Το μνημόνιο δεν απέτυχε, πέτυχε!

Είναι ευρύτερα   γνωστό  ότι η  εντατική “διαδικασία καταστροφής” της ελληνικής οικονομίας άρχισε τον Μάιο του 2010 με την ψήφιση του μνημονίου και κατ' επέκταση την υπαγωγή της χώρας στις ρυθμίσεις του ΔΝΤ.

Οφείλω εδώ να πω ότι αν ήμουν εμπνευστής της οικονομικής συνταγής που ακολουθήθηκε θα ήμουν περήφανος για το αποτέλεσμα καθώς η αποσύνθεση του πολιτικού συστήματος,το 1εκ άνεργοι και οι χιλιάδες κλειστές μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι αδιάψευστος μάρτυρας αυτής της επιτυχίας.

Τώρα ίσως πεις, πως μπορεί να είναι επιτυχία η καταστροφή μιας οικονομίας;

Κατά τον J. Schumpeter η “διαδικασία της δημιουργικής καταστροφής” είναι αναγκαίο κακό προκειμένου να περάσει η οικονομία και η κοινωνία σε νέες διαδικασίες παραγωγής, γενικότερα σε ένα επόμενο στάδιο όταν η κάµψη φθάσει στο κατώτατο σηµείο της.

Στην Ελλάδα

αποτελεί πλέον κοινή διαπίστωση ότι η μεταπολίτευση απέτυχε παντού παταγωδώς επειδή   εκμεταλλεύτηκε -κυρίως-  σχεδόν καιροσκοπικά την δημοκρατία.  Κάθε αντίρρηση δεκτή, αν όμως ήταν διαφορετικά δεν θα βρισκόμασταν με την πλάτη στον τοίχο.

Με βάση λοιπόν  αυτή τη συλλογιστική, ορθά καταστρέφεται το παλιό.

Είναι όμως έτσι τα πράγματα;

Όπως δείχνουν οι εξελίξεις, η Τρόικα, που εκ των πραγμάτων έχει κυρίαρχο ρόλο στην δόμηση του εσωτερικού γίγνεσθαι έχει εντέχνως φροντίσει να καταστρέφει και από την άλλη πλευρά να αφήνει από το παλιό μόνο αυτό που εξυπηρετεί τους σκοπούς της.
Η “παγίδευση” του πολιτικού συστήματος ακριβώς αυτόν το στόχο εξυπηρετεί, διότι οι υγιείς πολιτικές δυνάμεις του τόπου ή εγκλωβίζονται ή περιθωριοποιούνται από τις πολιτικές εξελίξεις. Την ίδια ώρα, η μεγάλη μάζα της ελληνικής κοινωνίας και της παραγωγικής βάσης μπερδεμένη και πολυκερματισμένη ξέρει ότι κάτι δεν πάει καλά, αλλά δεν ξέρει κατά που να πάει.

Πάνω σε αυτήν τη κοινωνικοπολιτική βάση είναι πιο εύκολη η κοινωνικοπολιτική χειραφέτηση από την πολιτικο – οικονομική, ελληνική και διεθνή διαπλοκή.

Κάπως έτσι παγιώνεται η πολιτική της λιτότητας και η επόμενη μέρα, όταν έρθει , εκ των πραγμάτων θα είναι υπόθεση της Τρόικα. Είδατε  πως έρχεται και παγιώνεται, απ' έξω, το «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» και ο έλεγχος κάθε οικονοµικής και πολιτικής δραστηριότητας ..