Από την Ευρώπη των λαών στην Ευρώπη των φτωχών

Μιλώντας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο Βέλγος ευρωβουλευτής Marc Tarabella είπε ότι «43 εκατομμύρια Ευρωπαίοι δεν έχουν πρόσβαση στην καθημερινή τροφή και 80 εκατομμύρια ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας».

Την ίδια ώρα τόσο η ελληνική κυβέρνηση, όσο και οι ευρωπαίοι σύμμαχοί της ετοιμάζουν, καλυπτόμενοι πίσω από πολιτικό πρόσχημα μείωσης των ελλειμμάτων, νέο γύρο σκληρής λιτότητας για την περίοδο 2012-2015 προκειμένου να χρηματοδοτήσουν το ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα σε βάρος των δημόσιων οικονομικών, των εργαζόμενων και γενικότερα της κοινωνίας.

Αν εφαρμοστεί το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, 150.000 εργαζόμενοι από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα θα απολυθούν , το σχεδιαζόμενο γενικό ξεπούλημα της Ελλάδας για μερικά εκατομμύρια ευρώ θα “απονευρώσει” και θα εξουδετερώσει το κράτος, η αύξηση της ανεργίας γενικά και οι περαιτέρω άμεσες ή έμμεσες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις θα οδηγήσουν χιλιάδες πολίτες σε απόγνωση και την χώρα σε πιο βαθιά ύφεση, κ.α.

Την ίδια ώρα, οι υποστηρικτές της λιτότητας δεν μπαίνουν στον κόπο να μας πουν ποιος επέτρεψε στο χρηματοπιστωτικό σύστημα να πραγματοποιεί για πολλά χρόνια και σε καθημερινή βάση συναλλαγές που ξεπερνούσαν κατά πολύ τα πραγματικά ταμειακά τους αποθέματα, εξέλιξη η οποία συνέβαλε αποφασιστικά στην ανάπτυξη της οικονομικής κρίσης.

Δυστυχώς όλα τα δεδομένα δείχνουν ότι, οι ευρωπαίοι ηγέτες δεν ενδιαφέρονται για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα εκατομμύρια ευρωπαίοι που πεινάνε. Τους ενδιαφέρει η ενίσχυση της οικονομικής διακυβέρνησης στην ευρωζώνη και μόνο, άσχετα αν αυτό καταστρέφει την ευρωπαϊκή ιδέα.

Οι προσπάθειες που γίνονται και γενικότερα η τρέχουσα κατάσταση διακυβέρνησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης θυμίζει τον «αγώνα» ενός πλουσίου να χτίσει πολυτελέστατο σπίτι σε μια φαβέλα μεταμφιεσμένος ως favelados!

Αν τώρα όλα όσα συμβαίνουν και η δραματική μεταβολή που επιφέρει η οικονομική πολιτική στην πραγματική οικονομία και την κοινωνία ( κάμψη προσφοράς- ζήτησης παραγωγικός εκτροχιασμός, δημογραφική εκτροπή,κ.α.) οδηγήσει σε βάθος χρόνο την Ευρώπη να έχει χειρότερα αποτελέσματα σε ότι αφορά την ανάπτυξη των λαών είναι ζητήματα που απ ότι φαίνεται δεν ενδιαφέρουν την ευρωπαϊκή γραφειοκρατία. Η εξέλιξη θέτει μια σειρά ερωτημάτων και αποδεικνύει το «δημοκρατικό έλλειμμα» στην οργάνωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης κάτι που ασφαλώς επηρεάζει άμεσα και το ζήτημα της δημοκρατίας στα κράτη μέλη.

Το ζήτημα λοιπόν είναι αν έχουμε το δικαίωμα να επιτρέψουμε η Ευρώπη των λαών να μετεξελιχθεί σε Ευρώπη των φτωχών!