Σύμφωνα με δημοσκόπηση της Public Issue για την Καθημερινή της Κυριακής, το 80% των πολιτών ανησυχεί για το δημόσιο χρέος, το γεγονός ως αποτέλεσμα παρέχει μια πλήρη εικόνα του οικονομικού περιβάλλοντος που επικρατεί στη χώρα εν μέσω διεθνούς οικονομικής κρίσης.Επιπρόσθετα και αξιολογώντας τις μακροχρόνιες μεταβολές σε σχέση με την εξέλιξη των οικονομικών μεγεθών, παρατηρούμε ότι εδώ και περίπου 20 χρόνια όσοι εμπλέκονται έως και σήμερα στη διαμόρφωση της οικονομικής πολιτικής ή στη λήψη οικονομικών αποφάσεων δεν είχαν ως στόχο να ενσωματώσουν τα κατώτερα και μεσαία οικονομικά στρώματα στο γενικότερο οικονομικό περιβάλλον, αλλά την επιλεκτική και κατακερματισμένη οικονομική ενίσχυση, η οικονομική συγκυρία και τα οικονομικά μεγέθη φανερώνουν το πρόβλημα. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο λειτουργίας είναι κοινά παραδεκτό ότι καθίσταται ανέφικτη η γενικότερη εμπλοκή του πληθυσμού(δεν υπάρχει διάχυση ευθύνης) σε δράσεις που θα αναπροσαρμόσουν τα οικονομικά του δεδομένα σε μια νέα καλύτερη κατάσταση.
Ένα ακόμη χαρακτηριστικό του συγκεκριμένου τρόπου λειτουργίας είναι ότι περιορίζεται σημαντικά και η κοινωνική κινητικότητα, δεν υπάρχουν παραγωγικές πρωτοβουλίες και η κοινωνική λειτουργία βασίζεται κατά κύριο λογο στις πελατειακές σχέσεις, με αποτέλεσμα τόσο οι γενικότερες συνθήκες και δυνατότητες ανάπτυξης, όσο και η βελτίωση του ατομικού οικονομικού ή άλλου επιπέδου να αντιμετωπίζουν προβλήματα.
Μεγάλη εντύπωση προκαλεί και η σιωπηρή συναίνεση της ελληνικής κοινωνίας, που ενώ συνεχώς «φωνάζει» για όλα στην πράξη ακολουθεί άλλο δρόμο, αμφισβητώντας σε αρκετες περιπτώσεις ακόμη και τον ίδιο τον εαυτό της, με λίγα λόγια έχουμε μπροστά μας μια «περίεργη ιδιοτυπία» στη βάση της οποίας κινείται η ελληνική πραγματικότητα. Σε αυτή την περίπτωση και κάτω από αυτούς τους όρους καταλήγουμε να πούμε ότι το πρόβλημα και το ερώτημα είναι κοινό, η προσέγγιση της λύσης διαφέρει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου