Μάστιγα η παραπαιδεία

Eνα τεράστιο ποσό που ξεπερνά τα 952 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, ποσό που αντιστοιχεί στο 18,6% του οικογενειακού προϋπολογισμού ή το 20,1% του κρατικού προϋπολογισμού για την Παιδεία ξοδεύουν τα νοικοκυριά στην Ελλάδα σε ιδιαίτερα μαθήματα και φροντιστήρια, σύμφωνα με έρευνα της ευρωπαϊκής υπηρεσίας nesse, η οποία δόθηκε χθες στη δημοσιότητα.

Η έκθεση αναφέρει μεταξύ άλλων ότι η ιδιωτική διδασκαλία είναι ευρέως διαδεδομένη ώστε τείνει να υποκαταστήσει το κανονικό σχολείο, το φαινόμενο συναντιέται κυρίως στην νότια Ευρώπη όπου τα ιδιωτικά φροντιστήρια έχουν αυξηθεί σημαντικά κατά την τελευταία δεκαετία. Οι Ισπανοί γονείς διοχετεύουν στην παραπαιδεία 450 εκατομμύρια ευρώ, οι Ιταλοί 420 εκατ. ευρώ και οι Κύπριοι 111 εκατ. ευρώ.

Η αύξηση στα ιδιαίτερα μαθήματα έχει σοβαρές οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις καθώς υπονομεύει την κοινωνική εμπιστοσύνη για το δημόσιο σχολείο και επηρεάζει αρνητικά τη ζωή των παιδιών και των οικογενειών τους. Οι γονείς είναι αναγκασμένοι να ξοδεύουν ένα σημαντικό ποσό του οικογενειακού προϋπολογισμού στα φροντιστήρια και οι μαθητές αναγκάζονται να βρίσκονται σχεδόν ολόκληρη τη μέρα στις αίθουσες των σχολείων και των φροντιστηρίων, κατάσταση η οποία είναι τόσο ψυχολογικά όσο και παιδαγωγικά ανεπιθύμητη .

Το φαινόμενο αναφέρει η έκθεση έχει πολλές, μια από τις πιο σοβαρές είναι το γεγονός ότι πολλοί από τους καθηγητές που παραδίδουν ιδιαίτερα μαθήματα είναι υπεύθυνοι για τους μαθητές και στα γενικά σχολεία, αυτή η πρακτική τονίζει η έκθεση δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην διδασκαλία καθώς παρέχει στους εκπαιδευτικούς κίνητρα για εκτροπή ώστε έτσι να κατευθύνουν τους μαθητές στα ιδιαίτερα μαθήματα. Επειδή όμως είναι μια αναπτυσσόμενη πηγή απασχόλησης για να κερδίσουν συμπληρωματικά εισοδήματα κάποιοι εκπαιδευτικοί τόσο οι κυβερνήσεις όσο και τα συνδικάτα έχουν την τάση να αποφεύγουν να πάρουν σαφή θέση για το θέμα. Μάλιστα η Ελλάδα έχει δώσει φορολογικές ελαφρύνσεις για τις οικογένειες που επενδύουν στην εξωσχολική διδασκαλία. Ένα μέτρο από το οποίο τελικά επωφελούνται μόνο οι σχετικά πλούσιοι και η παραπαιδεία.

Τα ερωτήματα που προκύπτουν από τα παραπάνω συμπεράσματα είναι πολλά, τα βασικότερα όμως είναι:

- Είναι αναγκαία η παραπαιδεία;

-Ως ποτέ η ελληνική οικογένεια θα αναγκάζεται να διαθέτει ένα μεγάλο τμήμα του εισοδήματος της στην παραπαιδεία, όταν μάλιστα τα εισοδήματα εξαιτίας της συγκυρίας έχουν συρρικνωθεί τουλάχιστον κατά 30%;

- Γιατί δεν υπάρχουν σαφείς κανόνες οι οποίοι θα εφαρμόζονται αυστηρά για τους εκπαιδευτικούς που «ψαρεύουν» μαθητές τους για ιδιαίτερα μαθήματα,

- Γιατί το σύστημα δημόσιας παιδείας να μην μπορεί να ανταποκριθεί επαρκώς στον θεσμικά προβλεπόμενο παιδαγωγικό του ρόλο;

-Για ποιους λόγους οι μαθητές να αναγκάζονται να μπαίνουν στην διαδικασία των πανελληνίων εξετάσεων όσον αφορά την εισαγωγή στα Παν/μια και τα ΤΕΙ.

- Είναι παιδαγωγικά και ψυχολογικά ορθό οι μαθητές από την μικρή ακόμη ηλικία να μην έχουν χρόνο για άλλες ενεργητικές και δημιουργικές δραστηριότητες;