Η υπαγωγή της Ελλάδας στις ρυθμίσεις του ΔΝΤ έφερε ένα κύμα οικονομικές αλλαγές όχι μόνο σε επίπεδο ΕΕ, αλλά γενικότερα στον κόσμο με τις αγορές να ασκούν de facto εξουσία και την εε να χάνεται στην πολιτική αβουλία και απροθυμία των ηγετών της να λάβουν αποφάσεις στην βάση των πραγματικών προβλημάτων και των μόνιμων ή παροδικών ατελειών της ευρωζώνης.
Επί του παρόντος το θύμα αυτής της κατάστασης είναι η Ελλάδα καθώς τόσο η Ιρλανδία, όσο και η Πορτογαλία κατάφεραν να ξεφύγουν με ελάχιστες απώλειες για το κοινωνικό σύνολο .
Για να φτάσουμε σε αυτό το αποτέλεσμα συνέβαλαν αποφασιστικά το αρνητικό παράδειγμα της Ελλάδας και η σθεναρή αντίσταση που πρόβαλαν οι κυβερνήσεις της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας.
Η μεγαλύτερη ευθύνη για την υπερβολικά δύσκολη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα ανήκει στην σημερινή κυβέρνηση καθως μέσω της αρνητικής στάσης που κράτησε έναντι των προβλημάτων που είχε δημιουργήσει στην παγκόσμια οικονομία η οικονομική κρίση παρήγαγε σύγχυση, λόγος που κατέστησε την Ελλαδα αφερέγγυα. Ως γεγονός στην συνέχεια οδήγησε στο μνημόνιο χωρίς μάλιστα να διαπραγματευτεί με τρόπο που να διασφαλίζεται η εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας. Οι «υπόγειες διαδρομές» που όπως όλα τα ντοκουμέντα δείχνουν ακολούθησε από την αρχή, αντί να μας βάλουν, μας έβγαλαν από το παιχνίδι.
Έτσι φτάσαμε σε σημείο κυβέρνηση και χώρα να έχουν εγκλωβιστεί σε μια αδιέξοδη οικονομική πολιτική καθώς μια στροφή υπό την παρούσα κυβέρνηση θα ισοδυναμούσε με ‘τορπιλισμό’ της πολιτικής λιτότητας που ακολουθούν αρκετές κυβερνήσεις σε επίπεδο ΕΕ.
Από την άλλη πλευρά, η πτώχευση- φτωχοποίηση της χώρας και η αβεβαιότητα που προκαλεί η χωρίς τέλος ανακύκλωση του ελληνικού χρέους συμφέρει αρκετούς κρίκους του οικονομικού και πολιτικού γίγνεσθαι στη ζώνη του ευρώ και σε παγκόσμιο επίπεδο καθώς στην βάση των οικονομικών σχέσεων είμαστε μέρος της λύσης για να μπορούν, αφενός μεν να εξυπηρετούν τα συμφέροντα τους, αφετέρου να μας χρησιμοποιούν ως άλλοθι για να προκαλούνται τα γεγονότα που χρειάζεται το οικονομικό σύστημα για να δομήσει μια νέα οικονομική πραγματικότητα στα μέτρα των αγορών.
Συνεπώς, μια αδύναμη πολιτικά κυβέρνηση, όπως είναι η κυβέρνηση Παπανδρέου, δημιουργεί ανίκανη να αντιδράσει χώρα εξαιτίας της πολιτικής αδυναμίας που εκ των πραγμάτων αποκτά η Ελλάδα σε ότι αφορα την παρέμβασή της στις ευρωπαϊκές εξελίξεις.
Όσο λοιπόν η κυβέρνηση θα προσπαθεί να κρατηθεί με διαστρέβλωση ή απόκρυψη της αλήθειας, οι σημαντικές αποφάσεις θα αναβάλλονται, οι πιέσεις θα αυξάνονται και η πατρίδα μας θα κατρακυλά δεκαετίες πίσω.
Επί του παρόντος το θύμα αυτής της κατάστασης είναι η Ελλάδα καθώς τόσο η Ιρλανδία, όσο και η Πορτογαλία κατάφεραν να ξεφύγουν με ελάχιστες απώλειες για το κοινωνικό σύνολο .
Για να φτάσουμε σε αυτό το αποτέλεσμα συνέβαλαν αποφασιστικά το αρνητικό παράδειγμα της Ελλάδας και η σθεναρή αντίσταση που πρόβαλαν οι κυβερνήσεις της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας.
Η μεγαλύτερη ευθύνη για την υπερβολικά δύσκολη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα ανήκει στην σημερινή κυβέρνηση καθως μέσω της αρνητικής στάσης που κράτησε έναντι των προβλημάτων που είχε δημιουργήσει στην παγκόσμια οικονομία η οικονομική κρίση παρήγαγε σύγχυση, λόγος που κατέστησε την Ελλαδα αφερέγγυα. Ως γεγονός στην συνέχεια οδήγησε στο μνημόνιο χωρίς μάλιστα να διαπραγματευτεί με τρόπο που να διασφαλίζεται η εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας. Οι «υπόγειες διαδρομές» που όπως όλα τα ντοκουμέντα δείχνουν ακολούθησε από την αρχή, αντί να μας βάλουν, μας έβγαλαν από το παιχνίδι.
Έτσι φτάσαμε σε σημείο κυβέρνηση και χώρα να έχουν εγκλωβιστεί σε μια αδιέξοδη οικονομική πολιτική καθώς μια στροφή υπό την παρούσα κυβέρνηση θα ισοδυναμούσε με ‘τορπιλισμό’ της πολιτικής λιτότητας που ακολουθούν αρκετές κυβερνήσεις σε επίπεδο ΕΕ.
Από την άλλη πλευρά, η πτώχευση- φτωχοποίηση της χώρας και η αβεβαιότητα που προκαλεί η χωρίς τέλος ανακύκλωση του ελληνικού χρέους συμφέρει αρκετούς κρίκους του οικονομικού και πολιτικού γίγνεσθαι στη ζώνη του ευρώ και σε παγκόσμιο επίπεδο καθώς στην βάση των οικονομικών σχέσεων είμαστε μέρος της λύσης για να μπορούν, αφενός μεν να εξυπηρετούν τα συμφέροντα τους, αφετέρου να μας χρησιμοποιούν ως άλλοθι για να προκαλούνται τα γεγονότα που χρειάζεται το οικονομικό σύστημα για να δομήσει μια νέα οικονομική πραγματικότητα στα μέτρα των αγορών.
Συνεπώς, μια αδύναμη πολιτικά κυβέρνηση, όπως είναι η κυβέρνηση Παπανδρέου, δημιουργεί ανίκανη να αντιδράσει χώρα εξαιτίας της πολιτικής αδυναμίας που εκ των πραγμάτων αποκτά η Ελλάδα σε ότι αφορα την παρέμβασή της στις ευρωπαϊκές εξελίξεις.
Όσο λοιπόν η κυβέρνηση θα προσπαθεί να κρατηθεί με διαστρέβλωση ή απόκρυψη της αλήθειας, οι σημαντικές αποφάσεις θα αναβάλλονται, οι πιέσεις θα αυξάνονται και η πατρίδα μας θα κατρακυλά δεκαετίες πίσω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου