Fast Στρος Καν

Όσο η κρίση στην Ελλάδα βαθαίνει όλα δείχνουν ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν μπορεί να εγγυηθεί την ελευθερία των πολιτών.
Τόσο το εθνικό κοινοβούλιο όσο και οι πολίτες της χώρας μετεξελίσσονται σε απλοί θεατές της εγκαθίδρυσης και εδραίωσης μιας άλλης μορφής διακυβέρνησης που δεν επηρεάζεται κατά τη λήψη των αποφάσεων από τον εσωτερικό παράγοντα.
Η επιμήκυνση του χρέους, πιο πριν το μνημόνιο ως πειθαρχικός μηχανισμός, είναι αποφάσεις που ελήφθησαν χωρίς κανένας στη χώρα να ρωτηθεί, με μεγάλο απών την κοινωνία των πολιτών.
Tην ίδια στιγμή η αναπτυξιακή στρατηγική που υιοθετήθηκε από το ΔΝΤ και την κυβέρνηση, όχι μόνο δεν εξασφαλίζει την εξυπηρέτηση του χρέους, γεγονός που αποδεικνύεται και από την απόφαση να επιμηκυνθεί ο χρόνος αποπληρωμής, αλλά οδηγεί την ελληνική οικονομία σε μεγάλες περιπέτειες.

Η ταχεία επιδείνωση του χρέους τα επόμενα χρόνια, ως αποτέλεσμα της διάρθρωσης της παραγωγής, της ύφεσης και του ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών μειώνουν σημαντικά το βαθμό αυτονομίας του κράτους, υποβαθμίζουν το βιοτικό επίπεδο και δημιουργούν μια κοινωνία καταναλωτών χωρίς παραγωγική βάση.

Την ιδία στιγμή ο συνδυασμός, ύφεσης, η απουσία ρευστότητας και οι ανεμπόδιστες ροές κεφαλαίων από το εξωτερικό, λόγω της συγκυρίας και τις ρυθμίσεις του Fast Track ως εργαλείου διευκόλυνσης για τους στρατηγικούς επενδυτές αφαιρούν από την ελληνική κοινωνία τη δυνατότητα να ανακάμψει με ίδια μέσα.
Οι παραπάνω εξελίξεις, το διογκούμενο χάσμα μεταξύ Ελλάδας -ΕΕ και οι ζοφερές μελλοντικές προοπτικές δημιουργούν δημογραφικές και κοινωνικοοικονομικές αλλαγές που θα επηρεάσουν προς το χειρότερο το γεωπολιτικό status της χώρας και τη ζωή όλων μας.
Σε κάθε περίπτωση, η κουλτούρα που αναπτύσσεται μέσω όσων συμβαίνουν καθιερώνει αρχές και πρακτικές δράσης.
To γεγονός ότι, ο επικεφαλής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν μέσα από φαινομενικά διαδικασίες ρουτίνας κατά τη τη διάρκεια της μονοήμερης επίσκεψή του εξήρε τη στάση του ελληνικού λαού, δηλώνοντας εντυπωσιασμένος από τις προσπάθειές του και την αποδοχή των μέτρων μέσω των πρόσφατων αυτοδιοικτηικών εκλογών δείχνει ότι θέλει να επιβάλει ως κυρίαρχη κουλτούρα τις αξίες και τις πεποιθήσεις που απαρτίζουν την κουλτούρα του ΔΝΤ..

Το ζήτημα εδώ είναι αν η Ελλάδα έχει τα περιθώρια να δεχτεί την αυτοδιάλυσή της;