Πέμπτη, Φεβρουαρίου 3

Το στρατηγικό βάθος της αραβικής επανάστασης

Παρά τη φιλελευθεροποίηση της οικονομίας [με συνταγές ΔΝΤ] και τους ρυθμούς ανάπτυξης κοντά στο 7% η ραγδαία αύξηση της ανεργίας και η φτώχεια που πλήττει εκατοντάδες χιλιάδες κατοίκους των αραβικών χωρών στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή ανάγκασε χιλιάδες ανθρώπων που ζούν κοντά στα όρια της εξαθλίωσης να βγουν στους δρόμους και να ζητήσουν πολιτικές αλλαγές.
Οι μεγάλης κλίμακας διαμαρτυρίες στην Τυνησία που αναγκάσαν τον πρόεδρο Μπεν Αλί να φύγει στο εξωτερικό και η εμφύλια σύρραξη της Αιγύπτου είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα της κατάστασης που μπορεί να πυροδοτήσουν κύμα αναταραχών για έναν νέο τρόπο ύπαρξης σε ολόκληρο τον μουσουλμανικό κόσμο.
Αν, όπως φαίνεται, η επανάσταση συναντήσει απήχηση και παρακινηθούν οι καταπιεσμένοι λαοί της περιοχής μπορεί να δημιουργήσει βίαιες συγκρούσεις που ίσως φτάσουν μέχρι να ‘παρασύρουν ’ ακόμη και το σκληροπυρηνικό Ιράν.
Η διαμορφωθείσα κατάσταση σε συνδυασμό με το γεγονός ότι πολλές χώρες έχουν οικονομικά και άλλα συμφέροντα στην περιοχή δημιουργεί ένα περίεργο μείγμα που ενδέχεται να προκαλέσει εξελίξεις που θα αλλάξουν ριζικά τον γεωπολιτικοοικονομικό χάρτη της ευρύτερης περιοχής.
Βέβαια, η κατάσταση στην Αίγυπτο, αν και φαίνεται σε πολλά σημεία ίδια έχει σημαντικές διαφορές σε σχέση με την επανάσταση της Τυνησίας, με κοινό όμως συντελεστή την ισλαμική κατεύθυνση.
Οι Τυνήσιοι επηρεασμένοι από τη φτώχεια και την αυτοκτονία του συμπατριώτη τους μπροστά στο προεδρικό μέγαρο διεκδίκησαν ένα πιο δημοκρατικό καθεστώς, και, παρακίνησαν τους Αιγύπτιους.
Στην Αίγυπτο των 85 εκατομμυρίων κατοίκων τα πράγματα αλλάζουν.
Στις εκλογές του περασμένου χρόνου η αντιπολίτευση της Αιγύπτου κατήγγειλε εκτεταμένη νοθεία. Η απαγορευμένη μουσουλμανική αδελφότητα που στις εκλογές του 2005 είχε κερδίσει με ανεξάρτητους υποψηφίους 88 από τις 450 κοινοβουλευτικές έδρες στις πρόσφατες εκλογές δεν πήρε ούτε μια έδρα. Το γεγονός εξόργισε ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού και καλλιέργησε αντικυβερνητικά αισθήματα. Η επίθεση από φανατικούς μουσουλμάνους σε εκκλησία χριστιανών Κοπτών στην Αλεξάνδρεια στις αρχές του χρόνου προκάλεσε ανησυχία και είναι ενδεικτική του κλίματος που επικρατεί στην περιοχή, με τους ισλαμιστές που μέχρι πρότινος διαμαρτύρονταν για τις διακρίσεις που υφίστανται όσον αφορά τις θέσεις τους στο δημόσιο ή σε ευαίσθητους τομείς όπως ο στρατός, η δικαιοσύνη και τα σώματα ασφαλείας να διεκδικούν πλέον με αξιώσεις την εξουσία.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι τα αυταρχικά καθεστώτα τύπου Μουμπάρακ θα ανασχηματιστούν από ισλαμικές δημοκρατίες τύπου Τουρκίας.
Με άλλα λόγια, σε μια σημαντική για την ισορροπία του διεθνούς συστήματος περιοχή βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη μια πολιτική επανάσταση που θα βάλει τα θεμέλια για μια γεωπολιτική αλλαγή με κεντρικό συντελεστή το δόγμα του «νεοοθωμανισμού», δεδομένου ότι η Τουρκία ήδη έχει σημαντική πολιτική, πολιτιστική και οικονομική παρουσία στα πράγματα της Μέσης Ανατολής, υποστηρίζει, εδώ και χρόνια, θερμά τις αλλαγές στον ισλαμικό κόσμο δια σκέψεων Davutoğlu και ως εκ τούτου θα εμφανιστεί ως φυσικός εκφραστής- παράδειγμα όλων των μουσουλμανικών πληθυσμών της περιοχής.
Αναπόφευκτα, θα υπάρξουν δύο βασικές συνέπειες:
-Η περαιτέρω, πολιτική, οικονομική και πολιτιστική διείσδυση της Τουρκίας, με όχημα το κοσμικό Ισλάμ, στο μεσογειακό χώρο θα αναδείξει την Άγκυρα σε ηγεμονική δύναμη της περιοχής και σε μια από τις ισχυρότερες δυνάμεις του πλανήτη.
-Η Ελλάδα και η Κύπρος, από τη στιγμή που η παρακμιακή πορεία της χώρας γίνει μη αναστρέψιμη, θα αναγκαστούν εκ των πραγμάτων να υποταχτούν στο μητροπολιτικό κέντρο της περιοχής, δλδη στην Άγκυρα.
Συνεπώς, η προβλεπόμενη αύξηση του πληθυσμού στις εν λόγω περιοχές, τα όσα διαδραματίζονται , οι εξελίξεις, σε σχέση με τα οικονομικά στην Ευρώπη και η κατάσταση που έχει δημιουργήσει στη χώρα η πολιτική του μνημονίου βάζουν την Ελλάδα, [κυρίως επειδή δεν μπορεί στην παρούσα φάση να παράγει κάτι καλύτερο από αυτό] σε τροχιά γεωπολιτικής και οικονομικής έκλειψης.

Δεν υπάρχουν σχόλια: