζουν βουνό. Αυτό έχει και ως αποτέλεσμα ευρύτερα κοινωνικά στρωματά να αμφισβητούν την πολιτική κυριαρχία των εκάστοτε κυβερνώντων.

Οι καταστάσεις αυτές συνήθως δημιουργούν διαλυτικά φαινόμενα, οι πολιτικοί σχηματισμοί συμπεριφέρνονται ως έντρομες αγέλες που στο διάβα τους συμπαρασύρουν τα πάντα και μετατρέπουν σε ζούγκλα την κοινωνία, δεν αφήνουν τίποτα όρθιο, έτσι, χάνεται η συνοχή και η σταθερότητα.

Σε τέτοιες καταστάσεις έχει ιδιαίτερη σημασία η συμπεριφορά που θα επιδείξει το άτομο, φτάνει μόνο να μην παραμελεί τις υποχρεώσεις του, επίσης έχει μεγάλη σημασία και ο τρόπος προσέγγισης, δηλαδή η σωστή εκτίμηση της πολιτικής συγκυρίας, o βαθμός ικανοποίησης του κοινωνικού συνόλου, το ψυχολογικό κλίμα της εποχής κτλ.

Συνήθως, όταν συναντιόνται τέτοιες καταστάσεις επιβάλετε η κλιμακωτή πορεία, δηλαδή, από το ασθενέστερο στο ισχυρότερο ή από το στενότερο στο ευρύτερο.
Το φαινόμενο αυτό θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε και "εισαγωγή στο δίκαιο", επειδή, τη δημοκρατία τη στηρίζει ο νόμος. O νόμος δεν μπορεί να είναι απειλή για τους πολλούς και «παράθυρο ασυδοσίας» για τους λίγους. Επίσης βελτιώνοντας τη ζωή των πολιτών θα είναι εφικτή και μια μετέπειτα κοινωνική αλλαγή με σταθερά και μόνιμα αποτελέσματα ως φυσικό επακόλουθο, τα υπόλοιπα είναι υπερβολικά πυροτεχνήματα πρόσκαιρης λάμψης και άνευ ουσίας.

Παράλληλα, ένα βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι κοινωνίες είναι και το γεγονός ότι αρκετοί άνθρωποι δεν έχουν ιστορική και σφαιρική γνώση της εποχής, μιλούν για το σήμερα με υποθέσεις η με αόριστες συντομογραφίες.

Το παραπάνω φαινόμενο στην πολιτική ονομάζεται πολιτικός καιροσκοπισμός και δεν ενδείκνυται ως λύση σε κοινωνίες που θέλουν να λένε ότι αγωνίζονται για τη δημοκρατία την ελευθερία της σκέψης και της πράξης και την κοινωνική ανάταση.
Πρέπει να μπορούμε να ξεχωρίσουμε πιο είναι το καλό και πιο είναι το κακό. Εκτός αυτού δίνεται και η ευκαιρία στους διαφόρους «πολιτικούς μαυραγορίτες» των μμε να γράφουν και να λένε ακόμη και απίθανα πράγματα, έτσι, δημιουργούν, συναλλαγή, πολιτική αστάθεια ή ακόμη και κοινωνικές αναταραχές. .

Συνήθως όμως και όταν υπάρχουν στις κοινωνίες τέτοιες καταστάσεις, συμβαίνει, επειδή κατά κύριο λόγο δεν μπορούν να ξεκαθαρίσουν πιο είναι το πολίτευμα τους, για αυτό βλέπουμε σε διάφορες τριτοκοσμικές χώρες να βαφτίζουν την ολιγαρχία, δημοκρατικές διαδικασίες. Επιπλέον, είναι γνωστό ότι σε μια φιλελεύθερη κοινωνία η ατομική έννομη δραστηριότητα είναι προϋπόθεση κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης.

Επομένως και για να αποκτήση θεωρητική και πρακτική αξία η κάθε πολιτική παρέμβαση, αποτελεί επιβεβλημένη ανάγκη η θετική ενεργοποίηση του συνόλου της κοινωνίας με τρόπο που να ικανοποιεί τα ενδιαφέροντα του και να δικαιώνει τις προσδοκίες του.