Η πολιτική της κυβέρνησης υπονομεύει τον αθλητισμό και τη φυσική αγωγή.

Από τα πανάρχαια χρόνια ο άνθρωπος δραστηριοποιείται στον αθλητισμό ενεργά ή παθητικά, δηλαδή είτε ως αθλητής, είτε ως θεατής.

Για το λόγο αυτό ο αθλητισμός είναι ένας θεσμός άμεσα συνδεδεμένος με τις πολιτικές, οικονοµικές, κοινωνικές δοµές, τον πολιτισμό του λαού και το βιοτικό του επίπεδο. O αθλητισμός ανοίγει δρόμους για την εκπαίδευση και κοινωνικοποίηση της εκάστοτε νέας γενιάς, έχει μεγάλη συμβολή στην παραγωγικότητα και στην ανάπτυξη, συμβάλει στην διατήρηση της υγείας μέσω της δια βίου άθλησης, την ψυχαγωγία, την στρατιωτική προετοιμασία, την προς τα έξω προβολή μιας κοινωνίας, την εμπέδωση της δημοκρατικής ηθικής, βοηθά τον σύγχρονο άνθρωπο να μην αποκοπεί από το φυσικό περιβάλλον που τον περιβάλλει, κ.α.

Στον ελλαδικό χώρο το φαινόμενο του αθλητισμού άλλοτε είχε παιδαγωγικό χαρακτήρα, άλλοτε χρησιμοποιήθηκε ως εργαλείο στρατιωτικής προετοιμασίας και είναι πρόδρομος της σημερινής οργανωμένης μορφής από τη στιγμή που ο θεσμός των Ολυμπιακών αγώνων είναι ιστορικά η πρώτη περίπτωση αγώνων σε οργανωμένο περιβάλλον.

Παρά ταύτα, η σύγχρονη Ελλάδα δύσκολα θα μπορούσαμε να πούμε ότι έχει στηρίξει εμπράκτως τον αθλητισμό και κατ’ επέκταση την φυσική αγωγή. Oλα τα δεδομένα φανερώνουν ότι έχουμε ακολουθήσει λάθος πορεία, με βασικότερο αρνητικό στοιχείο το γεγονός ότι αναπτύξαμε λόγω των ολυμπιακών αγώνων του 2004 γιγάντιες αθλητικές εγκαταστάσεις στα αστικά κέντρα χωρίς να έχουμε καλλιεργήσει την ηθική και την ανάπτυξη του αθλητισμού στην βάση του, δηλαδή στο σχολείο.

Σε αυτή την κατεύθυνση τα τελευταία 20 χρόνια είδαμε ότι:

◌ Ο Έλληνας αθλητής ως προϊόν της κρατικής πολιτικής ήταν μόνο οι υψηλές επιδόσεις και ο ντοπαρισμένος αθλητής με ότι κινδύνους αυτό συνεπάγεται για τη ζωή και την υγεία των εμπλεκομένων .

◌ Τα μμε διαμόρφωσαν πρότυπα συμπεριφοράς που βασίζονταν σ’ έναν αθλητισμό που ήθελε καταναλωτές και καταναλώσιμους με άμεση συνέπεια ο ελεύθερος χρόνος της κοινωνίας να μην καταναλώνεται πλέον στους αθλητικούς χώρους, στα πάρκα ή σε αθλητικές δραστηριότητες στο φυσικό περιβάλλον, μετακινήθηκε και καταναλώνεται μπροστά στην οθόνη.

◌ Οι κρατικές επιχορηγήσεις «ταΐσαν» κυρίως επιχειρηματίες, managers, δημοσιογράφους, πολιτικά ρουσφέτια και εταιρίες παραγωγής παράνομων ουσιών και πολυεθνικών συμφερόντων.

◌ Η βία και ο χουλιγκανισμός προβλήθηκαν αλόγιστα από τα ΜΜΕ για την αύξηση της τηλεθέασης και σε αρκετές περιπτώσεις υποστηριχτήκαν από τον επαγγελματικό αθλητισμό με αποτέλεσμα να επικεντρώνουν την προσοχή της κοινωνίας και να απομακρύνουν τους νέους από τον υγιή αθλητισμό, γεγονός που οδηγεί σε ραγδαία εξάπλωση των ναρκωτικών και ανάπτυξη της παιδικής παχυσαρκίας.

◌ Το μάθημα της φυσικής αγωγής, ο σχολικός και ο πανεπιστημιακός αθλητισμός συνεχώς υποβαθμίζονται, αφαιρώντας έτσι από τα μεσαία και φτωχά κοινωνικά στρώματα το δικαίωμα της ισότιμης συμμετοχής στο αθλητικό γίγνεσθαι. Επίσης, η υλικοτεχνική υποδομή στα περισσότερα σχολεία είναι περασμένων δεκαετιών, σε πολλά πέφτουν οι σοβάδες των γυμναστηρίων, υπάρχουν σπασμένες μπασκέτες, αρκετά σχολικά γυμναστήρια έχουν να συντηρηθούν πάνω από 20 χρόνια, κ.α.

◌ Το πλαίσιο υποστήριξης και ανάπτυξης της επιχειρηματικής δραστηριότητας στον αθλητικό τομέα δεν αναπτύχθηκε με βάση τις δυνατότητες της χώρας, οι δράσεις που χρηματοδοτήθηκαν αφορούσαν «ελάχιστους εκλεκτούς»

Με βάση τα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω ως ενδεικτικά στοιχεία φαίνεται ξεκάθαρα ότι ο αθλητισμός στην σύγχρονη Ελλάδα δεν μπόρεσε να αποκτήσει τα χαρακτηριστικά εκείνα τα οποία θα του έδιναν τη φυσιογνωμία και τα στοιχεία που χρειάζεται για να εξυπηρετήσει τις παιδαγωγικές και τις άλλες ανάγκες που εμπεριέχουν οι σκοποί του.

Ο μύθος του τεχνητού τίποτα υπερμεγενθύθηκε από τα media και τους πολιτικούς σε βάρος των προβλημάτων με αποτέλεσμα σήμερα τα προβλήματα του παρελθόντος και οι μεγάλες περικοπές να οδηγούν το οικοδόμημα του αθλητισμού σε μεγάλα αδιέξοδα.

H πρόσφατη επιτυχία της εθνικής ομάδας Yδατοσφαίρισης γυναικών, που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ήταν όαση στον ωκεανό της μιζέριας και αποτελεί ένα σημαντικό γεγονός, ορόσημο στην ιστορία του ομαδικού με ερασιτεχνικά χαρακτηριστικά αθλητισμού.

Δυστυχώς, η σημερινή κυβέρνηση από την ημέρα που ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας έβαλε τον αθλητισμό και την φυσική αγωγή στο «στόχαστρο», η παρέμβασή της ήταν απορυθμιστική. Κατάργησε το υφυπουργείο αθλητισμού,υποβάθμισε τη σχολική φυσική αγωγή και τον σχολικό αθλητισμό, μείωσε σημαντικά τα χορηγούμενα χρήματα προς τον ερασιτεχνικό αθλητισμό, μείωσε στο ελάχιστο, παρά το γεγονός ότι τα κενά ήταν χιλιάδες τις προσλήψεις εκπαιδευτικών φυσικής αγωγής στα σχολεία, τοποθέτησε εκπαιδευτικούς άλλων ειδικοτήτων (δάσκαλους) να διδάσκουν το μάθημα της φυσικής αγωγής, προχώρησε σε χιλιάδες προσλήψεις ωρομισθίων εκπαιδευτικών φυσικής αγωγής με 4 ώρες την εβδομάδα, έκλεισε αθλητικές εγκαταστάσεις, κ.α.

Με απλά λόγια, η πολιτική της κυβέρνησης, επειδή στον αθλητισμό τα νέα δεδομένα «παρουσιάζονται» σε βάθος χρόνου, οδηγεί τη φυσική αγωγή και τον ερασιτεχνικό αθλητισμό στην ανυποληψία και το μαρασμό

Εν δυνάμει «τρομοκράτης» η πολιτική λιτότητας (της ΕΕ) που υιοθετεί η Ελληνική κυβέρνηση

Μετά την τρομοκρατική επίθεση της 11^ης Σεπτεμβρίου 2001 στους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης και σε άλλα σημεία των usa από την αλ Κάιντα τα βλέμματα όλου του πλανήτη στράφηκαν στην Ανατολή, δλδη στα βουνά της Ασίας όπου κρύβονταν οι εξτρεμιστικές Ισλαμικές τρομοκρατικές ομάδες που βύθισαν στον τρόμο την ανθρωπότητα.

Από τότε ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» και τα επιπρόσθετα προληπτικά μέτρα διαμόρφωσαν μια διαφορετική παγκόσμια πραγματικότητα. Στην κατεύθυνση αντιμετώπισης της τρομοκρατικής απειλής ο πόλεμος στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν στοίχησε εκατομμύρια δολάρια, χιλιάδες ανθρώπινες ζωές και μια δεκαετία αβεβαιότητας. Όλοι θυμόμαστε ότι στους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας κυριάρχησε ο αντιτρομοκρατικός αγώνας κάτω από την καθοδήγηση υπερεθνικών εταιριών που είχαν αναλάβει από κοινού με τις ελληνικές αρχές την προστασία των αθλητών και της Αθήνας από την διεθνοποιημένη τρομοκρατία με ότι οικονομικό κόστος αυτό συνεπάγονταν. (στοίχησαν άνω του 1 δις Ευρώ τα μέτρα ασφαλείας)

Μετά την πρόσφατη τρομοκρατική επίθεση στο Όσλο, χωρίς να έχει εκλείψει ο εξ ανατολών κίνδυνος τρομοκρατικού χτυπήματος, προέκυψε και η εσωτερική απειλή. Πλέον κάθε μοναχικός αντιιλσμιστής ή ομάδα με πατριωτικό προφίλ που αντιδρά στην ανεξέλεγκτη μετανάστευση, κάθε αλλοδαπός που βρίσκεται στην Ευρώπη και κατάγεται από ισλαμικό κράτος, κάθε φτωχός που συμμετέχει σε πορείες ή αντικυβερνητικές διαδηλώσεις υπάρχει περίπτωση να χαρακτηριστεί από τις αρχές εν δυνάμει τρομοκράτης, να παρακολουθείται, κ.α γεγονός που εμμέσως πλην σαφώς θα νομιμοποιήσει την κυβερνητική αυθαιρεσία σε βάρος της δημοκρατίας. . Ήδη ενισχύθηκαν τα μέτρα ασφαλείας στην Ευρώπη και στην Ελλάδα μέσα ενημέρωσης που υποστηρίζουν την κυβέρνηση Παπανδρέου στοχοποιούν συνδικαλιστές και απλούς πολίτες που συμμετέχουν στον κοινωνικό αγώνα προκειμένου να αποτραπεί η γενικευμένη αυθαιρεσία της κυβερνητικής πολιτικής.

Με άλλα λόγια, η αντίληψη περί τρομοκρατίας παρεκκλίνει απ’ όσα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα, κυρίως εξ αιτίας του προφίλ που παρουσίασε ο δράστης της τρομοκρατικής επίθεσης στο Όσλο.

Δεδομένου ότι η Ευρώπη εισέρχεται σε μια περίοδο έντονης αβεβαιότητας που αντανακλά την πολυπλοκότητα της σημερινής εποχής τα 100 εκατομμύρια φτωχοί της Ευρώπης και τα εκατομμύρια των αλλοδαπών, που μπορεί να μην συνδέονται με οποιαδήποτε άλλη ομάδα ή κίνημα, θα θεωρούνται ύποπτοι να ‘παράγουν’ αδέσποτες συμπεριφορές αντίτυπα της τρομοκρατικής επίθεσης στο Όσλο.

Συνεπώς, τόσο η οικονομική, όσο και η μεταναστευτική πολιτική της ΕΕ είναι εν δυνάμει τρομοκράτες που υπονομεύουν τα θεμέλια των δυτικών κοινωνιών.

Αν οι κυβερνήσεις, δεν αυστηροποιήσουν - επανασχεδιάσουν τους νόμους περί μεταναστευτικής πολιτικής σε ότι αφορά την παράνομη είσοδο, την διαχείριση των αιτούντων διεθνή προστασία, κ.α. , αν δεν σταματήσουν να μετακυλούν, με πρακτικές που θυμίζουν γερολαδάδες μαυραγορίτες, στην τσέπη της κοινωνίας το βάρος της οικονομικής κρίσης, πολύ σύντομα οι πολιτικοί που θεωρούν τα δημόσια αγαθά κτήμα τους θα βρεθούν αντιμέτωποι με τα αποτελέσματα της καταναγκαστικής πολιτικής που ακολουθούν, καθώς θα διαταραχθεί ανεπανόρθωτα η έννοια του κοινού συμφέροντος.

Το χρέος των ΗΠΑ οδηγεί σε νέα συνθήκη την παγκόσμια οικονομία.

Τα προβλήματα χρέους της Ευρώπης και το πολιτικό αδιέξοδο σχετικά με το σχέδιο διαχείρισης του ελλείμματος των ΗΠΑ, καθώς η αμερικανική Βουλή των Αντιπροσώπων δεν κατέληξε σε συμφωνία, ώστε να αυξηθεί το ανώτατο όριο του χρέους της χώρας οδηγούν μετά τις 2 Αυγούστου ολόκληρο τον πλανήτη στην αβεβαιότητα.

Το πρόβλημα στις ΗΠΑ είναι μεγάλο καθώς ακόμη και αν γίνει η αύξηση του συνταγματικά κατοχυρωμένου επιτρεπτού ορίου χρέους που είναι τα 14,3 τρις δολάρια το πρόβλημα θα ανακυκλώνεται μέχρι οι usa να φτάσουν στα όριά τους. Μετά από εβδομάδες συνομιλιών που αποσκοπούσαν σε κοινή λύση για τη μείωση του ελλείμματος των ΗΠΑ, η ψηφοφορία του σχεδίου διαχείρισης του αμερικανικού ελλείμματος που είχε εισηγηθεί ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων, Τζον Μπένερ, ανεβλήθη, τουλάχιστον για πέντε ημέρες, χωρίς μάλιστα να είναι ξεκάθαρα τα αίτια της αναστολής.

Σε περίπτωση άμεσης χρεοκοπίας στις ΗΠΑ που από τις εξελίξεις των τελευταίων ωρών φαίνεται πλέον αναπόφευκτο είναι πολύ πιθανό να έχουμε απρόβλεπτες εξελίξεις και σκηνές, (ακόμη και στην Ευρώπη) που έζησε ο κόσμος μετά τον β’ παγκόσμιο πόλεμο, δλδη παροχή τροφίμων με δελτίο, κ.α. Οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στην δομή της παγκόσμιας οικονομίας μέσω της αποσταθεροποίησης που θα φέρει η χρεοκοπία αναμένεται εκ των πραγμάτων να οδηγήσουν προς την αναζήτηση μιας νέας συνθήκης για την παγκόσμια οικονομία.

Σε μείζονα «διαταραχή» το Ελληνικό τραπεζικό σύστημα

H αναταραχή που δημιουργεί η αδυναμία της ΕΕ και της ελληνικής κυβέρνησης να αντιμετωπίσουν με πολιτικούς όρους την κρίση που προκαλεί το ελληνικό κρατικό χρέος έχουν φέρει την οικονομία και το ελληνικό τραπεζικό σύστημα στα πρόθυρα της κατάρρευσης γεγονός που επηρεάζει άμεσα την πολιτικοκοινωνική ισορροπία.

Όπως όλα τα δεδομένα δείχνουν οι ζημιές που θα υποστεί η κεφαλαιακή δομή του ελληνικού τραπεζικού συστήματος είναι πολύ πιθανό να φτάσει ή ακόμη και να ξεπεράσει τα 10 δις ευρώ εξέλιξη η οποία θα τις «υποχρεώσει» να ενεργοποιήσουν τα συμφωνηθέντα του τελευταίου πακέτου δλδη να προσφύγουν μέσω κρατικού δανεισμού στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF).

Σε μια τέτοια περίπτωση τα κεφάλαια που θα αντλήσουν οι τράπεζες για να ισορροπήσουν την κεφαλαιακή τους επάρκεια θα εγγραφούν στο έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού γεγονός που θα οδηγήσει σε κοινωνικοποίηση των ζημιών που θα υποστούν οι τράπεζες από το «κούρεμα» των ομολόγων .

Τα βασικά ερωτήματα, λοιπόν, είναι:

1. Από την στιγμή που η τρέχουσα χρηματιστηριακή αξία του ελληνικού τραπεζικού συστήματος αποτιμάται κοντά στα 15 δις και το κούρεμα θα κοστίσει κοντά στα 10 δις γιατί η κυβέρνηση επέλεξε αυτήν την λύση; όταν μάλιστα γνωρίζει εκ των προτέρων ότι θα φουσκώσει το έλλειμμα;

2. Για ποιους λόγους ο υπουργός οικονομικών Ε. Βενιζέλος υποστηρίζει ότι το ελληνικό τραπεζικό σύστημα «είναι το πιο διασφαλισμένο της Ευρώπης» όταν γνωρίζει ότι βρίσκεται στα όρια της κατάρρευσης;

3. Δεδομένων των εξελίξεων, μήπως θα ήταν προς το συμφέρον της ελληνικής κοινωνίας να κρατικοποιηθούν οι τράπεζες;

Το Υπουργείο Εργασίας "επιτρέπει" την μαύρη εργασία

Ο ταμίας της ομοσπονδίας Οικοδόμων και Ξύλου ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΤΑΘΑΣ καταγγέλλει την πλήρη αδιαφορία του Υπουργείου Εργασίας. Εδώ και καιρό έχει αφήσει το αυτοκίνητο του Υπουργείου Εργασίας στον Πύργο Ηλείας να σαπίζει στην τύχη του, δεν κινείται λόγω έλλειψης οδηγού. H αδιαφορία του Υπουργού για τους εργαζόμενους συνεχίζεται.

Το περίεργο στην υπόθεση είναι ότι συμβαίνει σε μια περίοδο που σε ολόκληρο το Νομό Ηλείας οργιάζει η μαύρη εργασία και παραβιάζονται εργασιακά δικαιώματα.

Ο κ. ΣΤΑΘΑΣ τονίζει ότι Θα πρέπει άμεσα να προσληφθεί οδηγός ώστε να κινηθεί η υπηρεσία ελέγχου για να αρχίσουν έλεγχοι στο Νομό Ηλείας και να εφαρμοσθεί η νομιμότητα.

Επίσημα προτεκτοράτο η Ελλάδα

Αν και υπάρχουν πολλοί περισσότεροι τρόποι με τους οποίους μπορεί κάποιος να προσεγγίσει τα προβλήματα της χώρας εντούτοις η κυβέρνηση προτιμά να κινείται σε ένα συγκεκριμένο πολιτικό και επικοινωνιακό πλαίσιο που είναι ουσιαστικά ασαφές και σε γενικές γραμμές εννοείται και προβάλλεται ως πολιτική δράση που στόχο έχει να σώσει τη χώρα από τα δεινά που παράγει η παγκόσμια οικονομική κρίση, πτυχή της οποίας είναι και η ελληνική κρίση χρέους.

Αν όμως προσεγγίσουμε την κοινωνική πραγματικότητα θα διαπιστώσουμε ότι μεταξύ 2009 και 2011 η κρίση έπληξε άμεσα και σε σημαντικό βαθμό τους οικονομικοκοινωνικά ασθενέστερους αυξάνοντας σε επίπεδα ρεκόρ το εισοδηματικό χάσμα σε βαθμό που όμοιό του δύσκολα θα συναντήσουμε σε άλλο κράτος του κόσμου που βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο ανάπτυξης με την Ελλάδα.

Αυτό δεν έγινε τυχαία, με αφορμή τον στρεβλό τρόπο (χρέη, πελατειακές σχέσεις, πρακτικές ,κ.α) που οργανώθηκε και λειτουργούσε η κοινωνία και η οικονομία τα προηγούμενα χρόνια, η κυβέρνηση παρέδωσε συνειδητά τη χώρα στα δεσμά των εξωθεσμικών οικονομικών δυνάμεων που ελέγχουν το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Ως αποτέλεσμα, οι οικονομικές πολιτικές που εφαρμόζονται πλήττουν την ασφάλεια και την ευημερία της πλειοψηφίας των πολιτών με αποτέλεσμα η Ελλάδα να αποκτά «συγκριτικό πλεονέκτημα» το οποίο βασίζεται στους χαμηλά αμειβόμενους εργαζομένους και στην απουσία εργασιακών δικαιωμάτων που είναι το ζητούμενο των ξένων επενδυτών για να επενδύσουν σε μια χώρα.

Σε αυτή την κατεύθυνση ο οικονομικός και επιχειρηματικός κόσμος της Γερμανίας ετοιμάζεται σύμφωνα με την dw να εκμεταλλευτεί πόρους που προορίζονταν για την Ελλάδα από τα διαρθρωτικά ταμεία, προκειμένου να υλοποιηθούν σχέδια, ιδιαίτερα στους τομείς ενέργειας (ΑΠΕ, εργοστάσια παραγωγής ενέργειας, αναβάθμιση δικτύων, εξοικονόμηση ενέργειας), τουρισμού, τηλεπικοινωνιών και μεταφορών.

Οι Γερμανοί επενδυτές έχουν ένα ακόμη σημαντικό πλεονέκτημα αυτή την εποχή καθώς έχουν πρόσβαση σε κεφάλαια με σχεδόν μηδενικά επιτόκια λόγω του ανοίγματος των spreds [(όταν αυξάνεται το ελληνικό spred μειώνεται το γερμανικό καθώς το γερμανικό δεκαετές ομόλογο θεωρείται ως αντιπροσωπευτικό για την ζώνη του Ευρώ, είναι ομόλογο αναφοράς) Λίγο πριν την κρίση χρέους οι αποδόσεις του γερμανικού 10ετους γερμανικού ομολόγου ήταν 3,40% και του ελληνικού 4,30%, διαφορά 1,10%. Σήμερα οι αποδόσεις του γερμανικού 10ετους γερμανικού ομολόγου είναι 2,82% και του ελληνικού 16,46%, διαφορά 13,48%]

Ως φυσική εξέλιξη, οι Γερμανοί μικρομεσαίοι επενδυτές θα «εισβάλουν» στην Ελλάδα από την στιγμή που θα δουν την χώρα μας ως επενδυτική ευκαιρία. Σε αυτή την κατεύθυνση η Ένωση Γερμανικής Βιομηχανίας (BDI) προτείνει η ελληνική κυβέρνηση να υιοθέτηση γρήγορες διαδικασίες αδειοδότησης και διοικητική ευελιξία για τους επενδύτες. Επίσης, προτείνει τη δημιουργία μια τράπεζας ενίσχυσης των επενδύσεων κατά το πρότυπο της γερμανικής KfW, που θα χορηγεί δάνεια σε μικρομεσαίους Γερμανούς επενδυτές.

Σε αυτό το περιβάλλον οι χιλιάδες Έλληνες μικρομεσαίοι που σήμερα όχι μόνο δεν έχουν πρόσβαση σε φθηνά κεφάλαια αλλά αντιμετωπίζουν και μεγάλα προβλήματα επιβίωσης θα αναγκαστούν να εργαστούν για μικρά μεροκάματα στους ξένους επενδυτές.

Αν δεν θέλουν … δεν υπάρχει πρόβλημα, ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Γιώργος Κουτρουμάνης, είπε: «προβληματιζόμαστε θετικά προς την κατεύθυνση σύνδεσης της εργασίας με την προσωρινή παραμονή όσων μεταναστών βρίσκονται σε καθεστώς μη απομάκρυνσης»

Ο χρόνος λειτουργεί υπέρ της fyrom

Για πάνω από 20 χρόνια η αδυναμία της Ελλάδας να πείσει την διεθνή κοινότητα σχετικά με το δίκαιο των θέσεων μας για το ζήτημα της ονοματοδοσίας της ΠΓΔΜ ( FYROM)έχει φέρει πολλές φορές την εξωτερική πολιτική της χώρας σε θέση άμυνας και σε αντιπαράθεση με τους εταίρους σε Διεθνείς οργανισμούς όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ. Oπως και σήμερα με την κρίση χρέους έτσι και με το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ πάντα μεταθέταμε το πρόβλημα στο μέλλον.

Οι αναλυτές συμφωνούν ότι το ζήτημα έχειπροκαλέσει οικονομική ζημιά

σε ολόκληρη τη Μακεδονία και ειδικότερα έχει αφαιρέσει από την Θεσσαλονίκη την προοπτική να εξελιχθεί σε γεωοικονομική πρωτεύουσα των Βαλκανίων. θα μπορούσε ναδημιουργηθεί ένα νέο οικονομικό κέντρο που θα ήταν ανταγωνιστικό και θα μπορούσε να ανταγωνιστεί με άλλα οικονομικά κέντρα.

Για την στασιμότητα που παρατηρείται έχει συμβάλει τα μέγιστα και η προκλητική προπαγάνδα του πολιτικού κατεστημένου της fyrom που για λόγους εσωτερικής συνοχής κρατά το θέμα συνεχώς στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας με βασικό στόχο την πολιτική χειραγώγηση του σλαβικού πληθυσμού και την ένταξη των αποσχιστικών τάσεων τουαλβανικού παράγοντα που αποτελεί το 20% του πληθυσμού στην κρατική δομή της ΠΓΔΜ με όρους του ψευδομακεδονικού εθνικισμού, επειδή σε διαφορετική περίπτωση κινδυνεύει να τριχοτομηθεί.

Μετά το βετο της Ελλάδας στο Βουκουρέστι για την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ με το όνομα"Δημοκρατία της Μακεδονιας" η σκοπιανή κυβέρνηση σκλήρυνε τη στάση της απέναντι στην Ελλάδα, σε αντίθεση με την ελληνική κυβέρνηση που έκανε επίθεση φιλίας στη γείτονα χώρα.Το ζήτημα συζητήθηκε αρκετά στην Ελλάδα και μέσω της διαδικασίας των διαπραγματεύσεων έγιναν αρκετές επαφές υπό την αιγίδα του ΟΗΕ.

Εκείνη την εποχή η Ελληνική Πολιτεία φάνηκε να συγκλίνει στην θέση «Βόρεια Μακεδονία» έναντι όλων.

Μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από το πασοκ το θέμα ουσιαστικά πάγωσε μέσω του “άγονου’διαλόγου" Παπανδρέου- Γκρουέφσκι πουεμμέσως πλην σαφώς αναβάθμισε την διαπραγματευτική ισχύ των Σκοπίων.

Οτι προέκυψε ως εξέλιξη, σύμφωνα και με όσα είδαν το φως την δημοσιότητας,κινούνταν από εξωθεσμικούς παράγοντες

μέσω παρασκηνιακών και μυστικών διαβουλεύσεων.

Τον τελευταίο καιρό, με την Ενδιάμεση Συμφωνία να παραβιάζεται συνεχώς από τα Σκόπια με την χρησιμοποίησησυμβόλων της ιστορικής – πολιτιστικής μας κληρονομιάς, με τελευταίο "κρούσμα" την τοποθέτηση αγάλματος του Μ. Αλεξάνδρου στην κεντρική πλατεία των Σκοπίων και σε άλλες πόλεις της fyrom το ζήτημα χωρίς να έχει λυθεί, σέρνεται, με ότι αυτό συνεπάγεται καθώς τα Σκόπια συνεχίζουν de facto να χρησιμοποιούν το όνομα Μακεδονία.

Από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα σήμερα δεδομένης της οικονομικής κρίσης και της αδυναμίας της ελληνικής κυβέρνησης να αντιταχθεί ή να διαπραγματευτεί σθεναρά βρίσκεται συνεχώςσε θέση άμυνας. Συνεπώς είναι πολύ πιθανό στο άμεσο μέλλον να συρθούμε σε λύση που δεν θα συμφέρει τα συμφέροντα της χώρας μας.

Σε μια τέτοια περίπτωση, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τις εξελίξεις στα Βαλκάνια.

Τούτων δοθέντων, είναι σαφες ότι η Ελλάδα βρίσκεται στα πρόθυρα μιας ακόμη ήττας, για να συνεχίσει λοιπον να θεωρείται παράγων σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή είναι απαραίτητο άμεσα να καλέσει τα Σκόπια, μέσω των διεθνών οργανισμών, να συμφωνήσουνσε κοινά αποδεκτή λύση που θα σέβεται την ιστορική πραγματικότητα και τις σημερινέςγεωγραφικές ιδιαιτερότητες με βάση την αρχή της εδαφικής ακεραιότητας. Σε διαφορετική περίπτωση (η Ελλάδα) δεν έχει λόγους να συνεχίσει να βρίσκεται στην παρούσα Ενδιάμεση Συμφωνία.