Η οικονομική κρίση και τα επακόλουθα της είναι σήμερα ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες της ενωμένης Ευρώπης και όχι μόνο .
Οι λόγοι της κρίσης έχουν αναλυθεί διεξοδικά από αρκετούς αναλυτές και οφείλεται κύρια στην οικονομική δυσπραγία των πολιτών, στη μείωση της κατανάλωσης, στην ανεξέλεγκτη κερδοσκοπία σε σχέση με τις τεχνητές αυξήσεις στις τιμές των αξιών που οδήγησε σε απότομη πτώση της αξίας τους και στη στασιμότητα της βιομηχανικής παραγωγής που στέλνει στην ανεργία χιλιάδες εργαζόμενους. Με λίγα λόγια βιώνουμε μια δύσκολη και πολύπλευρη κρίση με απρόβλεπτα αποτελέσματα.
Σε επίπεδο ευρωπαϊκής ένωσης και κρατών σε πρώτη φάση οι κυβερνητικές παρεμβάσεις και τα μέτρα που ελήφθησαν αφορούσαν τη διάσωση του τραπεζικού συστήματος, προς όφελος μόνο των τραπεζών και με βασικό στόχο τη στήριξη της κατανάλωσης, δηλαδή, τα μέτρα αφορούσαν την κοινωνικοποίηση των ιδιωτικών ζημιών.
Οι λόγοι της κρίσης έχουν αναλυθεί διεξοδικά από αρκετούς αναλυτές και οφείλεται κύρια στην οικονομική δυσπραγία των πολιτών, στη μείωση της κατανάλωσης, στην ανεξέλεγκτη κερδοσκοπία σε σχέση με τις τεχνητές αυξήσεις στις τιμές των αξιών που οδήγησε σε απότομη πτώση της αξίας τους και στη στασιμότητα της βιομηχανικής παραγωγής που στέλνει στην ανεργία χιλιάδες εργαζόμενους. Με λίγα λόγια βιώνουμε μια δύσκολη και πολύπλευρη κρίση με απρόβλεπτα αποτελέσματα.
Σε επίπεδο ευρωπαϊκής ένωσης και κρατών σε πρώτη φάση οι κυβερνητικές παρεμβάσεις και τα μέτρα που ελήφθησαν αφορούσαν τη διάσωση του τραπεζικού συστήματος, προς όφελος μόνο των τραπεζών και με βασικό στόχο τη στήριξη της κατανάλωσης, δηλαδή, τα μέτρα αφορούσαν την κοινωνικοποίηση των ιδιωτικών ζημιών.
Από την άλλη πλευρά, για τους χιλιάδες απολυμένους εργαζομένους τα μέτρα που ελήφθησαν ήταν το «ταμείο ανεργίας», όμως η ανεργία λόγω της οικονομικής ύφεσης συνεχώς θα αυξάνεται. Κατά πολλούς το γεγονός ίσως υπονομεύσει έναν από τους βασικούς πυλώνες της ευρωπαϊκής ένωσης που είναι η ελεύθερη διακίνηση των εργαζομένων, κύρια επειδή τα συνδικάτα ενδέχεται να χρησιμοποιηθούν προκειμένου να προστατέψουν τους «δικούς τους εργαζόμενους» σε επίπεδο κράτους, δηλαδή, να θέσουν φραγμούς στην ελεύθερη διακίνηση, κυρίως ανειδίκευτου προσωπικού που εξαιτίας της κρίσης ενδέχεται να γίνει από τη βιομηχανία και το εμπόριο αντικείμενο εκμετάλλευσης με ότι αυτό συνεπάγεται για τις οικονομίες των χωρών.
Προβλήματα όμως αντιμετωπίζουν εξαιτίας της κρίσης και αρκετές χώρες όπως πχ η χώρα μας που οδηγήθηκαν σε υπερβολικά ελλείμματα εξαιτίας των οικονομικοκοινωνικά δύσκολων συγκυριακών συνθηκών. Σε αυτή την πραγματικά δύσκολη κατάσταση οι κοινωνικοοικονομικές διαφορές μεταξύ των κοινωνιών στα κράτη μέλη της ευρωπαϊκής ένωσης θα συνεχίσουν να αυξάνονται και θέτουν σε πραγματικό κίνδυνο το στρατηγικό στόχο της ΕΕ για δηµοσιονοµική σταθερότητα και πραγματική σύγκλιση.
Σε αυτό το πλαίσιο το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών ζήτησε κοινή στάση σε ευρωπαϊκό επίπεδο (πράγμα που προβλέπεται από το σύμφωνο σταθερότητας) για την αντιμετώπιση των οικονομικών αναγκών ορισμένων χωρών της ευρωζώνης. Μια από τις προτάσεις, στη βάση της αλληλεγγύης, σύμφωνα με τη dw είναι: οι αξιόπιστες οικονομικά χώρες να δανείζονται και στη συνέχεια να δανείζουν τα χρήματα σε χώρες λιγότερο φερέγγυες οικονομικά. Η λύση αυτή έχει το πλεονέκτημα ότι οι πρώτες μπορούν να δανείζονται με ευνοϊκότερους όρους, αναφέρει η dw. To πρόβλημα όμως εν μέσω κρίσης για τα κράτη- μέλη είναι μόνο οι συνθήκες δανεισμού;
Προβλήματα όμως αντιμετωπίζουν εξαιτίας της κρίσης και αρκετές χώρες όπως πχ η χώρα μας που οδηγήθηκαν σε υπερβολικά ελλείμματα εξαιτίας των οικονομικοκοινωνικά δύσκολων συγκυριακών συνθηκών. Σε αυτή την πραγματικά δύσκολη κατάσταση οι κοινωνικοοικονομικές διαφορές μεταξύ των κοινωνιών στα κράτη μέλη της ευρωπαϊκής ένωσης θα συνεχίσουν να αυξάνονται και θέτουν σε πραγματικό κίνδυνο το στρατηγικό στόχο της ΕΕ για δηµοσιονοµική σταθερότητα και πραγματική σύγκλιση.
Σε αυτό το πλαίσιο το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών ζήτησε κοινή στάση σε ευρωπαϊκό επίπεδο (πράγμα που προβλέπεται από το σύμφωνο σταθερότητας) για την αντιμετώπιση των οικονομικών αναγκών ορισμένων χωρών της ευρωζώνης. Μια από τις προτάσεις, στη βάση της αλληλεγγύης, σύμφωνα με τη dw είναι: οι αξιόπιστες οικονομικά χώρες να δανείζονται και στη συνέχεια να δανείζουν τα χρήματα σε χώρες λιγότερο φερέγγυες οικονομικά. Η λύση αυτή έχει το πλεονέκτημα ότι οι πρώτες μπορούν να δανείζονται με ευνοϊκότερους όρους, αναφέρει η dw. To πρόβλημα όμως εν μέσω κρίσης για τα κράτη- μέλη είναι μόνο οι συνθήκες δανεισμού;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου