Μας περιμένει μακρά “εκστρατεία”

Είναι κοινά αποδεκτό ότι η   συγκυρία που διανύουμε είναι εξαιρετικά δυσμενής για το σύνολο της ελληνικής  οικονομίας.  Εδώ όμως δεν φτάσαμε τυχαία. Η δέσμη πολιτικών μέτρων     που υιοθετήθηκε από την κυβέρνηση Παπανδρέου   αμέσως μετά τις αμφιλεγόμενες εξελίξεις   στην αρχή της  τετραετίας αποδείχθηκε ανίκανη να αντιμετωπίσει  με επιτυχία  την κρίση  που προέκυψε, αν και μας διαβεβαίωναν   για το αντίθετο.
Απο τον περασμένο Νοέμβριο   η μεταβατική κυβέρνηση Παπαδήμου, η οποία είναι προϊόν   πολιτικής  συναίνεσης και   άμβλυνσης  ιδεολογικών διαφορών δείχνει ότι δεν μπορεί  να δημιουργήσει   εξελίξεις ικανές να επηρεάσουν το εγχώριο, πόσο μάλλον   το διεθνές    γίγνεσθαι.       Ακολουθεί και θα συνεχίσει να ακολουθεί, αν κριθεί αναγκαίο, όπως λένε, τετελεσμένα.   

Βέβαια,  η διάχυση της κρίσης  χρέους σε ολόκληρη την Ευρωζώνη, όχι μόνο διχάζει την Ευρωπαϊκή Ένωση   άλλα φανερώνει και την αδυναμία  ή σκόπιμη αναβλητικότητα κατά άλλους   του Ευρωπαϊκού συμβουλίου να αντιμετωπίσει τα αίτια της κρίσης. Με την πολιτική  της   στάση   η Ευρώπη συνέβαλε σημαντικά στην παραγωγή των αυξανόμενων ανησυχιών  αναφορικά με τις οικονομικές προοπτικές της ζώνης του Ευρώ..

Συνεπώς, τόσο η συνολική λειτουργία της Ένωσης, όσο και η εσωτερική πολιτική λειτουργία απέτυχαν παταγωδώς,  τόσο  στην προσπάθεια δημοσιονομικής εξυγίανσης της ελληνικής οικονομίας, όσο και στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που προέκυψαν  μετά την κατάρρευση της  χρηματιστικής φούσκας. 
Πέρα όμως απ' όλα αυτά  υπάρχει το κοινωνικό σύνολο, το οποίο έχει βρεθεί αντιμέτωπο με την βίαιη  φτωχοποίησή του   που απλώνεται ως ομοιόμορφο και μαζικό φαινόμενο σε ολόκληρη την χώρα.  Στο πλαίσιο αυτό υπάρχουν 2 κατηγορίες, στην πρώτη βρίσκονται   οι συμπολίτες μας που δεν έχουν   ικανό  εισόδημα     για την εξασφάλιση της φυσικής επιβίωσης και στην άλλη  κατηγορία είναι όσοι έχουν εισόδημα  το οποίο όμως δεν είναι ικανό να  καλύψει τις δαπάνες για τα καθημερινά έξοδα και την πληρωμή των υπέρογκων φόρων.
Όπως λοιπόν μπορούμε να καταλάβουμε μέσα από τις εξελίξεις   η μάχη που δίνει η κοινωνία   είναι άνιση    καθώς  έχει  ανυπολόγιστες συνέπειες για τα 2/3 της κοινωνίας χωρίς  να  μειώνει   στο ελάχιστο τα προβλήματα που  έχουν προκύψει.
Εν όψει  λοιπόν των χειρότερων  που  βρίσκονται μπροστά μας ο Ελληνικός λαός, όλοι μας,   δεν  είναι φρόνιμο  να ετοιμαζόμαστε   για μια  μάχη, αλλά για  μια μακρά εκστρατεία.