Στην περίπτωση της Ελλάδας το ζήτημα του καθεστώτος στο Αιγαίο, η επανένωση της Κύπρου και η διαφορά με τα Σκόπια επηρεάζουν και καθορίζουν τις ισορροπίες σε ολόκληρη την νοτιοανατολική μεσόγειο και τα βαλκάνια.
Είναι επίσης γνωστό ότι εδώ και πολλά χρόνια υπάρχουν πιέσεις για λύσεις που δεν βρίσκουν σύμφωνη την κοινή γνώμη σε Ελλάδα και Κύπρο.
Ο σημερινός πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου γνωρίζουμε ότι πάντοτε συμφωνούσε με τις λύσεις που προτείνονται από διεθνή κέντρα, είτε αυτό λέγονταν σχέδιο Αναν, κ.α.
Σε ότι αφορά το κυπριακό, πριν λίγες μέρες στην Γενεύη σε συνάντηση του Γενικού Γραμματέα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών Μπαν Κι Μουν με τον πρόεδρο της Κύπρου Δ. Χριστόφια και τον Ντερβίς Έρογλου από την τουρκοκυπριακή πλευρά αποφασίστηκε να τεθεί χρονοδιάγραμμα μέχρι τον Οκτώβριο με επιδιαιτησία και σύγκλιση διεθνούς διάσκεψης επί όλων των θεμελιωδών ζητημάτων που αφορούν τη διαδικασία των διαπραγματεύσεων. Με απλά λόγια, η απόφαση σηματοδοτεί το τέλος των διμερών συνομιλιών και εκεί που υπάρχει χάσμα θα έρθει ο διεθνής παράγοντας να επιβάλει την λύση που θέλει.
Κινητικότητα υπάρχει και στο ζήτημα της ονομασίας των Σκοπιών καθώς η Πολωνική Προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ δίνει έμφαση στις πολιτικές διεύρυνσης με τις υποψήφιες χώρες από τα βαλκάνια και την Τουρκία.
Που οδηγούν όλα αυτά;
Πριν την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου η ελληνική κυβέρνηση έλεγε ότι πρέπει να ψηφιστεί (το μεσοπρόθεσμο) επειδή θα αποτελούσε βάση συζήτησης για το νέο πακέτο δανεισμού που θα αποφασιζόταν,ε μέσα στον Ιούλιο.
Αύριο το συμβούλιο υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης δεν αναμένεται να πάρει κάποια απόφαση, γεγονός που μεταθέτει την διαδικασία αναζήτησης λύσης για τον δανεισμό της Ελλάδας στο φθινόπωρο. Η Ε.Ε. δεν έχει συμφωνήσει για το νέο πλαίσιο και όπως όλα τα δεδομένα δείχνουν στην διαπραγμάτευση θα προστεθούν και τα εθνικά θέματα με τη μορφή διλημμάτων .
Το πιο πιθανό σενάριο στην περίπτωση και σύμφωνα με τα όσα έχουμε δει μέσα από την εξέλιξη της κρίσης χρέους είναι η ελληνική κυβέρνηση να δεχθεί μια μεταβολή στο status quo της περιοχής ή να δρομολογήσει λύσεις που η επόμενη κυβέρνηση δεν θα μπορεί να αποτρέψει.
Το ζήτημα λοιπόν που τίθεται από τις εξελίξεις και με δεδομένο ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου έχει κάνει «τεράστια λάθη», ίσως σκόπιμα, στην αντιμετώπιση της κρίσης χρέους είναι αν έχει την δημοκρατική νομιμοποίηση να μπει σε διαδικασία διαπραγμάτευσης για ζωτικής σημασίας εθνικά θέματα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου