H
συνεχώς
επιδεινούμενη κρίση χρέους, καθώς
πολλές χώρες της ευρωζώνης βρίσκονται
στο
χείλος της οικονομικής, κοινωνικής και
δημοσιονομικής κατάρρευσης αν μη τι
άλλο φανερώνει την αποτυχία του Ευρώ
να εξασφαλίσει οικονομική, πολιτική
και κοινωνική σταθερότητα στην Ευρωπαϊκή
Ένωση.
Δεν
θα μπορούσε όμως να είναι διαφορετικά
όταν οι διαφορετικές οικονομίες και
κουλτούρες αναγκάστηκαν
στο όνομα του ενιαίου ευρωπαϊκού
νομίσματος
να ακολουθήσουν μια πολιτική συμφωνία
που υπηρετούσε μόνο της ανάγκες της
ενοποιημένης αγοράς στην ζώνη του
ευρώ.
Τις
παραπάνω σκέψεις θα μπορέσουμε να τις
κατανοήσουμε ευκολότερα αν δούμε ποιος πραγματικά
ωφελήθηκε από την εισαγωγή του ενιαίου
νομίσματος και αυτοί ήταν το τραπεζικό
σύστημα και οι μεγάλες εταιρίες
καταναλωτικών αγαθών που μπορούσαν να
κινούνται ευέλικτα σε έναν τεράστιο
γεωγραφικό και οικονομικό χώρο.
Σήμερα,
ως αποτέλεσμα, τα κράτη - μέλη σε ένα
μεγάλο σύνολο είναι υπερχρεωμένα και
εκ των πραγμάτων αναγκασμένα να υποβάλουν
τους πληθυσμούς τους σε ακραία
σκληρό
πρόγραμμα λιτότητας
που βαθμιαία οδηγεί σε οικονομική,
πολιτισμική
οπισθοχώρηση και δηµογραφική
συρρίκνωση.
Αν παρατηρήσουμε γύρω μας, εύκολα θα καταλάβουμε οτι:
Ο
πληθυσμός της Ευρώπης γερνάει και για
τις ανάγκες της αγοράς “εισάγουμε”
εκατομμύρια εργαζόμενους- εποίκους
από χώρες εκτός Ευρώπης, κυρίως από την
Ασία, που παρουσιάζουν αύξηση πληθυσμού.
Η εν λόγω εξέλιξη ήδη έχει προκαλέσει
στην Ελλάδα δημογραφική αλλοίωση που
απειλεί
τη συνέχεια του γένους.
Η
διακυβέρνηση με εσωτερικούς όρους έχει
αντικατασταθεί από υπερεθνικούς
γραφειοκρατικούς μηχανισμούς αυξημένης
εποπτείας και κυρώσεων.
Στο
πλαίσιο του ενιαίου νομίσματος και
εξαιτίας των ποσοστώσεων στην πρωτογενή παραγωγή η Ελλάδα έχει φτάσει σε
σημείο να μην μπορεί να καλύψει με ίδιες
δυνάμεις βασικές υλικές ανάγκες της. Την ίδια ώρα,η όποια εσωτερική
παραγωγή έχει καταστεί σχεδόν αδύνατη
εξαιτίας του ακριβού Ευρώ, με ότι αυτό
συνεπάγεται,κ.α.
Οι
παραπάνω και άλλες παρενέργειες οι
οποίες εμφανίστηκαν με ποικίλους τρόπους
ξεγύμνωσαν
το «βασιλιά»
ευρώ και είναι αποτέλεσμα μιας
πορείας που είχε ως προορισμό την
ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, δια μέσω του
νομίσματος.
Δεδομένου
ότι η κοινωνική πραγματικότητα “φωνάζει”
ότι αυτή η πορεία δεν
μπορεί να συνεχιστεί για πολύ ακόμα,
μήπως
τελικά
έχει φτάσει η ώρα να δούμε με
διαφορετικό τρόπο το ευρωπαϊκό μέλλον,
πέρα
από την τρέχουσα δημοσιονομική πολιτική
και τα μονοδρομικά ψευτοδιλήμματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου