Η «κάτοψη» της κρίσης

Είναι γεγονός ότι εδώ και αρκετό καιρό η χώρα έχει μπει σε τροχιά ευρωεκλογών, προς στιγμήν από άποψη προγράμματος και πολιτικών στόχων φαίνεται να επιδιώκεται η ανανέωση και αναδιάρθρωση των κοινωνικών δομών και των πολιτικών σχέσεων, τα οποία όμως κατά τη γνώμη ορισμένων αναλυτών ακόμη δεν έχουν διακηρυχθεί με σαφήνεια , επειδή η διεθνής κρίση είναι ένα ζήτημα ιδιαίτερα σοβαρό και μέσω της αντιμετώπισης της θα συγκεκριμενοποιηθούν οι επιμέρους στόχοι, κατά άλλους. Μέσα σε αυτή την πολιτική ατμόσφαιρα βλέπουμε ότι τον τελευταίο χρόνο έγινε και μια προσπάθεια αλλαγής των πολιτικών δεδομένων προς την κατεύθυνση αλλαγής του πολιτικού χάρτη της χώρας. Σύμφωνα με τη γνώμη αρκετών αναλυτών η κατεύθυνση της προσπάθειας έχει χαρακτήρα μετάβασης από τον πολυκομματισμό στο δικομματισμό με βάση το πλαίσιο κεντροδεξιά - κεντροαριστερά.
Βέβαια το «εγχείρημα», (χαρακτηριστικά παραδείγματα που δείχνουν αυτή την κατεύθυνση- τάση του συστήματος είναι, η περσινή δημοσκόπηκη άνοδος του Συριζα στο 20% με ταυτόχρονη ανάπτυξη έντονης αντιπολιτευτικής δραστηριότητας, αλλά και οι πρόσφατες δηλώσεις αρκετών πολιτικών στελεχών για συγκυβέρνηση ΝΔ- ΠΑΣΟΚ), δεν φαίνεται στην παρούσα φάση να βρίσκει μεγάλη αποδοχή ως ιδέα στην κοινή γνώμη επειδή, δεν ανανεώνει το πολιτικό προσωπικό, δεν αμβλύνει τις προυπάρχουσες ανισότητες και κοινωνικές αντιθέσεις που αυτή την εποχή ενισχύονται κτλ, δηλαδή με λίγα λόγια δεν έρχεται ως αρμονικό συμπέρασμα ευρύτερων κοινωνικών τάσεων. Από την άλλη πλευρά και δεδομένης της μεγάλης απόκλισης που παρουσιάζουν τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων από τα περσινά εκλογικά αποτελέσματα, προβλήματα εμπιστοσύνης για τους γνωστούς λόγους αντιμετωπίζουν και οι υφιστάμενες πολιτικές δομές.

Κατά πολλούς, σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα η συνέχιση της σύγχυσης, της αντιφατικότητας και των εσωτερικών οικονομικοκοινωνικών αντιθέσεων, τα χρόνια δυσεπίλυτα προβλήματα, κτλ θα δημιουργήσουν σύμφωνα με αρκετούς αναλυτές αν δεν αλλάξει κάτι ως προς τον τρόπο αντιμετώπισης των προβλημάτων με νέες γραμμές σκέψης μεγάλα κοινωνικά αδιέξοδα και η κατάσταση θα οδηγήσει με μεγάλες πιθανότητες, εξαιτίας και των συγκυριών, σε ουσιαστική και αμετάβλητη εξασθένιση τον κοινωνικό ιστό της χώρας.

Επιπλέον, στην παρούσα φάση και παρατηρώντας τις εικόνες που φτάνουν από τον υπόλοιπο κόσμο σε σχέση με το πλαίσιο εξέλιξης της παγκόσμιας κρίσης και τις επιπτώσεις της στα υποσύνολα, προκύπτει το συμπέρασμα ότι τα δεδομένα αλληλοεπηρεάζονται σημαντικά από τα αντιφατικά στοιχεία που ενυπάρχουν στο πολιτικοοικονομικό σύστημα και επηρεάζουν τη σχέση δομής, κοινωνικού γίγνεσθαι.
Τέλος και σε μια προσπάθεια για να αξιολογηθεί σωστά η επίδραση των παραγόντων της συγκυρίας σε σχέση με την επίδραση της στην πολιτικό- οικονομικοκοινωνική κατάσταση της χώρας δεν έχουμε παρά να δούμε την εικόνα που παρουσιάζει σήμερα ο κοινωνικοοικονομικός χάρτης της χώρας..