Η πολιτική της κυβέρνησης υπονομεύει τον αθλητισμό και τη φυσική αγωγή.

Από τα πανάρχαια χρόνια ο άνθρωπος δραστηριοποιείται στον αθλητισμό ενεργά ή παθητικά, δηλαδή είτε ως αθλητής, είτε ως θεατής.

Για το λόγο αυτό ο αθλητισμός είναι ένας θεσμός άμεσα συνδεδεμένος με τις πολιτικές, οικονοµικές, κοινωνικές δοµές, τον πολιτισμό του λαού και το βιοτικό του επίπεδο. O αθλητισμός ανοίγει δρόμους για την εκπαίδευση και κοινωνικοποίηση της εκάστοτε νέας γενιάς, έχει μεγάλη συμβολή στην παραγωγικότητα και στην ανάπτυξη, συμβάλει στην διατήρηση της υγείας μέσω της δια βίου άθλησης, την ψυχαγωγία, την στρατιωτική προετοιμασία, την προς τα έξω προβολή μιας κοινωνίας, την εμπέδωση της δημοκρατικής ηθικής, βοηθά τον σύγχρονο άνθρωπο να μην αποκοπεί από το φυσικό περιβάλλον που τον περιβάλλει, κ.α.

Στον ελλαδικό χώρο το φαινόμενο του αθλητισμού άλλοτε είχε παιδαγωγικό χαρακτήρα, άλλοτε χρησιμοποιήθηκε ως εργαλείο στρατιωτικής προετοιμασίας και είναι πρόδρομος της σημερινής οργανωμένης μορφής από τη στιγμή που ο θεσμός των Ολυμπιακών αγώνων είναι ιστορικά η πρώτη περίπτωση αγώνων σε οργανωμένο περιβάλλον.

Παρά ταύτα, η σύγχρονη Ελλάδα δύσκολα θα μπορούσαμε να πούμε ότι έχει στηρίξει εμπράκτως τον αθλητισμό και κατ’ επέκταση την φυσική αγωγή. Oλα τα δεδομένα φανερώνουν ότι έχουμε ακολουθήσει λάθος πορεία, με βασικότερο αρνητικό στοιχείο το γεγονός ότι αναπτύξαμε λόγω των ολυμπιακών αγώνων του 2004 γιγάντιες αθλητικές εγκαταστάσεις στα αστικά κέντρα χωρίς να έχουμε καλλιεργήσει την ηθική και την ανάπτυξη του αθλητισμού στην βάση του, δηλαδή στο σχολείο.

Σε αυτή την κατεύθυνση τα τελευταία 20 χρόνια είδαμε ότι:

◌ Ο Έλληνας αθλητής ως προϊόν της κρατικής πολιτικής ήταν μόνο οι υψηλές επιδόσεις και ο ντοπαρισμένος αθλητής με ότι κινδύνους αυτό συνεπάγεται για τη ζωή και την υγεία των εμπλεκομένων .

◌ Τα μμε διαμόρφωσαν πρότυπα συμπεριφοράς που βασίζονταν σ’ έναν αθλητισμό που ήθελε καταναλωτές και καταναλώσιμους με άμεση συνέπεια ο ελεύθερος χρόνος της κοινωνίας να μην καταναλώνεται πλέον στους αθλητικούς χώρους, στα πάρκα ή σε αθλητικές δραστηριότητες στο φυσικό περιβάλλον, μετακινήθηκε και καταναλώνεται μπροστά στην οθόνη.

◌ Οι κρατικές επιχορηγήσεις «ταΐσαν» κυρίως επιχειρηματίες, managers, δημοσιογράφους, πολιτικά ρουσφέτια και εταιρίες παραγωγής παράνομων ουσιών και πολυεθνικών συμφερόντων.

◌ Η βία και ο χουλιγκανισμός προβλήθηκαν αλόγιστα από τα ΜΜΕ για την αύξηση της τηλεθέασης και σε αρκετές περιπτώσεις υποστηριχτήκαν από τον επαγγελματικό αθλητισμό με αποτέλεσμα να επικεντρώνουν την προσοχή της κοινωνίας και να απομακρύνουν τους νέους από τον υγιή αθλητισμό, γεγονός που οδηγεί σε ραγδαία εξάπλωση των ναρκωτικών και ανάπτυξη της παιδικής παχυσαρκίας.

◌ Το μάθημα της φυσικής αγωγής, ο σχολικός και ο πανεπιστημιακός αθλητισμός συνεχώς υποβαθμίζονται, αφαιρώντας έτσι από τα μεσαία και φτωχά κοινωνικά στρώματα το δικαίωμα της ισότιμης συμμετοχής στο αθλητικό γίγνεσθαι. Επίσης, η υλικοτεχνική υποδομή στα περισσότερα σχολεία είναι περασμένων δεκαετιών, σε πολλά πέφτουν οι σοβάδες των γυμναστηρίων, υπάρχουν σπασμένες μπασκέτες, αρκετά σχολικά γυμναστήρια έχουν να συντηρηθούν πάνω από 20 χρόνια, κ.α.

◌ Το πλαίσιο υποστήριξης και ανάπτυξης της επιχειρηματικής δραστηριότητας στον αθλητικό τομέα δεν αναπτύχθηκε με βάση τις δυνατότητες της χώρας, οι δράσεις που χρηματοδοτήθηκαν αφορούσαν «ελάχιστους εκλεκτούς»

Με βάση τα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω ως ενδεικτικά στοιχεία φαίνεται ξεκάθαρα ότι ο αθλητισμός στην σύγχρονη Ελλάδα δεν μπόρεσε να αποκτήσει τα χαρακτηριστικά εκείνα τα οποία θα του έδιναν τη φυσιογνωμία και τα στοιχεία που χρειάζεται για να εξυπηρετήσει τις παιδαγωγικές και τις άλλες ανάγκες που εμπεριέχουν οι σκοποί του.

Ο μύθος του τεχνητού τίποτα υπερμεγενθύθηκε από τα media και τους πολιτικούς σε βάρος των προβλημάτων με αποτέλεσμα σήμερα τα προβλήματα του παρελθόντος και οι μεγάλες περικοπές να οδηγούν το οικοδόμημα του αθλητισμού σε μεγάλα αδιέξοδα.

H πρόσφατη επιτυχία της εθνικής ομάδας Yδατοσφαίρισης γυναικών, που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ήταν όαση στον ωκεανό της μιζέριας και αποτελεί ένα σημαντικό γεγονός, ορόσημο στην ιστορία του ομαδικού με ερασιτεχνικά χαρακτηριστικά αθλητισμού.

Δυστυχώς, η σημερινή κυβέρνηση από την ημέρα που ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας έβαλε τον αθλητισμό και την φυσική αγωγή στο «στόχαστρο», η παρέμβασή της ήταν απορυθμιστική. Κατάργησε το υφυπουργείο αθλητισμού,υποβάθμισε τη σχολική φυσική αγωγή και τον σχολικό αθλητισμό, μείωσε σημαντικά τα χορηγούμενα χρήματα προς τον ερασιτεχνικό αθλητισμό, μείωσε στο ελάχιστο, παρά το γεγονός ότι τα κενά ήταν χιλιάδες τις προσλήψεις εκπαιδευτικών φυσικής αγωγής στα σχολεία, τοποθέτησε εκπαιδευτικούς άλλων ειδικοτήτων (δάσκαλους) να διδάσκουν το μάθημα της φυσικής αγωγής, προχώρησε σε χιλιάδες προσλήψεις ωρομισθίων εκπαιδευτικών φυσικής αγωγής με 4 ώρες την εβδομάδα, έκλεισε αθλητικές εγκαταστάσεις, κ.α.

Με απλά λόγια, η πολιτική της κυβέρνησης, επειδή στον αθλητισμό τα νέα δεδομένα «παρουσιάζονται» σε βάθος χρόνου, οδηγεί τη φυσική αγωγή και τον ερασιτεχνικό αθλητισμό στην ανυποληψία και το μαρασμό