Δευτέρα, Φεβρουαρίου 14

Τα εγγενή προβλήματα και η αποτυχία του ΔΝΤ

Για πάνω από δύο δεκαετίες η συνταγή που εφαρμόζει το ΔΝΤ είναι ίδια. Βασική προϋπόθεση για την παρέμβαση του είναι η ύπαρξη χρέους, το οποίο είναι ένα αποτελεσματικό εργαλείο προκειμένου να βάλει στο χέρι τις υποδομές, τις πρώτες ύλες και το ανθρώπινο δυναμικό των χώρων που δανείζει. Έτσι σήμερα πολλά αναπτυσσόμενα έθνη έχουν φτάσει σε σημείο να είναι στο χρέος και τη φτώχεια λόγω των πολιτικών του ΔΝΤ.
Οι βασικοί κανόνες που προτείνει το ΔΝΤ είναι:
-Μείωση της προσφοράς χρήματος
-Δημοσιονομική λιτότητα, αύξηση φόρων και δραματικη μείωση των κρατικών δαπανών.
-Ιδιωτικοποιήσεις, με ξεπούλημα των δημόσιων επιχειρήσεων στον ιδιωτικό τομέα.
-Άρση κάθε περιορισμού σχετικά με την εισροή και εκροή του διεθνούς κεφαλαίου, καθώς και άρση των περιορισμών για την πρόσβαση ξένων επιχειρήσεων και τραπεζών.
- Σημαντική μείωση του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος.
Με άλλα λόγια το ΔΝΤ συστήνει μείωση του βιοτικού επιπέδου με περικοπές στην υγεία, την εκπαίδευση και την ανάπτυξη που υπονομεύουν το κράτος και οδηγούν στη διαιώνιση της φτώχειας και των ανισοτήτων και από την άλλη πλευρά, την μονοπώληση των μέσων παραγωγής- πρώτων υλών από το διεθνές κεφαλαίο.
Με βάση την κατεύθυνση αυτή η κυβέρνηση Παπανδρέου ψήφισε αρχικά χωρίς μελέτη το νομοσχέδιο για την ελληνοποίηση των εκατομμυρίων λαθρομεταναστών που βρίσκονται στην Ελλάδα και στη συνέχεια μείωσε με συνοπτικές διαδικασίες τουλάχιστον κατά 30% τους μισθούς, ποδοπατώντας εργασιακά κεκτημένα δεκαετιών, οι 2 αποφάσεις ελήφθησαν κυρίως για να μειώσουν το κόστος εργασίας.
Η κυβέρνηση στην προσπάθεια να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα υποστήριξαν ότι οι μισθοί είναι μια από τις βασικές πηγές των ανισορροπιών της ελληνικής οικονομίας. Για το ζήτημα οι εκπρόσωποι της Τρόϊκα στην προ ημερών συνέντευξή τους δήλωσαν ότι οι εργαζόμενοι «αντιδρούν, προασπίζοντας προνόμια», αν και οι μισθοί στην Ελλάδα υπολείπονται κατά πολύ των μισθών στα κράτη- μέλη της ευρωζώνης.
Στο πλαίσιο της διαδικασίας εφαρμογής των προτεινόμενων από το ΔΝΤ μέτρων είναι και το νέο μνημόνιο που ανακοίνωσε η τρόικα, το οποίο, κρίνοντας από τις δηλώσεις για τα διαδικαστικά που είδαν το φως της δημοσιότητας, ποτέ δεν διαψεύστηκε! από την κυβέρνηση και περιλαμβάνει:
-Νέο «πακέτο στήριξης» για τις τράπεζες ύψους 30 δισ. ευρώ, έτσι η οικονομική βοήθεια του κράτους προς το τραπεζικό σύστημα θα φτάσει τα 98 δις ευρώ.
- Πακέτο λιτότητας ύψους 18 δις για την επόμενη τριετία.
- Πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων και εκποίησης της δημόσιας περιουσίας ύψους 50 δις.
Aν τώρα προσπαθήσουμε, (μέσα απ όσα έχουν συμβεί τα τελευταία 3 χρόνια), να δούμε από μια διαφορετική οπτική γωνία τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας θα διαπιστώσουμε ότι η διεθνής κρίση επηρέασε ελάχιστα τη χώρα.
Η κρίση του ελληνικού χρέους, ως αποτέλεσμα των χειρισμών της κυβέρνησης Παπανδρέου και της πίεσης που άσκησαν οι αμφιλεγόμενοι και πολιτικά ελεγχόμενοι οίκοι αξιολόγησης δημιούργησε και ταυτόχρονα μας παγίδευσε σε μια συστημική κρίση που όχι μόνο δυσκολεύει την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, αντίθετα δημιουργεί νέα και αξεπέραστα προβλήματα που είναι σίγουρο ότι ο αντίκτυπός τους θα είναι αισθητός για τουλάχιστον μια γενιά.
Συνεπώς, η αντιμετώπιση των προβλημάτων της χώρας σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να στηριχθεί στις ασταθείς κινήσεις των διεθνών κεφαλαίων και στα μέτρα- μοντέλο που προτείνει το ΔΝΤ, από τη στιγμή μάλιστα που οι συνέπειες που προέκυψαν από την εφαρμογή του προγράμματος που έφερε το μνημόνιο ξεπερνούν κατά πολύ τα προβλήματα που υπήρχαν στην πριν το μνημόνιο εποχή.

Δεν υπάρχουν σχόλια: