Με την κοινωνική και οικονομική πτώχευση να είναι προ των πυλών και την διακυβέρνηση της χώρας να την έχουν αναλάβει κατά γενική διαπίστωση με μεταβίβαση της κυριαρχίας μη εκλεγμένα όργανα υπερεθνικών κέντρων το “καθεστώς του μνημονίου” στην Ελλάδα προσπαθεί να διατηρηθεί στη θέση του με επικοινωνιακά ψέματα και αποσυνδεδεμένοι από την πραγματικότητα. Η ψήφιση του προϋπολογισμού λιτότητας και oι εσωτερικές εξελίξεις φανερώνουν ότι το μόνο που τους ενδιαφέρει πλέον είναι να συνεχίσουν να διαχειρίζονται τα προνόμια τους .
Την ίδια ώρα όλα δείχνουν ότι το διεθνές χρηματοπιστωτικό και νομισματικό σύστημα οδηγεί την κατάσταση στα άκρα με δημιουργία καταστάσεων που ευνοούν, σε διεθνές επίπεδο, την νομισματική σύγκρουση και τις τραπεζικές κρίσεις, εξελίξεις, οι οποίες θα επεκτείνουν το κλίμα αβεβαιότητας και θα επηρεάσουν σημαντικά όλους τους τομείς της οικονομίας και όχι μόνο.
Mε άλλα λόγια οδηγούμαστε σε μια κατάσταση όπου το διεθνές χρηματοπιστωτικό και νομισματικό σύστημα θα δημιουργεί χρήματα για μια μικρή ελίτ χωρίς τη δημιουργία πλούτου για τους πολλούς, γεγονός που εκ των πραγμάτων κατασκευάζει μια νέα μορφή διακυβέρνησης.
Το γεγονός ότι η στρατηγική του διεθνούς χρηματοπιστωτικού και νομισματικού συστήματος στοχεύει σε συνέχιση της αβεβαιότητας αποδεικνύεται με σαφή τρόπο στην περίπτωση της Ελλάδας, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τις προαναγγελθείσες υποβαθμίσεις των ελληνικών τραπεζών, οι οποίες αν τα πράγματα εξελιχθούν έτσι θα βρεθούν, όπως και τα κρατικά ομόλογα, στην κατηγορία «junk» με ότι αυτό συνεπάγεται ενόψει μάλιστα και των ευρωπαϊκών stress test του Φεβρουαρίου. Σε μια τέτοια εξέλιξη το πιο πιθανό σενάριο είναι να χρειαστεί κάποιο πρόσθετο πακέτο στήριξης από την ΕΚΤ και το ΔΝΤ για τη διάσωση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, πακέτο το oποίο όπως με τα προηγούμενα θα επιβαρύνει τους φορολογούμενους με πρόσθετα μέτρα.
Οι εξελίξεις στον τραπεζικό τομέα, αλλά και γενικότερα η αδυναμία της χώρας να δημιουργήσει συνθήκες ανάκαμψης μέσα από τις θεσμικές και οργανωτικές αλλαγές που επιχειρεί η « ομάδα Παπανδρέου» δείχνουν ότι βρισκόμαστε στην αρχή μιας διαδικασίας μέσω της οποίας η Ελλάδα θα οδηγηθεί σε σημείο να μην μπορεί όχι μόνο να εξυπηρετήσει τα χρέη της αλλά θα φτάσει σε σημείο να μην υπάρχει η δυνατότητα να λειτουργήσει κανένας τομέας της οικονομίας, δλδη θα καταρρεύσει το σύνολο του οικονομικού συστήματος από έλλειψη ρευστότητας.
Για τους λόγους αυτούς, νομίζω ότι, η ελληνική κρίση έχει πάψει να είναι ένα πολιτικό πρόβλημα ή οικονομικό ζήτημα, οι εξελίξεις αφορούν το σύνολο της κοινωνίας και συνεπώς η ευθύνη για το μέλλον της χώρας δεν μπορεί να αφεθεί σε αυτούς που επιδεικτικά αγνοούν τις κοινωνικές εξελίξεις για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Για να μπορέσουμε να καταλάβουμε που πάνε τα πράγματα δεν έχουμε παρά να δούμε τι συμβαίνει στο χώρο της εργασίας, πόσες θέσεις εργασίας χαθήκαν μέσα στο χρόνο που φεύγει και πόσες δημιουργηθήκαν; ή πιστεύει κάποιος ότι τα πράγματα θα είναι καλυτέρα το 2011 με αυξήσεις στο φπα, κερδοσκοπία σε βασικά αγαθά, ανεργία και άλλες παρόμοιες καταστάσεις που θα επιδεινώσουν την κρίση.
Την ίδια ώρα όλα δείχνουν ότι το διεθνές χρηματοπιστωτικό και νομισματικό σύστημα οδηγεί την κατάσταση στα άκρα με δημιουργία καταστάσεων που ευνοούν, σε διεθνές επίπεδο, την νομισματική σύγκρουση και τις τραπεζικές κρίσεις, εξελίξεις, οι οποίες θα επεκτείνουν το κλίμα αβεβαιότητας και θα επηρεάσουν σημαντικά όλους τους τομείς της οικονομίας και όχι μόνο.
Mε άλλα λόγια οδηγούμαστε σε μια κατάσταση όπου το διεθνές χρηματοπιστωτικό και νομισματικό σύστημα θα δημιουργεί χρήματα για μια μικρή ελίτ χωρίς τη δημιουργία πλούτου για τους πολλούς, γεγονός που εκ των πραγμάτων κατασκευάζει μια νέα μορφή διακυβέρνησης.
Το γεγονός ότι η στρατηγική του διεθνούς χρηματοπιστωτικού και νομισματικού συστήματος στοχεύει σε συνέχιση της αβεβαιότητας αποδεικνύεται με σαφή τρόπο στην περίπτωση της Ελλάδας, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τις προαναγγελθείσες υποβαθμίσεις των ελληνικών τραπεζών, οι οποίες αν τα πράγματα εξελιχθούν έτσι θα βρεθούν, όπως και τα κρατικά ομόλογα, στην κατηγορία «junk» με ότι αυτό συνεπάγεται ενόψει μάλιστα και των ευρωπαϊκών stress test του Φεβρουαρίου. Σε μια τέτοια εξέλιξη το πιο πιθανό σενάριο είναι να χρειαστεί κάποιο πρόσθετο πακέτο στήριξης από την ΕΚΤ και το ΔΝΤ για τη διάσωση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, πακέτο το oποίο όπως με τα προηγούμενα θα επιβαρύνει τους φορολογούμενους με πρόσθετα μέτρα.
Οι εξελίξεις στον τραπεζικό τομέα, αλλά και γενικότερα η αδυναμία της χώρας να δημιουργήσει συνθήκες ανάκαμψης μέσα από τις θεσμικές και οργανωτικές αλλαγές που επιχειρεί η « ομάδα Παπανδρέου» δείχνουν ότι βρισκόμαστε στην αρχή μιας διαδικασίας μέσω της οποίας η Ελλάδα θα οδηγηθεί σε σημείο να μην μπορεί όχι μόνο να εξυπηρετήσει τα χρέη της αλλά θα φτάσει σε σημείο να μην υπάρχει η δυνατότητα να λειτουργήσει κανένας τομέας της οικονομίας, δλδη θα καταρρεύσει το σύνολο του οικονομικού συστήματος από έλλειψη ρευστότητας.
Για τους λόγους αυτούς, νομίζω ότι, η ελληνική κρίση έχει πάψει να είναι ένα πολιτικό πρόβλημα ή οικονομικό ζήτημα, οι εξελίξεις αφορούν το σύνολο της κοινωνίας και συνεπώς η ευθύνη για το μέλλον της χώρας δεν μπορεί να αφεθεί σε αυτούς που επιδεικτικά αγνοούν τις κοινωνικές εξελίξεις για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Για να μπορέσουμε να καταλάβουμε που πάνε τα πράγματα δεν έχουμε παρά να δούμε τι συμβαίνει στο χώρο της εργασίας, πόσες θέσεις εργασίας χαθήκαν μέσα στο χρόνο που φεύγει και πόσες δημιουργηθήκαν; ή πιστεύει κάποιος ότι τα πράγματα θα είναι καλυτέρα το 2011 με αυξήσεις στο φπα, κερδοσκοπία σε βασικά αγαθά, ανεργία και άλλες παρόμοιες καταστάσεις που θα επιδεινώσουν την κρίση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου