Πέμπτη, Φεβρουαρίου 10

Ανεξεταστέο το ΔΝΤ ή καλά οργανωμένο σχέδιο που ξεδιπλώνεται;


«Το ΔΝΤ δεν προέβλεψε την κρίση, το ρυθμό και το μέγεθος της και, επομένως δεν θα μπορούσαν να προειδοποιήσουν τα μέλη τους», αναφέρει εσωτερική έκθεση του οργανισμού που δημοσιεύει η ηλεκτρονική εκδοχή της ισπανικής εφημερίδας http://www.elpais.com//Tes. Ως γνωστό, το ΔΝΤ σύμφωνα με το καταστατικό του ιδρύθηκε για να αποφεύγονται κρίσεις και να εξασφαλιστεί το εμπόριο.
Ανάμεσα στα αίτια που εμπόδισαν το ΔΝΤ να προειδοποιήσει τα μέλη του σχετικά με τους κινδύνους και την αντιμετώπισή τους, ιδίως με τα προβλήματα του οικονομικού συστήματος στις Ηνωμένες Πολιτείες, η οποία κατέληξε να είναι το επίκεντρο της κρίσης, η έκθεση αναφέρει πολλές οργανωτικές ελλείψεις, εσωτερικές μάχες, έλλειψη επικοινωνίας, προκατάληψη, πολιτικές σκοπιμότητες, αυτολογοκρισία, έλλειψη επίβλεψης - ελέγχου, έλλειψη κατάλληλης ανάλυσης, αδύναμη εσωτερική διακυβέρνηση, έλλειψη κινήτρων για εργασία, κ.α.
Ενδεικτικό παράδειγμα "σκόπιμων παραλείψεων" είναι η έκθεση του ταμείου για τη ζώνη του ευρώ[η οποία επλήγη περισσότερο από την κρίση του χρέους] το καλοκαίρι του 2007 δλδη λίγο πριν το ξέσπασμα της κρίσης στις usa αναφέρει ότι, «οι προοπτικές είναι οι καλύτερες εδώ και χρόνια, η οικονομία είναι έτοιμη για μια περίοδο σταθερής ανάπτυξης».
Για το χρηματοπιστωτικό σύστημα των ΗΠΑ (2005) υποστήριζαν ότι είναι, ανθεκτικό και καλά οργανωμένο.
Για τις μεγάλες εμπορικές και επενδυτικές τράπεζες ότι έχουν ισχυρή οικονομική θέση και ο συστημικός κίνδυνος είναι χαμηλός( 2007). Για τις αγορές ότι έχουν δείξει ότι μπορούν την αυτό διάρθρωση.
Σε άλλη έκθεση συστήνει σε άλλες χώρες να ακολουθήσουν τις πρακτικές χρηματοπιστωτικής καινοτομίας που εφαρμόζονταν στις usa και το ηνωμένο βασίλειο, όπως όμως είδαμε ένα μεγάλο τμήμα του χρηματοπιστωτικού συστήματος στις χώρες αυτές κατέληξε στην πτώχευση.
Όταν η φούσκα των ακινήτων στις ΗΠΑ ήταν έτοιμη να αγγίξει το ανώτατο όριο το ΔΝΤ δηλωνε ότι "ο αντίκτυπος της επιβράδυνσης στην αγορά κατοικίας για το χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι πιθανό να είναι περιορισμένη"
Η έκθεση κάνει λόγο επίσης για λανθασμένη διαχείριση της κρίσης στην Ασία και την Αργεντινή καθώς και για το γεγονός ότι χαρακτήριζε πρότυπο οικονομικού συστήματος την Ισλανδία, ως γνωστό όμως οι τράπεζες της Ισλανδίας κατέρρευσαν σύροντας τη χώρα σε μια αρκετά σοβαρή κρίση.
Εκτός από την προβολή της αποτυχίας, η έκθεση διερευνά και την περίπλοκη αλληλεπίδραση των παραγόντων που προκάλεσαν την κάτω της βάσης! απόδοση του ταμείου, εξετάζει 4 βασικά σημεία:
1. Οι αναλυτές του ΔΝΤ θεωρούν ότι η αυτορρύθμιση της αγοράς οδηγεί στην πρόληψη χρηματοπιστωτικών κρίσεων δλδη είναι όμηροι της επιρροής συγκεκριμένων απόψεων.
2. Τα σοβαρά οργανωτικά προβλήματα, που εμπόδιζαν τις υπηρεσίες και τα τμήματα να μοιράζονται τις πληροφορίες, ως αποτέλεσμα της πολιτιστικής σύγκρουσης μεταξύ των μακρο-οικονομολόγων και οικονομικών εμπειρογνωμόνων.
3. Οι αδυναμίες της εσωτερικής διακυβέρνησης, αρκετοί εργαζόμενοι που ρωτήθηκαν ανέφεραν πως ό, τι περίμεναν από αυτούς να επιβεβαιώνουν τις κυρίαρχες ιδέες. Αν έκβραζαν κριτικές απόψεις θα μπορούσε να καταστρέψει την καριέρα τους.
4. η πολιτική πίεση, ανοικτή ή σιωπηρή, η οποία τελικά οδηγεί σε αυτολογοκρισία.
Η εφημερίδα el pais αναφέρει επίσης ότι το ΔΝΤ είναι ειλικρινές για το παρελθόν και προσβλέπει - παραδέχεται ότι μένουν να γίνουν πολλά. Με αυτή την έννοια θεωρούν ότι είναι σημαντικό να φέρουν μεγαλύτερη ποικιλία ιδεών στην ανάλυσή τους και να επιδιώξουν να ενσωματώσουν τις φωνές που διαφέρουν από την επικρατούσα τάση.
Αν τώρα λάβουμε υπόψη τα προβλήματα που έχει δημιουργήσει στην ελληνική κοινωνία η πολιτική που ακολουθεί το ΔΝΤ στο ζήτημα της κρίσης χρέους της Ελλάδας, τότε δύσκολα μπορούμε να πιστέψουμε ότι επιδιώκουν να ενσωματώσουν τις φωνές που διαφέρουν από την επικρατούσα τάση.
Μήπως τελικά η χρηματοπιστωτική κρίση και κατ’ επέκταση η κρίση χρέους στη Ευρώπη ήταν ένα καλά οργανωμένο σχέδιο από το ΔΝΤ, το οποίο εξυπηρέτησε μεταξύ άλλων:
Α. Τη Θεσμική του μεταρρύθμιση, με την ενσωμάτωση των αναδυόμενων οικονομιών στη δομή του ταμείου και την αύξηση των τελών (χρηματοοικονομικές εισφορές που δίνουν δικαίωμα ψήφου) κατά 10% για τη διανομή της αύξησης μεταξύ των αναδυόμενων οικονομιών.
β. Το 2007 το ΔΝΤ είχε 2.691 εργαζόμενους με λειτουργικά έξοδα περίπου 700 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Οι αμφιλεγόμενες πολιτικές του οδήγησαν να χορηγεί όλο και λιγότερα δάνεια. Το 2007 ο δανεισμός είχε φτάσει στο χαμηλότερο σημείο από το 1980, τα οικονομικά κέρδη μειώνονταν, το κόστος αυξάνονταν, γεγονός που έκανε την λειτουργία του προβληματική.
Σε συνεδρίαση το φθινόπωρο του 2007 ο τότε Υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Henry Paulson είχε ζητήσει να μειωθούν, τόσο οι δαπάνες του ταμείου όσο και το προσωπικό και να εστιάσει τη δράση του στη βασική του αποστολή.
Όταν όμως αμέσως μετά ανέλαβε τη διεύθυνση του ταμείου ο πρώην Γάλλος υπουργός Οικονομικών Strauss-Kahn (από τον Ισπανό Rodrigo Rato) απόφυγε να αναφερθεί στις περικοπές που πρότειναν οι usa, δήλωσε ότι οι αλλαγές στο ΔΝΤ είναι απολύτως αναγκαίες και υποσχέθηκε ότι θα προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις που θα επηρέαζαν τη δομή του οργάνου, όπως και έγιναν. Το ΔΝΤ δανείζει πλέον την ευρωζώνη (μέσω Ελλάδας και Ιρλανδίας) και οι αναδυόμενες αγορές ενσωματώθηκαν στη δομή του.

Δεν υπάρχουν σχόλια: