Με ταχυδακτυλουργικά κόλπα δεν σώζεται η Ελλάδα

Την ώρα που η κατάσταση στην Ελλάδα γίνεται μέρα με την μέρα χειρότερη και το αίσθημα θυμού των πολιτών μεγαλώνει ο Έλληνας πρωθυπουργός φαίνεται ότι προσπαθεί με ταχυδακτυλουργικά πολιτικά κόλπα να κρύψει την αλήθεια προκείμενου να ευνοηθεί στρατηγικά έτσι ώστε να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της οικονομικής πολιτικής που ακολουθεί. Και τούτο παρά το ότι πιέζεται ποικιλοτρόπως από το κύμα διαμαρτυρίας των πολιτών κατά του προγράμματος λιτότητας.

Ποια είναι λοιπόν η χρησιμότητα της δημιουργίας κλίματος κρίσης με σενάρια περί παραίτησης του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου που τελικά αποδείχθηκε ανασχηματισμός.

Μια πιο προσεκτική ανάγνωση στην πορεία των εξελίξεων δείχνει ότι η συσσωρευμένη δυσφορία στην κοινοβουλευτική ομάδα του πασοκ που πριν τα χθεσινά "επεισόδια" εκφράστηκε με την διαφοροποίηση των 2 βουλευτών στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, ήταν μια πρώτη σοβαρή προειδοποίηση, η οποία είναι σίγουρο ότι προκάλεσε μεγάλη ανησυχία στο πρωθυπουργικό περιβάλλον.

Το γεγονός σε συνδυασμό με την επικείμενη συζήτηση – ψήφιση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος στην βουλή αναπαρήγαγαν μη διαχειρίσημη ρευστότητα διότι η πίεση που ασκείται στους βουλευτές του πασοκ από την κοινή γνώμη υπερτερεί της «ηγετικότητας» του Γ. Παπανδρέου και όπως λέει ο λαός «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» δλδη αυτό που έχει σημασία για τον Γ. Παπανδρέου στην παρούσα συγκυρία είναι η με κάθε τρόπο ψήφιση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος.

Mέσα σε αυτό το εύθραυστο πλαίσιο και με δεδομένες τις γενικότερες δυσκολίες είναι φυσικό να χάνεται εκ των πραγμάτων το στρατηγικό πλεονέκτημα του Γ. Παπανδρέου να καθορίζει τις εξελίξεις, όταν όμως η περιρέουσα ατμόσφαιρα οδηγεί έναν πρωθυπουργό να φτάνει σε σημείο να παραιτηθεί, δημιουργεί ενοχές σε όσους προσπάθησαν να του ρίξουν όλο το φταίξιμο, με αποτέλεσμα, εξαιτίας της ψυχολογικής πίεσης, να υποχωρούν αντί να διακινδυνεύσουν να κατηγορηθούν ότι η διαφωνία τους για το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα ανάγκασε σε απομάκρυνση από την πρωθυπουργία τον αρχηγό του κόμματός τους. Επιπροσθέτως, ο καταιγισμός αρνητικών πολιτικών εξελίξεων συσκοτίζει- συγκαλύπτει την πραγματικότητα και, συσπειρώνει εν μέρει τους διαφωνούντες κοντά στον " δοκιμαζόμενο αρχηγό" .

Με άλλα λόγια, η διαμάχη για το μεσοπρόθεσμο γίνεται προσπάθεια να αντιμετωπιστεί με έμμεση υποταγή των βουλευτών στις βουλές του αρχηγού μέσω της ψήφου εμπιστοσύνης στην “ανασχηματισμένη κυβέρνηση”.

Πριν όμως οι βουλευτές του πασοκ δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στην νέα κυβέρνηση χρειάζεται να δώσουν στον ελληνικό λαό απολογισμό για την αποτυχία της μέχρι σήμερα πορείας, διαφορετικά οι στρατιές των ανέργων, τα λουκέτα, η ρευστοποίηση της δημόσιας περιουσίας και το ξεχαρβάλωμα της ελληνικής κοινωνίας θα είναι και προσωπική τους επιλογή. Συνεπώς, το πολιτικό αδιέξοδο του «παγιδευμένου» αρχηγού τους θα γίνει και δικό τους αδιέξοδο.

Αυτό κατάλαβαν οι βουλευτές του πασοκ που τα βρόντηξαν σήμερα, είδαν που πάει η κατάσταση ή μάλλον που, δεν πάει.