Στην εποχή της απόλυτης παρακμής το πασοκ

Η σοσιαλδημοκρατία ως πολιτική τάση και ως όρος υιοθετήθηκε από πολλά κόμματα της κεντροαριστεράς στην Ευρώπη προκειμένου, όπως δηλώνουν, μέσα από μια συμμαχία της μεσαίας τάξης και των εργαζομένων να πετύχουν μεταρρυθμίσεις οι οποίες θα οδηγήσουν στον σταδιακό και ομαλό σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας, απορρίπτοντας εμμέσως πλην σαφώς το δρόμο της επαναστατικής προοπτικής. .

Σε αυτή την κατεύθυνση, ένα από τα βασικά προεκλογικά συνθήματα του Γ. Παπανδρέου, το 2009, ήταν το Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα εμπνευσμένο από τα γραπτά της Ρόζα Λούξεμπουργκ.

Κατά την διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του 2009 η σοσιαλιστική ρητορική του Γ. Παπανδρέου κέρδισε τη συμπάθεια των Ελλήνων ψηφοφόρων, δίνοντάς του ευρεία πλειοψηφία στην βουλή.

Μετά την εκλογική νίκη,   το πρόβλημα του χρέους, η διεθνής κρίση, η παραγωγική αποσάθρωση της χώρας και ένα πλήθος άλλων προβλημάτων, τα οποία χρειάζονταν πολιτικές λύσεις μέσα από μια νέα ατζέντα η οποία θα έδινε έμφαση στην κοινωνική προστασία και στην ρύθμιση της αγοράς δεν τέθηκαν υπό εξέταση.

Αντιθέτως,

τα όσα ακολούθησαν τις τελευταίες εκλογές και το διακυβερνητικό αδιέξοδο, ως αποτέλεσμα, διέψευσαν και τους πιο ένθερμους οπαδούς του πασοκ, έτσι  σήμερα τα δημοσκοπικά ποσοστά του  βρίσκονται σε ιστορικά χαμηλό επίπεδο.

Πολλοί, μεταξύ αυτών και εγώ,     προσπαθώντας να κατανοήσουμε την πορεία του πασοκ υποστηρίξαμε ότι ο Γ. Παπανδρέου επέλεξε συνειδητά τον εκτροχιασμό της οικονομίας προκειμένου, μεταξύ άλλων, μέσα από την παρακμή που φέρνει ο μονόλογος της αντιαναπτυξιακής πολιτικής να φτάσουμε στον δρόμο του νεοφιλελεύθερου Σοσιαλισμού. Θεωρίες συνωμοσίας θα πει κάποιος, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα μπορεί να απαντήσει κάποιος άλλος.Δεδομένου όμως ότι διαφορετικές κυβερνήσεις σε πολλές περιοχές του κόσμου έχουν στο παρελθόν χρησιμοποιήσει την ίδια πρακτική με διάφορους τρόπους δεν μπορούμε να αποκλείσουμε την περίπτωση.
 Μόνο το γεγονός ότι στήθηκε ένας ολόκληρος μηχανισμός για να παραπλανά και να εξαπατά κρύβοντας δεξιοτεχνικά πίσω από το επιχείρημα της διάσωσης της χώρας το πραγματικό πρόσωπο της πολιτικής που ακολουθήθηκε δίνει το δικαίωμα να υποθέσουμε την ύπαρξη σκοτεινών κύκλων χρηματοδοτούμενων από μυστικά κονδύλια. Εξάλλου,  ο Γ. Παπανδρέου ποτέ δεν έκρυψε τις φιλικές σχέσεις που είχε εδώ και πολλά χρόνια με το καθεστώς του Καντάφι και με άλλα παρόμοια καθεστώτα.

Αν όμως τα παραπάνω είναι ένα θεωρητικό πλαίσιο -Υποθέσεις εργασίας, αυτό που δεν χωρά καμιά αμφισβήτηση είναι το γεγονός ότι το πασοκ, επειδή στερείται αξιόπιστης εναλλακτικής πρότασης,  απέτυχε να διαχειριστεί μια κρίση η οποία είναι σε μεγάλο βαθμό διαχρονικό αποτέλεσμα σοσιαλδημοκρατικών πολιτικών, τόσο σε κοινωνικό, όσο και σε οικονομικό επίπεδο.

Κάπως έτσι  φτάσαμε να έχουμε γίνει θεατές  ενός πολιτικού  θεάτρου- προσπάθειας   να  επιβιώσουν πολιτικά χρησιμοποιώντας καθεστωτικές πρακτικές και παραμύθια .

Είδατε τι παθαίνει όποιος αγνοεί τις κοινωνικές πραγματικότητες ή κατασκευάζει πλαίσιο για πόλεμο όλων εναντίον όλων.