Μία εναλλακτική προσσέγγιση στο «αίνιγμα» του Λουξεμβούργου

Η κρίση που δημιούργησε η φημολογία των τελευταίων ημερών φέρνει στην επιφάνεια με δραματικό τρόπο το γεγονός ότι η οικονομική πολιτική και οι στόχοι της δεν σχεδιάζονται πλέον με βάση τις εθνικές ιδιαιτερότητες αλλά τις πανευρωπαϊκές ανάγκες. Ο τρόπος όμως που λειτουργούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο στην πραγματικότητα μειώνει την αξιοπιστία τους και άρα την αποτελεσματικότητα των ασκούμενων πολιτικών, εκτός και πρόκειται για προαναγγελία προθέσεων και αποφάσεων των νομισματικών αρχών σε ότι αφορά τον τελικό στόχο για το ζήτημα της Ελλάδας.
Αν τώρα προσεγγίσουμε από μιαν άλλη οπτική γωνιά τη μυστική σύσκεψη που συγκάλεσε στο Λουξεμβούργο ο πρόεδρος του Εurogroup και πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου Ζαν-Κλoντ Γιούνκερ θα καταλήξουμε να πούμε ότι το βασικό της αντικείμενο ήταν η δημιουργία συμμαχιών σε επίπεδο ΕΕ για την επιλογή του επόμενου προέδρου της ευρωπαϊκής κεντρικής τράπεζας καθώς θα ήταν πρακτικά αδύνατο να συζητηθεί κάτι άλλο από την στιγμή που δεν συμμετείχαν όλες οι χώρες της ζώνης του ευρώ. Στο Λουξεμβούργο συναντήθηκαν εκπρόσωποι της Γαλλίας, της Γερμανία, της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Ελλάδας, της ΕΚΤ και της Κομισιόν.
Το δημοσίευμα του περιοδικού «Der Spiegel» περί επικείμενης εξόδου της Ελλάδας από τη ζώνη του ευρώ που ακολούθησε της σύσκεψης, με φήμες αντί πληροφορίων, κατά πάσα πιθανότητα δόθηκε στη δημοσιότητα για να συσκοτίσει και να διαστρέψει τους όρους της συζήτησης στο εσωτερικό της χώρας προκειμένου να περάσουν αμαχητί τα μέτρα που περιλαμβάνονται στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα που αναμένεται να κατατεθεί προς ψήφιση τις επόμενες εβδομάδες, έτσι η συζήτηση περιορίζεται σε άλλα ζητήματα που δεν αφορούν την πραγματικότητα για να μπορέσουν στην συνέχεια να αφαιρέσουν την παρένθεση και να περάσουν αυτό που πραγματικά θέλουν με μεγαλύτερη ευκολία. Με άλλα λόγια, ο τελικός στόχος ( μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα) επιδιώκεται μέσω ενός ενδιάμεσου στόχου( φημολογία για έξοδο από το ευρώ).

Παράλληλα, όταν μια χώρα συζητά την έξοδό της από το ευρώ εξουδετερώνεται η όποια πολιτική επιχειρηματολογία ή εναλλακτική προσέγγιση για έξοδο της Ελλάδας από την κρίση.
Απ όποια όμως πλευρά και να το δεις, η παρούσα συγκυρία είναι μία μεταβατική περίοδος που θα οδηγήσει σε ένα νέο καθεστώς ως αποτέλεσμα όλων όσων συμβαίνουν. Το ζήτημα εδώ είναι ότι όλα όσα προγραμματίζονται, παραμερίζουν με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης, την ενεργό συμμετοχή των πολιτών στην πολιτική διαδικασία.