Η Ελλάδα απαξίωσε το τουριστικό προϊόν της

Είναι μια αναμφισβήτητη πραγματικότητα το γεγονός ότι κατά τις τελευταίες δεκαετίες ο τουρισμός όχι μόνο φθίνει αλλά και δεν έχει αποδώσει σαφή δημόσια οφέλη. Η έλλειψη στρατηγικής κατεύθυνσης ως βάση για την ανάπτυξη της τουριστικής βιομηχανίας δημιούργησε έλλειψη απάντησης στις σημαντικές αλλαγές που έχουν επέλθει, τόσο στο εγχώριο, όσο και στο παγκόσμιο περιβάλλον.

Οι παράγοντες που απαξίωσαν στα μάτια της παγκόσμιας κοινής γνώμης το τουριστικό προϊόν της χώρας είναι πολλοί, οι βασικοί κατά την γνώμη μου είναι:

Ως χώρα- παγκόσμιος τουριστικός προορισμός, αντί να παράγουμε κατεύθυνση,  βρεθήκαμε να ακολουθούμε μια πραγματικότητα η οποία έχει καθοριστεί από άλλους. Υιοθετήσαμε τα προκαθορισμένα κοινά πρότυπα των Tour Operators και έτσι πάψαμε να αναδεικνύουµε να εξελίσσουμε ή ακόμη και να παράγουμε δικά μας, μοναδικά χαρακτηριστικά.

Ιδιαίτερα αρνητικές επιπτώσεις είχε το γεγονός της αθρόας εισόδου λαθρομεταναστών, οι οποίοι χρόνο με το χρόνο μετέβαλαν την φυσιογνωμία μεγάλων ελληνικών πόλεων. Πολλές πόλεις- πύλες της Ελλάδας μετεξελίχθηκαν σε τριτοκοσμικά γκέτο. Το ιστορικό κέντρο της Αθήνας και η περιοχή γύρω από το λιμάνι της Πάτρας είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα της εικόνας που στέλνουμε στο εξωτερικό και ως εικόνα αντικατροπτίζει τον γενικότερο προσανατολισμό της χώρας σε σχέση με ένα πλήθος ζητημάτων.(Σκεφτείτε να παρουσίαζε το Avenue des Champs-Elysées στο Παρίσι την εικόνα που παρουσιάζει σε καθημερινή βάση η δική μας Ομόνοια)

Η υποδομή και οι εγκαταστάσεις, όπως το οδικό δίκτυο, το νερό, η διαχείριση των αποβλήτων και, σε ορισμένες περιοχές τα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι παράγοντες που και αυτοί συνέβαλαν στην αυξανόμενη ανησυχία για τις επιπτώσεις του ταξιδιού.

Το τουριστικό προϊόν υψηλής ποιότητας ( τουριστικά τραστ) , φρόντισε να αναπτύξει, με κρατικές επιχορηγήσεις, το δικό του image, ανεξάρτητα από την ελληνική κοινωνία με αποτέλεσμα η εικόνα του να βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία με το γενικότερο κοινωνικό και οικονομικό περιβάλλον. Για παράδειγμα, πως θα αντιδρούσατε αν το πολυτελέστατο ξενοδοχείο που επιλέξατε μέσα από ένα site - πλατφόρμα κρατήσεων βρίσκονταν δίπλα σε μια favela! Επίσης, μέσω ξεχωριστού στρατηγικού σχεδιασμού για τον τουρισμό η οικονομία δεν αναπτύσσεται δια του ανταγωνισμού ισοδύναμα, δεδομένου οτι με εργαλείο την φορολογική πολιτική το κράτος προστατεύει μόνο έναν επαγγελματικό κλάδο, ο οποίος όπως και οι υπόλοιποι χρησιμοποιούν για τις δραστηριότητές τους τις υποδομές του κράτους.

Τα 2 τελευταία χρόνια η εικόνα της Ελλάδας έκανε το γύρω του κόσμου με ιδιαίτερα αρνητικό τρόπο. Εμφανιστήκαμε ως ένας λαός που ζει παρασιτικά καταναλώνοντας το υστέρημα των βόρειο - Ευρωπαίων.

Το ακριβό Ευρώ έχει επηρεάσει αρνητικά τα τουριστικά ρεύματα από την Ευρώπη και την Βόρεια Αμερική. Έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα δεν υπάρχει κάποιος ξεχωριστός λόγος να ωθήσει τον μέσο τουρίστα , που είναι και η πλειοψηφία, να ταξιδέψει σε μια χώρα που έχει τα πιο ακριβά καύσιμα στον κόσμο (ελέω φόρων) και οι προσφερόμενες τιμές στο φαγητό, στην διασκέδαση, στα ξενοδοχεία, είναι ίσως οι ακριβότερες στην Ευρώπη.

Η πτώση του βιοτικού επίπεδου έχει μειώσει σημαντικά τον εσωτερικό τουρισμό.

Η χώρα μας δεν έχει φροντίσει να αποτελεί τουριστικό προορισμό ολόκληρο τον χρόνο, μέσω του αθλητικού τουρισμού, κ.α.

Οι διαπιστώσεις δεν τελειώνουν στα όσα λίγα αναφέρω παραπάνω. Δυστυχώς, όλα αυτά συμβαίνουν τη στιγμή που η χώρα μας διαθέτει «ισχυρές εικόνες» οι οποίες ανά πασά στιγμή μπορούν να μας προβάλλουν θετικά, δεν φτάνει όμως.

Σήμερα, η Ελλάδα βρίσκεται μέσα στην δίνη μιας πρωτοφανούς οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής κρίσης. Κατά συνέπεια, είναι απαραίτητη η ανατροπή των καταστάσεων που παγιώθηκαν ως αντιλήψεις κατά την διάρκεια της τελευταίας 20ετιας. Σε διαφορετική περίπτωση, η αποκατάσταση όχι μόνο θα πάρει χρόνο, άλλα θα καταστεί ανέφικτη καθώς θα εξαφανιστεί η επιχειρηματικότητα μικρής κλίμακας και τα υπόλοιπα θα τα αγοράσουν για πενταροδεκάρες οι ξένοι επενδύτες.