Πέρα από τις επιμέρους διαφορές τους, οι τρέχουσες συζητήσεις γύρω από το πρόβλημα του ελληνικού χρέους καθώς προβάλλουν κάποια γεγονότα και αποσιωπούν άλλα πάντα «ξεχνούν» 2 βασικές παραμέτρους.
1. 1. Η τρέχουσα οικονομική κατάσταση εξ αιτίας της αναπτυξιακής υστέρησης και της πτώσης του ΑΕΠ έχει φέρει την χώρα σε σημείο να μην μπορεί να συγκεντρώσει τους πόρους που είναι απαραίτητοι για να πληρώσει τα δάνεια του παρελθόντος χωρίς να δανειστεί υπέρογκα.
2. Η Ελλάδα δίνει ένα ποσό που ξεπερνά το 5% του προϋπολογισμού για τους τόκους παλαιότερων δανείων την ώρα που η αναχρηματοδότηση μέσω των πακέτων στήριξης δεν είναι τίποτε άλλο παρά η αντικατάσταση ενός υπάρχοντος δανείου με ένα καινούργιο το οποίο θα χρειαστεί να πληρωθεί στο μεσοπρόθεσμο μέλλον από τον ελληνικό λαό.
Το γιατί φτάσαμε σε αυτό το σημείο έχει αναλυθεί ποικιλοτρόπως και κυρίως έχει ενημερωτικό χαρακτήρα για την απόδοση του δικαίου και της ιστορικής μνήμης.
Συνεπώς, το ζητούμενο σήμερα είναι να μπορέσουμε να διασφαλίσουμε ταχεία οικονομική και κοινωνική εξέλιξη πριν οι δυνάμεις της αγοράς επιβάλουν την φτωχοποίηση ως ισορροπιστικό παράγοντα της παρατεταμένης κάμψης.
Στην παρούσα φάση αποτελεί κοινή διαπίστωση ότι ο βασικός ανασταλτικός παράγοντας για κάθε μορφή ανάπτυξης είναι το μνημόνιο και τα αποτελέσματα που απορρέουν από την οικονομική πολιτική που προτείνει.
Βασικά αρνητικά αποτελέσματα του μνημονίου είναι:
α. Η ιδεολογική κατασκευή που προσπαθεί να ενοχοποιήσει το εισόδημα, την απασχόληση και την κοινωνική προστασία ως υπεύθυνους για τα χρέη της χώρας.
β. Η νεο-αποικιοκρατία, η οποία έχει οικονομικό, πολιτικό και πολιτιστικό χαρακτήρα και, βαθμιαία οδηγεί σε οικονομική, πολιτική εξάρτηση και δηµογραφική - πολιτιστική αλλοίωση.
γ. Η Εκμετάλλευση -διαχείριση των φυσικών και οικονομικών πόρων από τρίτους έχει αποδειχθεί ιστορικά ότι βαθμιαία οδηγεί σε de facto κατάληψη εδαφών από την «μητρόπολη» επειδή εμμέσως καθορίζει την κοινωνική δομή, την διακυβέρνηση και τις οικονομικές λειτουργίες .
Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν ακόμη απόψεις που υποστηρίζουν ότι :
α. η λαθρομετανάστευση με τα συνακόλουθά της δεν είναι πρόβλημα, όταν έχουμε μάλιστα φτάσει σε σημείο να είμαστε μετανάστες στον τόπο μας για να μην προσβάλουμε το δικαίωμα των λαθρο- μεταναστών να αποκτήσουν νέα πατρίδα- αποικία …
β. Το πρόγραμμα που εφαρμόζεται στην Ελλάδα πάει καλά και χρειάζεται να γίνουν περισσότερα προς την ίδια κατεύθυνση όταν μέχρι στιγμής κανένας δεν έχει δώσει εξηγήσεις για όσα συνέβησαν στο 1 ½ χρόνο. Πως μπορούμε να δεχτούμε ότι η φτωχοποίηση και τα πακέτα δανεισμού είναι η μοναδική λύση για βγει η χώρα μας από την κρίση, όταν στον ένα χρόνο εφαρμογής του προγράμματος που εφαρμόζουν γυρίσαμε δεκαετίες πίσω.
Στην δημοκρατία «μπορούμε και διαφωνούμε, γιατί μπορούμε να συνυπάρχουμε» όταν όμως η παραπλάνηση και η πολιτική εξαπάτηση σκόπιμα χαλκεύει την αλήθεια για να επιβληθούν συμφέροντα που δεν εξυπηρετούν τα οικονομικά και κοινωνικά συμφέροντα της πατρίδας γεννιέται η εκτροπή με ότι αυτό συνεπάγεται.
Ας αναρωτηθούμε λοιπόν όλοι, ποιος επιδιώκει την εκτροπή και γιατί;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου