Από την οικονομική στoν δρόμο για την πολιτική ενοποίηση

Το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός νέου ευρωπαϊκού οργανισμού εσωτερικής ασφάλειας εξετάζει σύμφωνα με δημοσιεύματα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Μιλώντας σε ακρόαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες την Τετάρτη (30 Μαρτίου) ο διευθυντής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας Olivier Luyckx δήλωσε ότι θέλει η νέα υπηρεσία να λειτουργεί σε διαφορετικό πλαίσιο απ’ ότι το σημερινό όπου οι υπηρεσίες πληροφοριών μοιράζονται πληροφορίες σε εθελοντική και άτυπη βάση.

Μια μελλοντική υπηρεσία πληροφοριών στο πλαίσιο της συνθήκης της ΕΕ θα πρέπει να μοιράζεται υποχρεωτικά όλες τις πληροφορίες που συλλέγει με την κεντρική υπηρεσία και τις αντίστοιχες αρχές των άλλων χώρων είπε ο Olivier Luyckx .

Ο ευρωπαίος αξιωματούχος αναγνώρισε ότι οι μυστικές υπηρεσίες εργάζονται βάσει κανόνων όπως ο έλεγχος της πληροφορίας και ο περιορισμός των πληροφοριών σε όσο το δυνατόν λιγότερα άτομα και δεν εμπιστεύονται τα όργανα της ΕΕ.

Από την πλευρά του, ο Andre Vandoren, ένας ανώτερος αξιωματικός πληροφοριών του Βελγίου προέβαλε μια πιο μετριοπαθή ιδέα, ότι οι χώρες της ΕΕ θα πρέπει να χρησιμοποιούν ένα σύστημα τρομοκρατικών συναγερμών.

Όπως όλα τα δεδομένα δείχνουν η κρίση του χρέους και τα αποτελέσματά της ανοίγουν τον δρόμο- γίνεται η προετοιμασία ώστε να αρχίσει στην Ευρώπη η διαδικασία πολιτικής ενοποίησης.

Βέβαια, όλα αυτά δεν προκαλούν έκπληξη, προκαλούν όμως εύλογο προβληματισμό και θέτουν πολλά ερωτήματα για τις αρμοδιότητες που μπορούν να παραχωρηθούν στα ευρωπαϊκά όργανα χωρίς να «εξαφανιστούν» τα κράτη-έθνη. Αν επίσης συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι οι οικονομικώς ισχυρότερες χώρες προωθούν την Ευρώπη των δύο ταχυτήτων για να εξασφαλίσουν τα δικά τους συμφέροντα σε βάρος της κοινής κυριαρχίας, τότε τα ερωτήματα αυτά έχουν ανάγκη βαθιάς έρευνας προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι οι αποφάσεις που αφορούν το θεσμικό πλαίσιο της πολιτικής ενοποίησης θα κινούνται μέσα σε ρεαλιστικά πλαίσια.

Η ευρωζώνη αυτό-υπονομεύτηκε αποφασίζοντας τον μηχανισμό ΕΜΣ

Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η ελληνική οικονομία σε όλους τους επιχειρησιακούς τομείς έχει σοβαρά προβλήματα.

Το γεγονός αναμένεται να επιβαρύνει σημαντικά και την εξυπηρέτηση των δανειακών αναγκών της χώρας μετά τον Ιούλιο του 2013 καθώς οι συνεχείς υποβαθμίσεις των οίκων αξιολόγησης αντανακλούν σε ένα μεγάλο βαθμό την εσωτερική εικόνα της χώρας και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα στην ευρωπαϊκή ένωση.

Με άλλα λόγια η ελληνική οικονομία δείχνει προς τα έξω ότι δεν μπορεί να φέρει αποτελέσματα γεγονός που εκ των πραγμάτων αποκλείει την πιθανότητα να μπορέσει να δανειστεί από τις αγορές μετά τον Ιούλιο του 2013. Τι θα συμβεί στην περίπτωση;

Η πρόσφατη απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου προβλέπει αναδιάρθρωση, εφόσον το χρέος μίας χώρας που ζητήσει οικονομική βοήθεια από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ΕΜΣ) δεν κριθεί ότι είναι φερέγγυο με βάση έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας σε συνεργασία με το ΔΝΤ.

Κατά συνέπεια αν η ελληνική οικονομία μπορέσει τα επόμενα 2 χρόνια να ανακάμψει δεν θα χρειαστεί τον μηχανισμό ΕΜΣ.

Αν τώρα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πίστευε ότι η Ελλάδα θα ανακάμψει γιατί να θεσμίσει από τώρα τον μηχανισμό ΕΜΣ; και έτσι να βάλει, όπως κι έγινε, τις αγορές ομολόγων των περιφερειακών χωρών της Ευρωζώνης σε περιπέτειες;

Το ενδεχόμενο αυτό είδε ο οίκος Standard & Poor's όταν χθες ανακοίνωσε υποβάθμιση του αξιόχρεου της Ελλάδας και της Πορτογαλίας.

Αυτό όμως που είναι ενδιαφέρον είναι ότι οι οίκοι αξιολόγησης επηρέασαν αρνητικά τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα όλης της ευρωζώνης επειδή η ευρωζώνη αυτό-υπονομεύτηκε από τον απόλυτο πανικό των χωρών να θεσμίσουν από τώρα το μηχανισμό ΕΜΣ.

Κατά συνέπεια η Ελλάδα τα χρόνια που θα ακολουθήσουν θα βρίσκεται στη δίνη της ύφεσης μόνο και μόνο επειδή κυβέρνηση έβαλε την οικονομία υπό πίεση για να φτάσουμε στο μνημόνιο και το ευρωπαϊκό συμβούλιο βιάστηκε να θεσμίσει τον ΕΜΣ.

Το μόνο λοιπόν που μπορεί να περιμένει η χώρα από τώρα μέχρι το 2013 είναι να "ευχόμαστε" να υπάρχουν οικονομικά προβλήματα και να έχει αποκοπεί εντελώς από τις αγορές για να κριθεί αφερέγγυο το χρέος προκειμένου να ενταχθεί στο μηχανισμό ΕΜΣ.

Από το ανοιχτό σχολείο στα σωφρονιστικά κέντρα εκπαίδευσης

Σχολεία φυλακές για το Δημοτικό και το Γυμνάσιο προτείνει το παιδαγωγικό ινστιτούτο στην πρόταση που έδωσε στη δημοσιότητα για το νέο πρόγραμμα σπουδών

Οι προτάσεις του Π.Ι. θέλουν τη σχολική μέρα στο δημοτικό σχολείο να ξεκινά στις 8:00 π.μ. και να λήγει στις 3:30 μ.μ και στο Γυμνάσιο στις 4:00 μμ όταν είναι γνωστό ότι η υλικοτεχνική υποδομή των σχολείων δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις σημερινές ανάγκες των μαθητών, οι εκπαιδευτικοί μειώνονται ή προσλαμβάνονται με τετράωρη απασχόληση και τα χρήματα που διατίθενται στην παιδεία λιγοστεύουν χρόνο με το χρόνο.

Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι οι μαθητές θα πρέπει να μελετούν, να γευματίζουν και να ξεκουράζονται σε χώρους που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις ανθρώπινης και αξιοπρεπούς διαβίωσης.

Με την υποχρεωτική ολοήμερη λειτουργία του σχολείου οι μαθητές θα περνούν το χρόνο τους εσώκλειστοι σε σχολεία που θα θυμίζουν περισσότερο σωφρονιστικά καταστήματα.

Όπως ένας κρατούμενος είναι αναγκασμένος να παραμένει σε ένα αυστηρά ελεγχόμενο περιβάλλον, έτσι και οι μαθητές θα περνούν σχεδόν ολόκληρη τη μέρα τους στα στενά και σε πολλές περιπτώσεις ανήλιαγα δωμάτια – τάξεις των ελληνικών σχολείων επαναλαμβάνοντας άκαμπτες ρουτίνες, αρχίζοντας και τελειώνοντας τις ίδιες ώρες, με ένα καθορισμένο χρονικό διάστημα για γεύμα και ξεκούραση. Ετσι οι μαθητές θα χάσουν την ελευθερία τους και οι δραστηριότητες τους θα είναι απόλυτα ελεγχόμενες για ολόκληρη τη μέρα. Επίσης, είναι σχεδόν σίγουρο ότι με την ολοήμερη λειτουργία των σχολείων, ειδικά στις μεγάλες πόλεις, θα προκύψουν στην πορεία σοβαρά προβλήματα ασφάλειας.

Το νέο σχολείο που προτείνει το ΠΙ δεν φροντίζει μεταξύ άλλων για την ολόπλευρη και ισόρροπη ανάπτυξη των μαθητών καθώς η φυσική αγωγή δεν περιλαμβάνεται μεταξύ των προτάσεων.

Παράλληλα, προτείνεται η ενοποίηση διδακτικών ωρών σε μακρύτερες διδακτικές περιόδους γεγονός που σημαίνει ότι οι μαθητές θα αναγκάζονται να βρίσκονται στην τάξη χωρίς διάλλειμα τουλάχιστον για ένα δίωρο δλδη μια κατάσταση που θα κουράζει τους μαθητές, δεν θα παράγονται μαθησιακά αποτελέσματα και θα αποτρέπει την εμβάθυνση καθώς καταργούνται ή συγχωνεύονται διδακτικά αντικείμενα. Στην ουσία τους οι προτάσεις του Π.Ι. σηματοδοτούν την ουσιαστική υποβάθμιση του ρόλου του διδάσκοντος στην εκπαίδευση με πιθανότερο το σενάριο οι εκπαιδευτικοί να μετεξελιχθούν σε σχολικοί φύλακες.

Δυστυχώς, για ακόμη μια φόρα το υπουργείο παιδείας προτιμά να πειραματίζεται με την κατανομή του διδακτικού χρόνου και τη δομή του προγράμματος χωρίς να ενδιαφέρεται για την αναβάθμιση της υλικοτεχνικής υποδομής, χωρίς να ενδιαφέρεται για τους μαθητές, χωρίς να ενδιαφέρεται για τους εκπαιδευτικούς.

Δείτε ολόκληρη την πρόταση του Π.Ι.

Ασφαλιστικά μέτρα για την αναστολή των προσλήψεων ωρομισθίων με τέσσερις ώρες την εβδομάδα

Ενώπιον του ειρηνοδικείου Πύργου κατατέθηκε σήμερα αίτηση αναστολής κατά της απόφασης του υπουργείου παιδείας δια βίου μάθησης και θρησκευμάτων που νόμιμα εκπροσωπείται στο νομό Ηλείας από την διευθύντρια πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Ν. Ηλείας κ. Ζώη Βουρλούμη ώστε να σταματήσει άμεσα η διαδικασία πρόσληψης ωρομισθίων εκπαιδευτικών στα δημόσια σχολεία με τέσσερις ώρες την εβδομάδα.

Η αίτηση θα συζητηθεί στις 5/4/2011. Ζητήθηκε και προσωρινή διαταγή κατά τα άρθρα 691παρ2 και 700 παρ3 ΚΠπολΔ η οποία όμως δεν έγινε δεκτή επειδή το διάστημα που μεσολαβεί μέχρι τη συζήτηση της αίτησης είναι μικρό. Παρά ταύτα και επειδή το ζητημα είναι σοβαρο και η κ. ειρηνοδίκης βρίσκονταν εκτός δικαστηρίων θα γίνει μια ακόμη προσπάθεια αύριο να μεταπειστεί η ειρηνοδίκης Πύργου κ. Ασημίνα Γωνιάδου ώστε να διατάξει να σταματήσει η διαδικασία πρόσληψης ωρομισθίων μέχρι να ληφθεί η οριστική απόφαση της δικαιοσύνης.

Επίσης, για τις παράνομες τοποθετήσεις δασκαλών για τη διδασκαλία της φυσικής αγωγής και για τις παράνομες προσλήψεις ωρομισθίων εκπαιδευτικών φυσικής αγωγής με τέσσερις ώρες την εβδομάδα κατατέθηκε αναφορά ενώπιον του εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Ηλείας.

Το σκεπτικό της αναφοράς:

Σύμφωνα με το νόμο 1566/1985 Δομή και λειτουργία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις και το Άρθρο 17 Προσωρινοί αναπληρωτές εκπαιδευτικοί για την κάλυψη λειτουργικών κενών προσλαμβάνονται,

1. Αν για οποιαδήποτε αιτία απουσιάζουν από τα σχολεία εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, καθώς και αν υπάρχουν άλλες έκτακτες ανάγκες λειτουργίας των σχολείων, οι οποίες δημιουργούνται κατά τη διάρκεια του διδακτικού έτους, προσλαμβάνονται, με αίτησή τους, προσωρινοί αναπληρωτές με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου από αυτούς που υπέβαλαν αίτηση διορισμού σε θέσεις μόνιμων εκπαιδευτικών

2. Προσωρινοί αναπληρωτές προσλαμβάνονται επίσης με μειωμένο ωράριο διδασκαλίας, που αντιστοιχεί στο μισό τουλάχιστον του υποχρεωτικού ωραρίου διδασκαλίας του πρωτοδιόριστου εκπαιδευτικού, όταν οι προβλεπόμενες από το πρόγραμμα ώρες διδασκαλίας και ασκήσεων στο ίδιο ή και σε άλλο σχολείο της ίδιας ή γειτονικής πόλης ή κωμόπολης δε δικαιολογούν το διορισμό μόνιμου εκπαιδευτικού. Η πρόσληψη προσωρινών αναπληρωτών εκπαιδευτικών στα σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης γίνεται από ενιαίο πίνακα στον οποίο κατατάσσονται, με αίτησή τους,( και σύμφωνα με το άρθρο 6 παρ.5 περίπτ. α΄ του Ν.3255/2004, χαρακτηρίζεται ενιαίος πίνακας αναπληρωτών εκπαιδευτικών, πίνακας Β΄), οι υποψήφιοι εκπαιδευτικοί κατατάσσονται κατά σειρά που εξαρτάται από, A) αα)προϋπηρεσία προσωρινού αναπληρωτή ή ωρομισθίου εκπαιδευτικού, ένα μόριο για κάθε μήνα της προϋπηρεσίας τους, α β) σε όσους έλαβαν τη βαθμολογική βάση κατά τον τελευταίο προ της συντάξεώς του ως άνω πίνακα διαγωνισμό του Α.Σ.Ε.Π., ένα μόριο για κάθε βαθμολογική μονάδα πάνω από τη βαθμολογική βάση, α γ) σε όσους έλαβαν τη βαθμολογική βάση κατά τον αντίστοιχο προτελευταίο διαγωνισμό, μισό μόριο για κάθε βαθμολογική μονάδα πάνω από τη βαθμολογική βάση. Όσοι υπάγονται σε περισσότερες της μιας από τις ανωτέρω περιπτώσεις λαμβάνουν αθροιστικά τα μόρια αυτών. Β) Από τις διατάξεις του άρθρου 2 παρ.4 του Ν.3454/2006 (ΦΕΚ 75/7.4.2006 τ.Α΄) ορίζεται ότι από την έναρξη του σχολ. έτους 2006-2007 και εφεξής κατά την πρόσληψη των αναπληρωτών εκπαιδευτικών, από τον πίνακα της παρ.5 περίπτ. α΄ του άρθρου 6 του Ν.3255/2004, ήτοι από τον ενιαίο πίνακα αναπληρωτών, προσλαμβάνονται από τους εγγεγραμμένους στον πίνακα αυτό εκπαιδευτικοί που έχουν τρία (3) τέκνα σε ποσοστό είκοσι τοις εκατό (20%) κατά κλάδο και ειδικότητα επί των εκάστοτε προσλαμβανομένων.

Επισημαίνεται επίσης ότι σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ.1 του άρθρου 5 (NOMOΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘ. 3848/10) προβλέπεται ότι, αν για οποιαδήποτε αιτία απουσιάζουν από σχολικές μονάδες πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης εκπαιδευτικοί ή δημιουργηθούν έκτακτα λειτουργικά κενά κατά τη διάρκεια του διδακτικού έτους, προσλαμβάνονται , με αίτησή τους, προσωρινοί αναπληρωτές εκπαιδευτικοί με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου. Αν οι προβλεπόμενες από το πρόγραμμα ώρες διδασκαλίας και ασκήσεων στο ίδιο σχολείο της ίδιας πόλης ή περιοχής μετάθεσης είναι περισσότερες από τέσσερις και λιγότερες από δεκαέξι και δεν δικαιολογούν το διορισμό μόνιμου εκπαιδευτικού, προσλαμβάνονται προσωρινοί αναπληρωτές εκπαιδευτικοί με μειωμένο ωράριο διδασκαλίας.

Σύμφωνα με τα παραπάνω είναι προφανές ότι:

Α. Προσωρινοί αναπληρωτές με πλήρες ωράριο προσλαμβάνονται αν για οποιαδήποτε αιτία απουσιάζουν από τα σχολεία εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, καθώς και αν υπάρχουν άλλες έκτακτες ανάγκες λειτουργίας των σχολείων και οι ώρες διδασκαλίας και ασκήσεων στο ίδιο ή και σε άλλο σχολείο της ίδιας ή γειτονικής πόλης ή κωμόπολης είναι συνολικά πάνω από 16 προσλαμβάνονται σύμφωνα με την παρ.2 άρθρο 17 του νόμου Σ 1566/1985 προσωρινοί αναπληρωτές με πλήρες ωράριο (24 ώρες την εβδομάδα). Β. Αναπληρωτές με μειωμένο ωράριο διδασκαλίας προσλαμβάνονται όταν οι κενές διδακτικές ώρες στο ίδιο σχολείο της ίδιας πόλης ή περιοχής μετάθεσης είναι περισσότερες από τέσσερις και λιγότερες από δεκαέξι να καλύπτονται με προσωρινούς αναπληρωτές εκπαιδευτικούς με μειωμένο ωράριο διδασκαλίας .

Γ. Ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί σύμφωνα με το άρθρο 5 παρ. 4. του νόμου 3848/10 προσλαμβάνονται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις στις οποίες αντικειμενικοί λόγοι δεν επιτρέπουν την πρόσληψη προσωρινού αναπληρωτή σε σχολικές μονάδες πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Στην περίπτωση αντικειμενικός λόγος υφίσταται εφόσον οι προβλεπόμενες από το πρόγραμμα ώρες διδασκαλίας και ασκήσεων στο ίδιο σχολείο της ίδιας πόλης ή περιοχής είναι λιγότερες από τέσσερις. (Άρθρο 5 παρ.1 του νόμου 3848/10).

Αντί όμως το υπουργείο παιδείας δια βίου μάθησης και θρησκευμάτων να φροντίσει, ως όφειλε, να στελεχώσει τα δημοτικά σχολεία από την αρχή της τρέχουσας σχολικής χρονιάς με αναπληρωτές ή αναπληρωτές μειωμένου ωραρίου εκπαιδευτικούς φυσικής αγωγής προχώρησε σε τοπικό επίπεδο δια της διεύθυνσης πρωτοβάθμιας Ηλείας στην κάλυψη των λειτουργικών αναγκών στα σχολεία της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης με βάση την αρ. πρ. Φ.12/668/67296/Γ1, 10-06-2010 εγκύκλιο τοποθετώντας δασκάλους σε θέσεις που 1. σύμφωνα με τις επιταγές του νόμου 2. για λόγους εύρυθμης λειτουργίας των σχολείων 3. ηθικής και ανθρώπινης αξιοπρέπειας ήταν απολύτως αναγκαίο από πάσης πλευράς να τοποθετηθούν εκπαιδευτικοί φυσικής αγωγής.

Είναι επίσης αναγκαίο να αναφερθεί ότι η προαναφερόμενη εγκύκλιος στερείται για το συγκεκριμένο ζήτημα νομικής βάσης. Επιπροσθέτως, οι δάσκαλοι που τοποθετήθηκαν για τη διδασκαλία της φυσικής αγωγής δεν πληρούν τα κατά το νόμο απαιτούμενα επιστημονικά προσόντα δηλαδή, δεν έχουν πιστοποιημένη διδακτική και παιδαγωγική επάρκεια σύμφωνα με τα προγράμματα σπουδών των τμημάτων Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού. Εν συνεχεία και προκειμένου να καλυφθούν τα εναπομείναντα λειτουργικά κενά φυσικής αγωγής το υπουργείο παιδείας δια βίου μάθησης και θρησκευμάτων με καθυστέρηση εφτά μηνών από την έναρξη της τρέχουσας σχολικής χρονιάς έδωσε εντολή στη διεύθυνση πρωτοβάθμιας Ν. Ηλείας η οποία νόμιμα εκπροσωπεί το υπουργείο παιδείας δια βίου μάθησης και θρησκευμάτων να προσλάβει μαζικά ωρομισθίους εκπαιδευτικούς φυσικής αγωγής με τέσσερις ώρες την εβδομάδα για την κάλυψη των λειτουργικών κενών στα σχολεία πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης του Νομού Ηλείας χωρίς να εξηγεί το σκεπτικό της απόφασης. O αριθμός όμως των λειτουργικών αναγκών τόσο σε επίπεδο νομού Ηλείας, όσο και συνολικά είναι τέτοιος, ώστε να μην δικαιολογεί μαζικές προσλήψεις ωρομισθίων εκπαιδευτικών φυσικής αγωγής.

Για να γίνει απολύτως αντιληπτό το μέγεθος του προβλήματος θα αναφέρω δυο χαρακτηριστικά παραδείγματα:

A. Στο πρωινό πρόγραμμα του δημοτικού σχολείου τραγανού υπάρχουν 24 ώρες λειτουργικών αναγκών. Για να καλυφθούν οι ώρες με ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς χρειάζεται να προσληφθούν για το ίδιο σχολείο 6 ωρομίσθιοι (4χ6= 24), υπό κανονικές συνθήκες οι 24 κενές ώρες θα καλύπτονταν από έναν αναπληρωτή εκπαιδευτικό φυσικής αγωγής.

Β. Στο ολοήμερο πρόγραμμα του δημοτικού σχολείου Μπορσίου υπάρχουν έξι ώρες λειτουργικών αναγκών. Για να καλυφθούν οι ώρες με ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς χρειάζεται να προσληφθούν για το ίδιο σχολείο 2 ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί φυσικής αγωγής, ένας με τέσσερις ώρες και ένας με 2 ώρες, ο οποίος στη συνέχεια για να συμπληρώσει το 4ωρο θα χρειαστεί να μετακινείται και σε κάποιο άλλο σχολείο του νομού Ηλείας.

Αν υπολογίσουμε τις εβδομάδες που μένουν μέχρι το τέλος της τρέχουσας σχολικής χρονιάς οι ώρες απασχόλησης δεν θα ξεπεράσουν τις 32 και η καθαρή αξία της αμοιβής τα 250 ευρώ, χρήματα τα οποία δεν φθάνουν ούτε για τα έξοδα μετακίνησης. . Δεδομένου ότι από τον περασμένο Ιούνιο παραμένω άνεργος ( την περσινή χρονιά, εργαζόμουν ως ωρομίσθιος με 12 ώρες την εβδομάδα ) πιθανή άρνηση θα μου στερήσει τα λίγα αλλά πάντα αναγκαία για τον μόνιμο διορισμό μόρια προϋπηρεσίας. Από την άλλη πλευρά, η αποδοχή της θέσης εργασίας θα με επιβαρύνει με οικονομικό και ψυχολογικό κόστος. Ειδικότερα, είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι οι συνθήκες κάτω από τις οποίες ζουν και εργάζονται οι άνθρωποι επηρεάζουν σημαντικά την υγεία ( Επιστημονική μελέτη του Ελληνικού ινστιτούτου υγιεινής και ασφάλειας στην εργασία, με τίτλο, «εργασιακό περιβάλλον και ψυχικές επιπτώσεις», Μάιος 2003) . Από όλα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω, είναι κάτι παραπάνω από εμφανές ότι στόχος της διοίκησης είναι η υποβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης και η απαξίωση του ρολού του εκπαιδευτικού.

Η κυβέρνηση φαίνεται ότι κήρυξε την παιδεία σε διωγμό, από τη στιγμή που δεν λαμβάνονται υπόψη, η νομοθεσία, οι εκπαιδευτικές ανάγκες και οι κοινωνικο-οικονομικές ανάγκες των εκπαιδευτικών. Ως εκ τούτου, είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για τους εργαζομένους και κατ’ επέκταση το δημοκρατικό χαρακτήρα του κράτους και την αρχή του κράτους δικαίου μια συγκεκριμένη προσέγγιση του όρου «εξαιρετικές περιπτώσεις» (άρθρο 5 παρ. 4. του νόμου 3848/10) να παρερμηνεύεται ακραία από την εκτελεστική εξουσία δίνοντας έτσι το ενεργητικό δικαίωμα (στην διοίκηση) να εφαρμόζει κατά το δοκούν τους κανόνες από τη στιγμή μάλιστα που το άρθρο 17 του νόμου 1566/85 και το άρθρο 5 παρ 1 του νόμου 3848/2010 που αφορούν στην κάλυψη των λειτουργικών αναγκών της εκπαίδευσης είναι συγκεκριμένοι και σε ισχύ νομικοί περιορισμοί. Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής κατεύθυνσης είναι πολύ πιθανό να επηρεαστεί μεσοπρόθεσμα, με σημαντικά αποτελέσματα, (παγίωση και επέκταση του μοντέλου με περαιτέρω υποβάθμιση των όρων εργασίας ) το σύνολο των διορισμών και των προσλήψεων, σε όλο το εύρος του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα με ότι αυτό συνεπάγεται για τις εργασιακές σχέσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Κατά συνέπεια αυτό που στην ουσία διακυβεύεται είναι το οικουμενικό και συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα για αξιοπρεπή και φυσιολογικά αμειβόμενη εργασία και κατ’ επέκταση η ίδια η δημοκρατία ως έννοια. Είναι σημαντικό επίσης να σημειωθεί ότι σε περίπτωση που η διοίκηση χρησιμοποιήσει ως άλλοθι έξω- οικονομικές πιέσεις για να δικαιολογήσει την μαζική πρόσληψη εργαζομένων με 4 ώρες την εβδομάδα θα ψεύδεται γιατί από τον περασμένο Αύγουστο η επιτροπή της Πράξης Υπουργικού Συμβουλίου 33/2006 (Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου 33/2006 -26/8/2010) είχε εγκρίνει ένα εκατομμύριο εκατόν δέκα επτά χιλιάδες ( 1.117.000) ώρες ωρομισθίων και τα προηγούμενα χρόνια πραγματοποιούνταν προσλήψεις ωρομισθίων με 12 ώρες την εβδομάδα. Συνεπώς η απόφαση ενδέχεται να υποκρύπτει πρόθεση βαθμιαίας μετατροπής προς το χειρότερο των εργασιακών σχέσεων στο δημόσιο. Αξίζει τέλος να αναφερθεί ότι η υπουργός παιδείας κ. Άννα Διαμαντοπούλου μιλώντας στο συνέδριο της ΔΟΕ στις 21 Ιουνίου του 2009 δήλωνε: "Ποτέ ξανά ωρομίσθιοι στο δημόσιο σχολείο".

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ και επειδή από τα παραπάνω καταδεικνύεται κατά τρόπο που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση ότι παρατύπως η διεύθυνση πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Ν. Ηλείας προσλαμβάνει ωρομισθίους εκπαιδευτικούς φυσικής αγωγής με τέσσερις ώρες την εβδομάδα παρακαλώ να ασκήσετε τα εκ του νόμου προβλεπόμενα ώστε να σταματήσει άμεσα η διαδικασία πρόσληψης ωρομισθίων εκπαιδευτικών στα δημόσια σχολεία και να παραπέμψετε την υπόθεση σε δικαστική κρίση.

Tα ασφαλιστικά μέτρα

Τα κενά στην Ηλεία

Τα κενά στην Ηλεία 2

Η Δημοκρατία σε Κίνδυνο

Πριν 10 περίπου μήνες η κυβέρνηση ψήφισε το μνημόνιο και μέσω αυτού την υπαγωγή της χώρας στις ρυθμίσεις του ΔΝΤ για να μπορέσουμε όπως έλεγαν να φτάσουμε βαθμιαία σε σημείο να ξεφύγουμε από την ύφεση, τα ελλείμματα και το υπερβολικό εξωτερικό χρέος. Βασικά εργαλεία της οικονομικής πολιτικής που ακολούθησαν κατόπιν υποδείξεων της «τρόικας» ήταν η αύξηση των φόρων και οι περικοπές του προϋπολογισμού στις θέσεις εργασίας, για υπηρεσίες κοινωνικού χαρακτήρα, στους μισθούς, στις συντάξεις, κ.α. Μάλιστα η πολιτική αυτή χαρακτηρίστηκε ως μονόδρομος, αν και υπήρχαν περιθώρια για «στοχευμένες περικοπές» και άλλες παρεμβάσεις αναπτυξιακού χαρακτήρα που θα αύξαναν τα έσοδα του κράτους χωρίς να χρειαστεί να ληφθούν κοινωνικά ακραία οικονομικά μέτρα.

Σήμερα οι εξελίξεις δεν εμπνέουν καμία αισιοδοξία καθώς όλο και ευρύτερα στρώματα του πληθυσμού αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης, οι οικονομικοί δείκτες καταρρέουν και τα ελληνικά ομόλογα συνεχίζουν να είναι στα «σκουπίδια». Η κυβέρνηση ωστόσο επιμένει στην ίδια αντιπαραγωγική πολιτική, δλδη στην τήρηση του μνημονίου και προσπαθεί στο επικοινωνιακό πεδίο να δημιουργήσει την αίσθηση ότι όλα πάνε καλά και το μόνο που χρειάζεται για να σωθεί η χώρα είναι λίγος ακόμη χρόνος ώστε να αρχίσουν να γίνονται ορατά τα οφέλη για τα οποία μιλούν. Για να έχουμε όμως τη θετική εξέλιξη θα πρέπει οι πολίτες της χώρας να βιώσουν τα θετικά αποτελέσματα, με άλλα λόγια να βγούμε από την κρίση. Πως όμως θα συμβεί αυτό όταν τα πραγματικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας συνεχίζουν όχι μόνο να παραμένουν, αλλά να γίνονται όλο και πιο έντονα;

Κατά συνέπεια αυτό που στην ουσία διακυβεύεται από εδώ και πέρα δεν είναι μόνο τα ζωτικής σημασίας συμφέροντα όπως το εισόδημα, οι μισθοί ή οι θέσεις εργασίας, είναι η ίδια η δημοκρατία ως έννοια.

Έρχονται οι Τούρκοι!

Την πόρτα για την είσοδο της Τουρκίας στην Ελληνική και κατ’ επέκταση στην Ευρωπαϊκή αγορά άνοιξε σήμερα το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καθώς αποφασίστηκε δέσμη μέτρων για την κατάργηση των φραγμών που υπάρχουν στο εμπόριο με τρίτες χώρες.
Η απόφαση για την προώθηση του εμπορίου με τρίτες χώρες, χωρίς παράλληλα να λαμβάνονται ουσιαστικά μέτρα να αντιμετωπιστούν τα πραγματικά αίτια των προβλημάτων στις χώρες της ευρωζώνης με προβλήματα χρέους και αναπτυξιακή υστέρηση, (όπως η χώρα μας), αναμένεται να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στην ελληνική οικονομία καθώς η γείτονα Τουρκία επειδή έχει χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο σε σχέση με τις χώρες της ευρωζώνης προσέλκυσε πολλές εταιρίες παραγωγής προϊόντων ευρείας κατανάλωσης να μεταφέρουν εκεί τα εργοστάσιά τους. Η εξέλιξη ώθησε σε ανάπτυξη με αποτέλεσμα σήμερα η Τουρκία να είναι μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες οικονομίες στον κόσμο και να έχουν αναπτυχθεί τις τελευταίες δεκαετίες τόσο την βιομηχανία όσο και ο κλάδος των υπηρεσιών.

Ωστόσο, η αύξηση του ΑΕΠ επιβραδύνθηκε τα τελευταία χρόνια επειδή η τουρκική οικονομία επηρεάστηκε από την παγκόσμια οικονομική κρίση.

Η απόφαση του ευρωπαϊκού συμβουλίου για προώθηση του εμπορίου με τρίτες χώρες αναμένεται να δώσει αναπτυξιακή ώθηση στην Τουρκία. Από την άλλη πλευρά η Ελλάδα ελλείψει πάγιων επενδύσεων θα επηρεαστεί αρνητικά , κυρίως η βόρεια Ελλάδα και η Θράκη. Από τα αποτελέσματα της εν λόγω απόφασης θα συνεχίσει να διευρύνεται το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών και θα αυξάνεται το εξωτερικό χρέος.

Τίτλοι τέλους στο πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι»

Σημαντική μείωση, τόσο του αριθμού των επωφελούμενων, όσο και των απασχολούμενων στο πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» σηματοδοτεί κυοφορούμενη αλλαγή των προϋποθέσεων για συμμετοχή στο εν λόγω πρόγραμμα.
Συγκεκριμένα, όπως έγινε γνωστό δικαίωμα να συμμετέχουν στο πρόγραμμα θα έχουν αποκλειστικά, ηλικιωμένοι άνω των 65 ετών ή ανήμποροι ανεξαρτήτου ηλικίας οι οποίοι έχουν συγγενείς άνεργα άτομα. Όσοι δεν έχουν συγγενείς ή συγγενείς άνεργους μένουν εκτός προγράμματος.
Συνεπώς οι δαπάνες για κοινωνική προστασία βαίνουν μειούμενες ελεώ μνημονίου γεγονός που αλλάζει ολόκληρη τη φιλοσοφία του προγράμματος που στόχευε στην παροχή βοήθειας σε ηλικιωμένους και ενδεχομένως ανήμπορους και μοναχικούς ανθρώπους.

Οι εξελίξεις θα έχουν ως συνέπεια την μεγάλη μείωση των επωφελούμενων και κατ' επέκταση και αυτών που απασχολούνται στο πρόγραμμα. Ήδη σε αρκετές πόλεις της χώρας ανακοινώθηκε στους εργαζ'ομενους η νέα φιλοσοφία του προγράμματος.

Στον ‘Αέρα’ η Ελλάδα, αναβάλλονται οι αποφάσεις της ΕΕ για το μηχανισμό στήριξης

Οι έντονες αντιδράσεις στις κοινοβουλευτικές ομάδες των κυβερνητικών κομμάτων της Γερμανίας που έκαναν την Γερμανίδα καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ να απαιτεί ξαφνικά αλλαγές στο πακέτο της ΕΕ για τη σταθεροποίηση του ευρώ που προέκυψε από τις πρόσφατες αποφάσεις των υπουργών Οικονομικών και η άρνηση της Φιλανδίας (οι οποίοι έχουν εκλογές στις 17 Απριλίου και η κοινή γνώμη είναι πολύ ευρωσκεπτικιστική στην προοπτική να αναλάβουν νέες υποχρεώσεις) να ψηφίσει το πακέτο μέτρων, αναβάλουν κατά πάσα πιθανότητα την έγκριση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας για μετά το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιουνίου.
Σύμφωνα με την dw, πολιτικοί αναλυτές στη Γερμάνια εκτιμούν ότι οι αποφάσεις του Eurogroup συνιστούν μόνο προτάσεις, καθώς το όλο θέμα του νέου μηχανισμού διάσωσης θα συζητηθεί και θα αποφασισθεί στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο την Πέμπτη και την Παρασκευή.
Στέλεχος της καγκελαρίας υποστήριξε μάλιστα, ότι το ευρω-πακέτο έχει “γερμανική υπογραφή”.

Ως χαρακτηριστικά δείγματα αυτής της “υπογραφής” ανέφερε τη ρήτρα του Ultima Ratio, ότι δηλαδή η χορήγηση βοήθειας από το μηχανισμό θα αποτελεί εσχάτη λύση, ότι θα ισχύει η αρχή της ομοφωνίας, ότι η βοήθεια θα συνδέεται με προσπάθειες της αιτούσας χώρας και ότι στο κόστος της διάσωσης κρατών θα συμμετέχουν και ιδιωτικά κεφάλαια.
Οι εξελίξεις ενδέχεται να επηρεαστούν και από την πολιτική κρίση στην Πορτογαλία, καθώς η Πορτογαλία μετά την καταψήφιση από τη βουλή του πακέτου λιτότητας της κυβέρνησης του Σοσιαλιστή πρωθυπουργού José Socrates, ο οποίος εν συνεχεία παραιτήθηκε, οδεύει για πρόωρες εκλογές

Αύξηση της παιδικής παχυσαρκίας στην Ελλάδα

Εξόχως ανησυχητικά είναι τα ευρήματα έρευνας του τμήματος Διαιτολογίας και Διατροφής του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου για την παιδική παχυσαρκία στη χώρα μας. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, η οποία πραγματοποιήθηκε σε δείγμα 867.000 μαθητών απ' όλη την Ελλάδα και σε ένα διάστημα 13 ετών, τέσσερα στα δέκα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου είναι παχύσαρκα, ενώ περίπου τα μισά ασκούνται πολύ λίγο ή και καθόλου.
Από την ανάλυση των στοιχείων που συνέλεξε η ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον καθηγητή Λ. Συντώση προέκυψε επίσης ότι:
* Το ποσοστό των υπέρβαρων παιδιών τα τελευταία 13 έτη αυξήθηκε περίπου 30% (19,5% το 1997 - 26% το 2009) σε αστικές και αγροτικές περιοχές.
* Το ποσοστό των παχύσαρκων παιδιών αυξήθηκε περισσότερο από 50% σε όλη τη χώρα (7,7% το 1997 - 11,8% το 2009) και είναι από τα υψηλότερα στην Ευρώπη.
* Η αερόβια αντοχή (φυσική κατάσταση) των μαθητών Δημοτικού την τελευταία δεκαετία μειώθηκε περισσότερο από 5%. (Σημειώνεται ότι η μείωση αυτή αυξάνει τον κίνδυνο για ανάπτυξη καρδιαγγειακών παθήσεων κατά 150% περίπου).
* Οι διατροφικές συνήθειες των παιδιών, και ιδιαίτερα αυτών με μεγαλύτερο βάρος, βαθμολογούνται με 5 στη δεκαβάθμια κλίμακα.
Οι ανησυχητικές διαστάσεις που λαμβάνει η παχυσαρκία συνδέονται άμεσα με την έλλειψη άσκησης αλλά και την κακή διατροφή. Όπως διαπιστώνεται από την έρευνα, πολλά παιδιά στη χώρα μας έχουν αποκτήσει συνήθειες καθιστικής ζωής πριν ακόμη μπουν στην εφηβεία. Ειδικότερα:
* Μόνο το 45% των παιδιών παίζει εκτός σπιτιού, έστω και λίγο κάθε μέρα, ενώ το 90% αυτών βλέπει τηλεόραση συχνά ή κάθε μέρα κατά τη διάρκεια της εβδομάδας.
*Μόνο το 72% των αγοριών και το 56% των κοριτσιών πληρούν τις διεθνείς συστάσεις για σωματική δραστηριότητα, δηλαδή ασκούνται περισσότερο από μια ώρα την ημέρα.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος του υπουργείου Παιδείας «Αξιολόγηση Σωματικής Διάπλασης, Διατροφικών Συνηθειών και Σωματικής Δραστηριότητας» σε συνεργασία με το υπουργείο Υγείας. Οι συντάκτες της συνοδευτικής έκθεσης κάνουν λόγο για «θλιβερά συμπεράσματα» και τονίζουν ότι η παχυσαρκία σε συνδυασμό με την έλλειψη άσκησης και την κακή διατροφή αποτελούν ένα πολύ επικίνδυνο μείγμα για την υγεία.
Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι η παχυσαρκία δεν αποτελεί μείζονα παράγοντα κινδύνου στην παιδική ηλικία αλλά και στην ενήλικη ζωή. Έχει διαπιστωθεί ότι συμβάλλει στην ανάπτυξη ασθενειών, όπως οι καρδιοπάθειες και ο διαβήτης τύπου 2 και μειώνει το προσδοκώμενο όριο ζωής μέχρι και 13 χρόνια.
Από παλαιότερες έρευνες για την παιδική παχυσαρκία στην Ελλάδα είχε καταδειχθεί ότι περίπου τα μισά παχύσαρκα παιδιά έχουν τουλάχιστον έναν γονιό παχύσαρκο, ενώ εκτιμάται ότι περίπου ένα στα τρία παιδιά θα γίνουν παχύσαρκοι ενήλικες.
Ανάμεσα στους κοινωνικούς παράγοντες που συμβάλλουν στην παιδική παχυσαρκία είναι ότι πολλά παιδιά δεν τρώνε με τους γονείς τους λόγω των ωραρίων εργασίας των τελευταίων, με αποτέλεσμα να μην ελέγχεται όπως θα έπρεπε η διατροφή τους, ενώ σε πολλά νοικοκυριά το σπιτικό φαγητό αποτελεί πολυτέλεια. Στους ενοχοποιητικούς παράγοντες περιλαμβάνεται η κατανάλωση αναψυκτικών και διάφορων σνακ, που τα παιδιά μπορούν να βρουν -παράνομα, πολύ συχνά- ακόμη και στα κυλικεία των σχολείων.
Πηγές: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ξεπέρασε κάθε όριο το υπουργείο παιδείας

Η υπουργός παιδείας κ. Άννα Διαμαντοπούλου μιλώντας στο συνέδριο της ΔΟΕ στις 21 Ιουνίου του 2009 δήλωνε: "Ποτέ ξανά ωρομίσθιοι στο δημόσιο σχολείο".

Σήμερα, 3 μήνες πριν το τέλος της τρέχουσας σχολικής χρονιάς οι διευθύνσεις πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης κατόπιν εντολής της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου παιδείας καλούν εκπαιδευτικούς φυσικής αγωγής να εργαστούν για 4 ώρες την εβδομάδα (4χ10= 40 ευρώ αμοιβή, μικτά) στα ολοήμερα δημοτικά σχολεία και στο κανονικό πρόγραμμα των δημοτικών σχολείων, αν και στην Ελλάδα η νομοθεσία δεν επιτρέπει την πρόσληψη εκπαιδευτικών με το βάρβαρο καθεστώς της ωρομισθίας των τεσσάρων ωρών

Την ίδια ώρα και προκειμένου να ενοχοποιήσει τους εκπαιδευτικούς για την χαμηλή ποιότητα της προσφερόμενης από το κράτος εκπαίδευσης (εξαιτίας του γεγονότος ότι οι δαπάνες για την παιδεία έχουν φτάσει φέτος μόλις στο 2,75% του ΑΕΠ), κάλεσε τους συνδικαλιστικούς φορείς των εκπαιδευτικών να προτείνουν λύσεις για να καλυφθούν οι ώρες από τις καταλήψεις και τις απεργίες.

Από τα παραπάνω είναι πασιφανές ότι το ενδιαφέρον της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου παιδείας για τις χαμένες ώρες βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία με τις πολιτικές πράξεις τους καθώς αν ενδιαφέρονταν πραγματικά να μην χαθούν διδακτικές ώρες θα προσλάμβαναν από την αρχή της σχολικής χρονιάς αναπληρωτές για τα λειτουργικά κενά στη φυσική αγωγή και σε άλλες ειδικότητες και δεν θα περίμεναν να φτάσει ο Απρίλιος για να προσλάβουν ωρομισθίους με 4 ώρες, δλδη εκπαιδευτικούς των 40 ευρώ εβδομαδιαίως άνευ λόγου, αιτίας και νομικής κάλυψης από τη στιγμή που τα λειτουργικά κενά είναι παρά πολλά και δικαιολογούν προσλήψεις αναπληρωτών.
Αξίζει εδώ να αναφερθεί ότι ένα μεγάλο τμήμα των λειτουργικών κενών στο μάθημα της φυσικής αγωγής έχει καλυφθεί παράνομα με δασκάλους. Του ζητήματος αυτού έχει επιληφθεί το σώμα επιθεωρητών ελεκτών δημόσιας διοίκησης.

Κλείνουν τα μικρά νοσοκομεία

Μετά την συνένωση των σχολείων σειρά όπως φαίνεται απ’ όσα ανακοίνωσε χθες ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος παίρνουν τα μικρά νοσοκομεία της χώρας. «Τα 137 νοσοκομεία (132 νοσοκομεία του ΕΣΥ και 5 του ΙΚΑ) είναι πολλά» είπε ο υπουργός υγείας, ο οποίος ανέφερε ότι την 1η Απριλίου ξεκινά ο διάλογος για συγχωνεύσεις νοσοκομείων και την 1η Ιουλίου θα υπάρχει η απόφαση.
Σύμφωνα με τα όσα ελέχθησαν σε ημερίδα όπου παρουσιάστηκε ο υγειονομικός χάρτης της Ελλάδας βασικό επιχείρημα του υπουργείου για το κλείσιμο, μέσω συγχωνεύσεων, των μικρών νοσοκομείων είναι το γεγονός ότι στην Ελλάδα υπάρχουν οδικές αρτηρίες και έργα υποδομής που διευκολύνουν την πρόσβαση των πολιτών σε νοσοκομεία που μπορεί να απέχουν ακόμη και 100 km από τον τόπο κατοικίας τους!. Βέβαια, υπάρχουν νοσοκομεία που εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να παρέχουν υπηρεσίες δευτεροβάθμιας φροντίδας υγείας και εδώ και αρκετά χρόνια υπολειτουργούν, είτε επειδή δεν υπάρχει ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, είτε επειδή ο εξοπλισμός τους είναι περασμένων δεκαετιών, είτε λόγω κρουσμάτων κακοδιοίκησης, κ,α.
Τι γίνεται λοιπόν στην περίπτωση; όταν σε αρκετές περιπτώσεις δεν υπάρχει σύστημα γρήγορης μεταφοράς ασθενών στην έδρα του νομού ή σε απομακρυσμένες περιοχές, νησιά, κ.α.

Μπορεί στην περίπτωση η ενδεδειγμένη λύση να είναι το κλείσιμο ή στην καλύτερη περίπτωση η διοικητική συγχώνευση των μικρών νοσοκομείων και η μετατροπή τους σε κέντρα υγείας αγροτικού τύπου προκειμένου να εξοικονομηθούν πόροι;
Για να μπορέσουμε όμως να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να αναρωτηθούμε και να ορίσουμε όλοι μας τι είναι σύστημα υγείας.

Ένας ορισμός του συστήματος υγείας θα μπορούσε να περιλαμβάνει όλες τις δραστηριότητες των οποίων ο κύριος στόχος είναι η προαγωγή, η επαναφορά και διατήρηση της υγείας.

Οι άνθρωποι σήμερα στρέφονται προς το σύστημα υγείας και ζητούν βοήθεια για ένα ευρύ φάσμα προβλημάτων που αντιμετωπίζουν όχι μόνο για την ανακούφιση από τον πόνο , τη θεραπεία της ασθένειας και τα ψυχολογικά προβλήματα, αλλά αναζητούν και συμβουλές για σωστή διατροφή και δίαιτα,, για την ανατροφή του παιδιού, κ.α.

Ο κάθε πολίτης τυπικά έρχεται σε επαφή με το σύστημα υγείας και παρακολουθείται μόνο μια ή δυο φορές το χρόνο, εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων. Επίσης, το σύστημα υγείας έχει την ευθύνη όχι μόνο να βελτιώνει την υγεία των ανθρώπων αλλά και να τους προστατεύει έναντι του οικονομικού κόστους που συνεπάγεται η ασθένεια και να τους θεραπεύει σεβόμενο την αξιοπρέπεια τους. Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε ότι το σύστημα υγείας εξυπηρετεί τέσσερις βασικούς στόχους:
• Να βελτιώνει την υγεία του πληθυσμού
• Να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των πολιτών
• Να παρέχει οικονομική προστασία στον πολίτη για τις δαπάνες υγείας και
• Να θεραπεύει την ασθένεια με ποιοτική ιατροφαρμακευτική φροντίδα
Τώρα ας αναρωτηθούμε;Τα μικρά νοσοκομεία ανταποκρίνονται στις ανάγκες και στις προσδοκίες των πολιτών για υπηρεσίες υγείας που να είναι εφάμηλες των μεγάλων νοσοκομείων της χώρας μας;
Η απάντηση είναι φυσικά όχι και αποδεικνύεται εύκολα από το γεγονός ότι καθημερινά χιλιάδες πολίτες καταφεύγουν στα μεγάλα περιφερειακά νοσοκομεία ή σε νοσοκομεία της Αττικής για βασικές υπηρεσίες υγείας με ότι κόστος οικονομικό ή ψυχολογικό αυτό συνεπάγεται για τους ίδιους και τις οικογένειές τους.

Κατά συνέπεια, το ερώτημα που τίθεται είναι αν μπορεί να συνεχιστεί η τρέχουσα κατάσταση. Ο κάθε λογικά σκεπτόμενος πολίτης αυτού του τόπου φυσικά και θα πει όχι.

Αυτόματα εδώ τίθεται το ερώτημα του τι πρέπει να γίνει, (για παράδειγμα θα χρησιμοποιήσω το νομό Ηλείας όπου αναμένεται το κλείσιμο, μέσω συγχωνεύσεων των νοσοκομείων Αμαλιάδας και Κρεστένων με του Πύργου ).
Στο νομό μας σε απόσταση 60km υπάρχουν 3 νοσοκομεία που κατά γενική ομολογία υπολειτουργούν(μεγαλύτερα προβλήματα έχει το νοσοκομείο Κρεστένων, αν και καλύπτει ανάγκες μιας μεγάλης και απομακρυσμένης από τον Πύργο περιοχής με σημαντικό αριθμό υπερήλικων κατοίκων) με άμεση συνέπεια να μην μπορούν να ανταποκριθούν επαρκώς στις ανάγκες του πληθυσμού.

Και τα 3 νοσοκομεία στη συνείδηση του Ηλείου πολίτη δεν υπάρχουν, η κατάσταση αυτή είναι αρκετά επικίνδυνη και κρύβει παγίδες, γιατί εάν αυτή η κατάσταση συνεχιστεί και σε 1 ή 2,5 χρόνια καταφέρουμε ως Νομός να έχουμε 1 σύγχρονο νοσοκομείο που να μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες των πολιτών, κανένας δεν θα θέλει να μείνει εδώ γιατί θα έχει χαθεί η καλή πίστη.Οπότε σε τοπικό επίπεδο επιβάλετε άμεσα να γίνουν αλλαγές που θα ανταποκρίνονται στις προσδοκίες των πολιτών, στις προτεραιότητες και τις έγνοιες του και όχι να κλείσουν ή να υποβαθμιστούν περαιτέρω τα υπάρχοντα νοσοκομεία.

Με στόχο ένα σύστημα υγείας σε τοπικό επίπεδο που θα κινείται στο τρίγωνο

ποιότητα -πρόσβαση –κόστος, χρειάζεται να αναβαθμιστεί το Νοσοκομείου του Πύργου.

Σε ότι αφορά τα Νοσοκομεία της Αμαλιάδας και Κρεστένων είναι απαραίτητο να μπορούν να προσφέρουν δευτεροβάθμια περίθαλψη από ιατρούς βασικών ειδικοτήτων βάσει των αναγκών του πολίτη δίνοντας παράλληλα σημασία στην αναβάθμιση τους σε σύγχρονα κέντρα πρωτοβάθμιας ιατρικής φροντίδας με στόχο την προληπτική ιατρική, την διαχείριση των αναγκών του κάθε ατόμου, την κάλυψη συμπληρωματικών αναγκών, αλλά και την διασφάλιση της αρμονικής ύπαρξης και ευεξίας του ατόμου.

Ανεξέλεγκτο το παράνομο εμπόριο

Σύμφωνα με όσα έχουν δει τον τελευταίο καιρό το φως της δημοσιότητας το Υπουργείο Οικονομικών αδυνατεί να βοηθήσει στην καταπολέμηση του παράνομου εμπορίου, παρά τις εξαγγελίες για αντιμετώπιση του φαινομένου.
Στοιχεία που πρόσφατα δόθηκαν στη δημοσιότητα από το Ινστιτούτο Εμπορίου και Υπηρεσιών (ΙΝΕΜΥ) και την Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ) το 20 με 30% του εμπορίου διακινείται μέσω παραεμπορίου, ο τζίρος του παραεμπορίου φτάνει τα 20 δις ευρώ και εξαιτίας της κατάστασης το κράτος χάνει περίπου 8,5 δις ευρώ ετησίως από τα ταμεία του.Το πρόβλημα εντοπίζεται κυρίως στον έλεγχο των επιχειρήσεων που παραλαμβάνουν και διαθέτουν λαθραία, χονδρικώς ή λιανικώς, εμπορεύματα χαμηλού κόστους τα οποία παράγονται σε ασιατικές χώρες. Σοβαρό θέμα επίσης είναι ο πλημμελής έλεγχος σε επίκαιρα σημεία εμπορικών δρόμων, υπαίθριους πάγκους , σε λαϊκές αγορές, παζάρια, κλπ όπου διακινούνται λαθραία εμπορεύματα χαμηλού κόστους.
Χαρακτηριστικό δείγμα της κατάστασης στην οποία έχουν περιέλθει οι ελεγκτικοί μηχανισμοί είναι το γεγονός ότι το χρονικό διάστημα Νοεμβρίου 2010 - Ιανουαρίου 2011 οι έλεγχοι για την πάταξη του παραεμπορίου απέφεραν κατάσχεση μόνο 967.106 τεμαχίων απομιμητικών και παραποιημένων προϊόντων, την ώρα που ο μέσος όρος προηγούμενων χρόνων ανά τρίμηνο ξεπερνά 5.475.000 εκατομμύρια απομιμητικά ή παραποιημένα προϊόντα.
Την ίδια ώρα χιλιάδες καταστήματα κλείνουν λόγω της κρίσης και χιλιάδες επαγγελματίες βλέπουν τον τζίρο τους να μειώνεται και την φορολογία να αυξάνεται.

Προτάσεις για μια νέα ΠΦΥ στη χώρα μας που να δίνει απαντήσεις στο σήμερα

Μια προσέγγιση από τον Ν. Γαλανόπουλο, πρόεδρο του Ιατρικού Συλλόγου Πύργου Ολυμπίας, τ. μέλος του Δ.Σ. του ΠΙΣ από το 2.000-2.009.
Εκτιμώ πως οι σημερινές γνωστές συγκυρίες με τα δημόσια οικονομικά θα οδηγήσουν αρκετά σύντομα στις ήδη ανακοινωθείσες (έστω και χωρίς αρκετή διασαφήνιση) αλλαγές στον τρόπο παροχής υπηρεσιών ΠΦ υγείας όπως τον ξέραμε μέχρι τώρα και συγκεκριμένα στην ολοσχερή (;) κατάργηση της κατά πράξη και περίπτωση αμοιβής του Ιατρού από ορισμένα ή αρκετά ασφαλιστικά ταμεία.
Αυτό θα είναι επαγγελματικά πολύ άσχημο ( αν όχι καταστρεπτικό) για μια μεγάλη ομάδα ή και την πλειοψηφία των ελεύθερων επαγγελματιών που επιβιώνουν περισσότερο από τη σχέση αμοιβής κατά πράξη και περίπτωση με κάποια ταμεία και πολύ λίγο, αν όχι ελάχιστα με την εντελώς ελεύθερη και ομιλούμε για την διαφανή ιδιωτική πελατεία η οποία ολοένα και περισσότερο εξαφανίζεται.
Σήμερα ένα ποσοστό Ελλήνων ασθενών πάνω από 90% επιθυμεί και οδηγείται να δώσει αμοιβή στον ιατρό της ΠΦ μόνο όταν ξέρει ότι πως αυτά τα χρήματα θα τα πάρει από το ασφαλιστικό του ταμείο σε ένα μεγάλο ποσοστό, μέσω απόδειξης παροχής υπηρεσιών ή προσφέρει αμοιβή μέσω του βιβλιαρίου του, αυτό που δίνει με τις εντολές του συγκεκριμένες αμοιβές και για συγκεκριμένες ιατρικές πράξεις και επισκέψεις.
Οφείλουμε να πούμε πως ξεκινάμε με τη σκέψη, αλλά και τις προτάσεις της αφετηρίας και ανάγκη ότι πρέπει να διασωθεί εισόδημα, νόμιμο και δίκαιο για τον ιατρό. Τον ιατρό τον οποίο δεν πρέπει να τον διώξουμε από την τίμια- ελεύθερη δυνατότητα άσκησης της ιατρικής η οποία εν τέλει προσφέρει και φορολογητέο εισόδημα στην πολιτεία.
Θεωρώ πως, αν είναι αναγκαίος ο εξορθολογισμός των δαπανών μπορεί να γίνει:
Α. Με την ηλεκτρονική κάρτα του ασθενούς, όπου θα φαίνεται με ηλεκτρονική ανάγνωση η δαπάνη που έχει προκαλέσει ο ασθενής ( ασφαλισμένος) με τον ασφαλιστικό του φορέα ή αύριο μ΄ έναν ευρύ ενιοαιοποιημένο φορέα.
Δηλαδή, σε πόσους ιατρούς, με πόσες επισκέψεις και με πόσες διαγνωστικές ή άλλες πράξεις έχει βαδίσει και έχει αντίστοιχα χρεώσει το φορέα του.
Έτσι θα μπορεί (και) ένα όργανο ελεγκτικό, αναβαθμισμένο ή και ο νομοθέτης με πιο ευρεία αντίληψη, να βάλει κάποιους κανόνες ή εύλογους και δίκαιους περιορισμούς (όχι πάντα και φυσικά όχι εις βάρος της υγείας του ασθενή- ασφαλισμένου)
Αυτό το όργανο θα πρέπει να είναι ένας θωρακισμένος από την πολιτεία ιατρός με γνώση και ειδικότητα όσο γίνεται ευρύτερου πλαισίου ή ακόμη και θεσμοθετημένη 3μελης επιτροπή ειδικών ιατρών.
Β. Την επέκταση και καθολοκοποίηση της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης που θα πρέπει να γίνεται φιλικότερη και απλούστερη για τον χρήστη αλλά που θα δίνει την δυνατότητα να προβάλει στοιχεία τα οποία κάποια όργανα με συμμετοχή και ιατρών κι εκπροσώπων τους, αν υπάρχουν παραβατικές συμπεριφορές, αυτά τα όργανα να μπορούν να τις απομονώσουν και για τις οποίες να προβλέπεται συγκεκριμένη αντιμετώπιση και ποινή.
( Μια ιδεα είναι ένα μέρος από το παραβατικό κόστος να καταβάλλεται από αυτόν που το προξένησε με την «απρόσεκτη» αναγραφή του αν φυσικά αντιστοιχούν σε μικρά ποσά.
Στα μεγάλα ποσά αυστηρότατες ποινές με αφαίρεση αδείας άσκησης της ιατρικής για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Εν τέλει εκτιμώ ότι μια πιο νοικοκυρεμένη.
συνταγογράφηση θα οδηγήσει σε μείωση σε λογικά επίπεδα του φαρμακευτικού κόστους και στην Π.Φ.
Γ. Την αναπροσαρμογή της τιμολόγησης κάποιον κατά τη γνώμη μου ιατρικών πράξεων και εξετάσεων κυρίως των απεικομιστικών της υψηλής τεχνολογίας και της έγκρισης εκτέλεσης κάποιον, κάτω από αυστηρές έγκυρες και δοκιμασμένες και στο εξωτερικό διαδικασίες ή και την αντίστοιχη αιτιολόγηση. Φυσικά και το αιτιολογημένο επείγον θα έχει πάντα τη θέση του μ’ ευθύνη.
Ασφαλώς δράττομε την ευκαιρία να τονίσω και πάλι ότι επιβάλλεται η αναπροσαρμογή κάποιων ιατρικών εξετάσεων ή και πράξεων που είναι κατά πολύ υποτιμημένες κάτω από το σημερινό αλλά και το χθεσινό κόστος.
Όλα αυτά να γίνουν γνωστά δημόσια και να αποτελέσουν μια βίβλο έναν κανόνα Εθνικής Ελληνικής πολιτικής για την τιμολόγηση της υγείας στη χώρα μας.
Δ. Μια σκέψη θα ήταν να καταργηθούν οι μερικές δημόσιες τιμολογήσεις σε κάθε ειδικότητα για συγκεκριμένες ιατρικές πράξεις και να νομοθετηθεί, να θεσπιστεί η απόφαση να οδηγηθούμε πιο συγκεκριμένα σε μια πρακτική αμοιβής που εφαρμόζεται σε κάποιες χώρες και στο εξωτερικό. Κι αυτό είναι να είναι, η επίσκεψη για την τάδε ειδικότητα, να είναι τόσα ευρώ συνολικά και ενιαία για κάθε συμβεβλημένο ιατρό, κι αυτό ανεξάρτητα από ποιες και πόσες ιατρικές πράξεις θα κάνει για τον ασθενή του ο ιατρός. Όσο πιο πολλές ή αναγκαίες ίσως να είναι όφελος ή και καλή φήμη ή πληροφορία για τον ιατρό. Αυτή η ενιαία τιμή ( για κάθε ειδικότητα πρέπει να είναι αξιοπρεπής. Και γιατί όχι εναρμονισμένη και με τις ανάγκες της κάθε ειδικότητας αλλά και με σημερινά και οικονομικά δεδομένα.
Ε. Τέλος, θα μπορούσαμε να συζητήσουμε την επιβολή «πλαφόν» ανα μηνιαία αμοιβή στους συμβεβλημένους ιατρούς σε κάθε νομό ή ευρύτερη περιοχή η οποια θα λαμβάνει υπ όψιν τα συνολικά χορηγούμενα ποσά.
Οι νέες συνολικά αμοιβές, τα πλαφόν να είναι το λιγότερο 20% πιο κάτω απ αυτά που χορηγούνται σήμερα. Αυτά τα πλαφον να συζήτιονται με τους εκπροσώπους των ιατρών, των ασφαλισμένων, και φυσικά με τους εκπροσώπους του υπουργείου της εθνικής οικονομίας ή των ταμείων που προσφέρουν αμοιβή κατά περίπτωση. Τεχνικές λεπτομέρειες γι αυτήν την διαδικασία θα μπορούσαν κάποια στιγμή να αναπτυχθούν.
Από την άλλη πλευρά η διατήρηση και η σύναψη σχέσεων παροχής υπηρεσιών με τα μεγάλα συγκροτήματα παροχής υπηρεσιών διαγνωστικών και άλλων και η απόδοση μέσω συμβάσεων τεράστιων ποσών προς αυτούς θα ωφελήσει λίγα υπέρ διογκωμένα και πολύ μεγάλα συγκροτήματα και την ίδια στιγμή θα εξαφανίσει την μικρή ιδιωτική μονάδα που μέχρι τώρα πρόσφερε υπηρεσίες σε κάθε γωνιά της χώρας όποια ώρα και ημέρα της ζητιόταν.
Επίσης, θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε και το κόστος που παράγεται από τα επιπλέον του αναγκαίου νοσηλευτήρια που υπάρχουν και λειτουργούν σε κάποιες περιοχές της χώρας που η ύπαρξη τους και λειτουργία εξυπηρετεί μικροπολιτικές επιδιώξεις ή τοπικά μόνο μικροσυμφέροντα και τα οποία αντικειμενικά και αποδεδειγμένα δεν είναι σε θέση να προσφέρουν ουσιαστικά Β/θμια περίθαλψη και αντιμετώπιση.
Επίσης να ιδούμε όσο γίνεται πιο υπεύθυνα και σύντομα την τιμολόγηση των προμηθειών και των υλικών αλλά και κάποιες υπηρεσίες που προσφέρονται στα νοσοκομεία σε όλη τη χώρα. Ασφαλώς η πλήρης κι εδώ μηχανοργάνωση , τα διπλογραφικά συστήματα αλλά και άλλες πρωτοβουλίες θα μπορούσαν να προσφέρουν στην εξοικονόμηση δαπανών που μπορούν να μειωθούν και από τα οποία δεν προκύπτει ζημιά για την υγεία των ασθενών και των νοσηλευόμενων.
Συμπερασματικά εκτιμώ πως το ιατρικό σώμα οφείλει να προτείνει. Να μην προβάλει μια συνολική άρνηση ή να αποφύγει τη συζήτηση και την παράθεση θέσεων και σκέψεων.
Να προβάλει θέσεις και σκέψεις που θα απαιτήσουν ισχυρά επιχειρήματα και επίπονη διαπραγμάτευση. Να προτείνει λύσεις που και τη συνολική δαπάνη θα ελαττώνουν σε κάποιο λογικό επίπεδο αλλά και τη δυνατότητα διάσωσης των ιατρειών ( που σήμερα εκτιμώ ότι είναι πάνω από 45.000 σε όλη τη χώρα) θα διασφαλίσουν, όσο αυτό είναι δυνατόν. (Κι εδώ είναι πάλι η ώρα να μιλήσουμε δημόσια για τον αλόγιστο ιατρικό Ελληνικό υπέρ πληθωρισμό στην Ελλάδα της υπερβολής)

Χωρίς εισόδημα ζουν χιλιάδες άνεργοι

Ανοδικά συνεχίζει να κινείται η ανεργία στην χώρα μας, καθώς οι εγγεγραμμένοι άνεργοι στα μητρώα του Οργανισμού Απασχολήσεως Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ) κατά το μήνα Φεβρουάριο έφτασε στα 692.496 άτομα, γεγονός που φανερώνει αύξηση κατά 0,43% σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα.

Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση του ΟΑΕΔ ο αριθμός των επιδοτούμενων ανέργων ανέρχεται σε 280.076 άτομα, συνεπώς 412.420 χιλιάδες άνεργοι ζουν χωρίς εισόδημα.

Ειδικότερα τώρα, στην ηλικιακή ομάδα από 30-54 ετών αναλογεί το (62,49%) των εγγεγραμμένων ανέργων, στην ηλικιακή ομάδα κάτω των 30 αναλογεί το (28,09%) και στην ηλικιακή ομάδα άνω των 55 ετών αναλογεί το (9,42)%.
Την ίδια ώρα, η ύφεση στην ελληνική οικονομία έχει οδηγήσει σε μείωση το ΑΕΠ κατά 4,35% από πτώση περίπου 2,1% το 2009 και άνοδο περίπου 1% το 2008.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) για τους τριμηνιαίους εθνικούς λογαριασμούς, η συνολική καταναλωτική δαπάνη παρουσίασε μείωση 6,7% σε σχέση με το δ΄ τρίμηνο 2009 (μείωση καταγράφεται τόσο στη δημόσια κατανάλωση κατά 1,9% όσο και στην ιδιωτική κατανάλωση κατά 8,6%). Οι ακαθάριστες επενδύσεις παγίου κεφαλαίου μειώθηκαν κατά 7,6% (οι συνολικές ακαθάριστες επενδύσεις παρουσίασαν μείωση 19,4%).

Κατρακυλά το αγροτικό εισόδημα, σε φθίνουσα πορεία η γεωργία

Είναι γνωστό ότι η ελληνική γεωργία παράγει περίπου το 22 % του πλούτου της χώρας (Α.Ε.Π.) και απασχολεί το 23 % των εργαζομένων, παρόλα αυτά είναι μια άσχημη πραγματικότητα το γεγονός ότι τα αγροτικά προϊόντα που παράγει η χώρα μας δεν είναι ανταγωνιστικά. Το λάδι το πουλάμε σε ποσοστό πάνω από 90% χύμα με αποτέλεσμα να χάνεται για τους παραγωγούς η προστιθέμενη αξία του προϊόντος, τις πατάτες που παράγουμε δεν τις αγοράζουν πλέον ούτε οι ντόπιοι, από τη στιγμή που οι εισαγόμενες, για παράδειγμα οι κυπριακές, είναι ποιοτικά ανώτερες και πωλούνται σε παραπλήσια τιμή, οι καλλιέργειες των κηπευτικών και των εσπεριδοειδών επηρεάζονται από τις καιρικές συνθήκες και την τροφοδοσία της αγοράς από χώρες με πιο φθηνό κόστος παραγωγής, δεδομένου ότι τα δυο τελευταία χρόνια το κόστος παραγωγής έχει αυξηθεί πάνω από 120%. Την αγορά επηρεάζει και η ύπαρξη καρτέλ, όπως επίσης και το γεγονός ότι στο χώρο των συνεταιρισμών και των συλλογικών αγροτικών οργανώσεων κυριαρχούν οι συνεταιρισμοί «σφραγίδες», κ.α.
Όσον αφορά τους μικροπαραγωγούς των λαϊκών αγορών, επίσης αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα εξαιτίας του αυξημένου κόστους παραγωγής, της μειωμένης κίνησης στην αγορά που αφήνει αδιάθετη την παραγωγή και τους επιπλέον φόρους που επέβαλε στους μικροπαραγωγούς- λιανέμπορους το υπουργείο οικονομικών. Το ίδιο άσχημα είναι τα πράγματα και στην τευτλοκαλλιέργεια, οι τευτλοπαραγωγοί οδηγούνται σε εξαφάνιση από τη στιγμή που η κυβέρνηση φέρεται να θέλει να πουλήσει την ελληνική βιομηχανία ζάχαρης. Όπως και σε πολλούς άλλους τομείς , έτσι και εδώ δεν υπάρχει, όπως φαίνεται από τις εξελίξεις σχέδιο για τη σωστή και βιώσιμη διαχείριση του νερού που χρησιμοποιούν οι αγρότες έτσι, οι ΓΟΕΒ- ΤΟΕΒ έχουν σοβαρά προβλήματα που οξύνουν παραπέρα τα προβλήματα του αγροτικού κόσμου.
Βέβαια, τα προβλήματα δεν τελειώνουν εδώ, θα περίμενε όμως κανείς το υπουργείο αγροτικής ανάπτυξης να αναγνωρίσει τα προβλήματα και να δημιουργήσει όλες εκείνες τις προϋποθέσεις που χρειάζονται για την στήριξη του εισοδήματος των αγροτών και την αναζωογόνηση της υπαίθρου, δεδομένου ότι ο αγροτικός πληθυσμός έχει φθίνουσα πορεία με ότι αυτό συνεπάγεται για την βιωσιμότητα της περιφέρειας και την τοπική αγροτική ανάπτυξη.

Ένας νομός με αυξημένα προβλήματα είναι ο νομός Ηλείας, η οικονομική κρίση και οι καταστροφικές πυρκαγιές του 2007 έχουν επηρεάσει σημαντικά την γεωργική παραγωγή.
Αντί όμως να προστατευθεί με συστηματικό τρόπο ο αγροτικός κόσμος, το υπουργείο αγροτικής ανάπτυξης προσπαθεί με αποσπασματικές- πρόχειρες παρεμβάσεις και φθηνά επικοινωνιακά κόλπα να υφαρπάξει την ψήφο και την ανοχή του γεωργικού πληθυσμού.

Μάλιστα, πριν μέρες και σύμφωνα με κατοίκους του χωριού Κλαδέος στο δήμο Α. Ολυμπίας, ο Ηλείος βουλευτής και υφυπουργός αγροτικής ανάπτυξης Γ. Κουτσούκος κατά την επίσκεψη του εκεί, αντί να συζητήσει και να ψάξει λύσεις για αναπτυξιακές παρεμβάσεις που θα οδηγήσουν σε βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς τους, συγκέντρωνε τα αφμ των παραγωγών για να διευθετήσει την καθυστέρηση (με ευθύνη του υπουργείου) στην καταβολή αποζημιώσεων.

Όπως όλα δείχνουν, με την πολιτική της κυβέρνησης και την κατεύθυνση που έχουν πάρει τα πράγματα θα φτάσουμε σε λίγα χρόνια να εισάγουμε ακόμη και βασικά αγροτικά προϊόντα.

Από το αδιέξοδο του μνημονίου σ’ ένα λογικό άλμα.

Είναι γνωστό ότι η συνολική απόδοση μιας χώρας δεν είναι αποτέλεσμα μόνο γενικής εφαρμογής μιας οικονομικής θεωρίας αλλά και άλλων παραγόντων που έχουν σχέση με την οργάνωση, την αποτελεσματικότητα, την ψυχολογία του κοινωνικού κόσμου, περιβαλλοντικών επιδράσεων και άλλων παραμέτρων όπως, τη μεθοδολογία ανάπτυξης και εφαρμογής των πολιτικών, οράματος, αίσθησης καθήκοντος, χρέους της κοινωνικής και εθνικής αλληλεγγύης, πρόγνωσης, κ.α. Υπό αυτό το πρίσμα τα χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς του ατόμου ως μονάδα και ως σύνολο, καθορίζονται από την αυτενέργεια του σε εξωτερικά ερεθίσματα. Με την έννοια αυτή, η κοινωνική συμπεριφορά του ατόμου και κατ΄ επέκταση η απόδοσή του εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ερμηνεία των μηνυμάτων που δέχεται από το περιβάλλον και το βαθμό αντιληπτικότητας που είναι ένα εξίσου σημαντικό στοιχείο, επειδή όμως η επεξεργασία των αντιληπτικών δεδομένων είναι υποσυνείδητη και συνεπώς ανεξέλεγκτη, συνήθως εκλαμβάνουμε ως αληθινό αυτό που εξυπηρετεί πρακτικές ψυχολογικές και κοινωνικές ανάγκες. Συνεπώς, σε ότι αφορά την πολιτική λειτουργία η κοινωνία δεν είναι ένας πρόσθετος παράγοντας, συμμετέχει ενεργά και καθορίζει τις εξελίξεις με την συγκατάβαση την άρνηση ή την αδιαφορία της.
Αν τώρα προσπαθήσουμε να σκιαγραφήσουμε όλα όσα έχουν συμβεί από τη μέρα που το πασοκ κέρδισε τις εκλογές θα διαπιστώσουμε ότι όλον αυτό τον καιρό προσπαθούν με κάθε διαθέσιμο πολιτικό ή επικοινωνιακό μέσο και με την καταλυτική επίδραση εξωγενών παραγόντων να προσαρμόσουν την ελληνική κοινωνία σε μια πολιτικό- οικονομική πραγματικότητα όπου τα περιθώρια δράσης ή αντίδρασης θα είναι μειωμένα ή ελεγχόμενα.
Όπως αποδεικνύεται από τις εξελίξεις και με δεδομένο το γεγονός ότι δεν γίνεται στάθμιση θετικών και αρνητικών επιπτώσεων, στόχος αυτής της πολιτικής και οικονομικής κατεύθυνσης είναι η με κάθε τρόπο δικαιολόγηση ενός νέου κύκλου λιτότητας που αποσκοπεί στη μετάβαση και εν συνεχεία στην παγίωση μιας κατάστασης πραγμάτων που θα δημιουργήσει ιδιαίτερα αρνητικά προηγούμενα για τα συμφέροντα του κοινωνικού συνόλου και κατ’ επέκταση για τη χώρα.
Συνεπώς, τα πραγματικά στοιχεία που υπάρχουν και η πίεση των εξελίξεων σε διεθνές επίπεδο κάνουν την περίοδο που ακολουθεί ιδιαίτερα κρίσιμη ως προς το πρόβλημα του δημόσιου χρέους και γενικότερα την πολιτικοοικονομικοκοινωνική πορεία της χώρας.
Yπό το πλαίσιο αυτό και, όπως οι παρούσες συνθήκες διαμορφώνονται τόσο σε τοπικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν είναι αρκετή μόνο η υπεύθυνη αντιπολίτευση ως κεντρικός πολιτικός στόχος για να ανατραπούν τα αδιέξοδα της πολιτικής του μνημονίου, η πολιτική αυτή εξάντλησε τα όριά της.
Όταν, για παράδειγμα, η πολιτική του μνημονίου οδηγεί σε ασφυξία την οικονομία και σε απόγνωση την κοινωνία, όταν η κυβέρνηση έχει ξεφύγει προ πολλού από τα όρια της νομιμότητας και η λαϊκή κυριαρχία δεν έχει τη δύναμη να νομοθετήσει, παρά μόνο να επικυρώνει αποφάσεις που λαμβάνονται συνεχώς ερήμην, όταν η εξουσία εξαγοράζεται και διατηρείται με τα μέσα και τα χρήματα, όταν προβεβλημένοι κομματικοί παράγοντες κάνουν δικό τους «παιχνίδι», που πρακτικά σημαίνει πως υπάρχουν οργανωτικές αδυναμίες, όταν κάποιοι αποφάσισαν ότι χρειάζονται όλοι «χαλινό» επειδή κάποιοι άλλοι τα έφαγαν μαζί, κ.α.
Από την άλλη πλευρά, όλο και περισσότεροι πολίτες συμμερίζονται την άποψη που λέει ότι η ελληνική οικονομία δεν θα ανακάμψει σύντομα, όλο και περισσότεροι έχουν αρχίσει να μην ενδιαφέρονται για την πολιτική, όλο και περισσότεροι έχουν αρχίσει να μην εμπιστεύονται τίποτα και κανέναν, ανεξάρτητα αν έτσι δίνουν χώρο στην κυβερνητική προπαγάνδα να επιβάλει αδιαμαρτύρητα την οικονομική πολιτική που εφαρμόζει και τα συνεπακόλουθά της.
Στη βάση λοιπόν των παραπάνω τίθεται το ερώτημα:
Ποιος και πως θα αλλάξει την κατάσταση προς το καλύτερο για τα συμφέροντα της κοινωνίας;
-Θα επιβάλλει τις θεσμικές και άλλες αλλαγές η αντιπολίτευση όταν με την ψήφο του λαού κερδίσει τις εκλογές στο τέλος της τετραετίας; Με ποιον τρόπο και με ποιους; Τι γίνεται μέχρι το τέλος της τετραετίας όταν τα περιθώρια αναμονής στενεύουν τόσο για την οικονομία, όσο και για την κοινωνία;
Μπορεί να συνεχίσουν έτσι τα πράγματα; όταν κατά γενική ομολογία η κυβέρνηση δεν είχε τη λαϊκή εντολή να λάβει τα μέτρα που έλαβε, δεν έχει τη λαϊκή εντολή να προχωρήσει με νέα νομοθετική ρύθμιση στα μέτρα που ήδη έχουν ανακοινώσει.
- Θα επιβάλλει τις αλλαγές ο λαός, με ποιον τρόπο; όταν απέχει και δεν θέλει να ενταχθεί στις δομές των αντιπροσωπευτικών κομμάτων επειδή οι αντιπρόσωποι που επέλεξε κατά το παρελθόν για τον άλφα ή τη βήτα λόγο τον πλήγωσαν; ή θα λυθεί το πρόβλημα αν οι πολίτες συνεχίσουν να ομαδοποιούνται γύρω από «άσφαιρα» σχήματα δημιουργώντας «γκέτο» άρνησης χωρίς παραγωγή αποτελέσματος.
Κατά συνέπεια, σε μια πραγματικότητα που διαρκώς μεταβάλλεται, επιβάλλεται εκ των πραγμάτων ένας γενικότερος επαναπροσδιορισμός της στρατηγικής και των διακηρυγμένων θέσεων και αρχών. Σε αυτό το πλαίσιο οι απαραίτητες συνθετικές υπερβάσεις είναι απολύτως επιβεβλημένο να συνοδεύονται με ανανέωση προσαρμοσμένη στις ανάγκες των καιρών, αποποίηση των πολιτικών πρακτικών μιας χρήσης του παρελθόντος, τύπου «λεφτά υπάρχουνε», αξιοποίηση των πολλών και «μοναδικών» προσόντων της χώρας και του ανθρώπινου δυναμικού της, κ.α. Με άλλα λόγια, χρειάζεται ένα λογικό άλμα στο μέλλον, απ’ όλους.

Χωρίς θέρμανση το Νοσοκομείο Κρεστένων

Ακρως ανησυχητική είναι η κατάσταση που αρχίζει να διαμορφώνεται σε πολλά περιφερειακά νοσοκομεία και κέντρα υγείας λόγω του οικονομικού αδιεξόδου στο οποίο έχει περιέλθει η χώρα εξαιτίας της πολιτικής του μνημονίου .
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της τάσης είναι το Nοσοκομείο Κρεστένων Ηλείας που εδώ και μέρες συνεχίζει τη λειτουργία του χωρίς θέρμανση, χωρίς αναλώσιμα υλικά και με απλήρωτους λογαριασμούς στους προμηθευτές.
Σύμφωνα με μαρτυρίες επισκεπτών εδώ και αρκετές μέρες δεν λειτουργεί το σύστημα θέρμανσης εξαιτίας της έλλειψης πετρελαίου. Η εξέλιξη αυτή δυσχεραίνει σε μεγάλο βαθμό την ομαλή λειτουργία του καθώς, ασθενείς, εργαζόμενοι και επισκέπτες αναγκάζονται, με ότι αυτό συνεπάγεται για την υγεία των ασθενών και την απόδοση του νοσηλευτικού προσωπικού, να φιλοξενούνται, να εργάζονται και να κινούνται στους παγωμένους χώρους του νοσηλευτικού ιδρύματος με "παλτό και γάντια"

Την ίδια ώρα ο υπουργός οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου μιλώντας στη βουλή είπε ότι η κυβέρνηση θα συνεχίσει «τη δημοσιονομική προσαρμογή, τις μεγάλες τομές και αλλαγές» Με άλλα λόγια, τα χειρότερα είναι μπροστά μας.

Το υπουργείο παιδείας αμφισβητεί το δικαίωμα του καθενός στην εκπαίδευση

Eντονες αντιδράσεις και προβληματισμό έχει προκαλέσει σε, γονείς, μαθητές, εκπαιδευτικούς και φορείς σε ολόκληρη τη χώρα η απόφαση του υπουργείου παιδείας να συνενώσει 1933 σχολεία σε 877. Απ’ αυτά τα 1523 είναι σχολεία Α/θμιας και τα 410 είναι σχολεία 2/βάθμιας.

Πολλά από τα σχολεία που έκλεισαν είναι σε απομακρυσμένα ή ορεινά χωριά όπου δεν υπάρχει δημόσια συγκοινωνία καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους ή διεξάγεται δύσκολα εξαιτίας προβλημάτων στο επαρχιακό οδικό δίκτυο λόγω καιρικών συνθηκών ή κατεστραμμένου οδικού δικτύου. Μάλιστα, υπάρχουν περιπτώσεις στην Ήπειρο και αλλού που οι μαθητές θα αναγκαστούν, με ότι κίνδυνο αυτό συνεπάγεται, να διανύουν καθημερινά έως και 100 κm πήγαινε- έλα για να φτάσουν στο σχολείο τους.
Αν εδώ συνυπολογίσουμε παράγοντες που συνδέονται με την τρέχουσα δυσμενή οικονομική συγκυρία, όπως την αδυναμία πολλών δήμων να ανταποκριθούν στα έξοδα μεταφοράς των μαθητών, σημαίνει ότι πολλοί γονείς ή θα αναγκαστούν να μετακομίσουν ή όσοι δεν μπορούν ούτε να μετακομίσουν, να σταματήσουν τα παιδιά τους από τα μαθήματα. Τι θα συμβεί όμως εδώ; όταν οι γονείς έχουν υποχρέωση να στέλνουν τα παιδιά τους υποχρεωτικά στο σχολείο μέχρι την τρίτη γυμνασίου, ειδάλλως διαπράττουν ποινικό αδίκημα. Την ίδια υποχρέωση έχει και η πολιτεία, η παιδεία είναι κοινωνικό αγαθό που προσφέρεται ισότιμα και δωρεάν σε όλους.
Μία άλλη, εξίσου σοβαρή συνέπεια των συγχωνεύσεων είναι ότι ο αριθμός των μαθητών σε πολλά τμήματα των συγχωνευμένων σχολείων θα ξεπερνά τους 30 μαθητές. Τα ίδια προβλήματα θα υπάρχουν και στα προαύλια των σχολείων καθώς είναι αδύνατο να συνυπάρχουν στην ίδια αυλή διπλάσιοι μαθητές.

Από το κλείσιμο των σχολείων συνέπειες θα υπάρχουν και για τους εκπαιδευτικούς καθώς θα χαθούν εκατοντάδες οργανικές θέσεις.

Δυστυχώς, όλα τα νέα δεδομένα φανερώνουν ότι το ελληνικό υπουργείο παιδείας δεν είναι σε θέση, ως οφείλει, να παρέχει ποιότητα εκπαίδευσης αντίστοιχη προς τις ανάγκες.

Υπό αυτό το πρίσμα, πολλοί φορείς, γονείς και μαθητές σε ολόκληρη την Ελλάδα, ετοιμάζονται να προσφύγουν ακόμη και σε Διεθνείς Οργανισμούς, όπως ο ΟΗΕ, γιατί παραβιάζεται το άρθρο 13 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Οικονομικά και πολιτικά δικαιώματα του ΟΗΕ που δεσμεύει την Ελλάδα από το 1985 και το οποίο έχει σχεδόν το ίδιο περιεχόμενο με το άρθρο 16 του Ελληνικού Συντάγματος.

Εκ των ων ουκ άνευ η αλλαγή πολιτικής

Σύμφωνα με τον οργανισμό διαχείρισης δημόσιου χρέους, το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης που πρέπει να εξυπηρετηθεί μέχρι το τέλος του 2014 είναι κοντά στα 150 δις ευρώ. Εάν συνυπολογίσουμε και τα ποσά που δανείζεται το δημόσιο με την έκδοση εντόκων γραμματίων διάρκειας 13 εβδομάδων τότε το ποσό των 150 δις ευρώ αυξάνεται. Μόνον για τους τόκους το διάστημα αυτό θα χρειαστούμε ένα ποσό που ξεπερνά σύμφωνα με έναν πρόχειρο υπολογισμό τα περίπου 50 δισ. ευρώ,δλδη, όσα θα πάρουμε αν πουλήσουμε το σύνολο της δημόσιας περιούσιας.
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση η κυβέρνηση εδώ και ένα χρόνο προσπαθεί, άλλοτε με ψέματα και σκιαμαχίες, άλλοτε με πανηγυρισμούς, αλλά πάντα με αύξηση των φόρων και με μείωση των δαπανών του δημοσίου να ανταπεξέλθει το αυξημένο βάρος των δανείων.
Το αποτέλεσμα της πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση κατ΄ υπόδειξη του ΔΝΤ δεν χρειάζεται «μετάφραση» από τη στιγμή που η δυσάρεστη εικόνα που αποκομίζει κανείς παρατηρώντας τα δεδομένα της οικονομίας και γενικότερα τη χώρα τα λέει όλα. Προβλήματα ρευστότητας, το δημόσιο και χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις βρίσκονται λίγο πριν το λουκέτο, η ανεργία τρέχει ανεξέλεγκτα, τα έσοδα του δημοσίου βαίνουν μειούμενα, κ.α.
Η ερώτηση που τίθεται εδώ είναι εν ολίγοις η ακόλουθη:
Είναι ποτέ δυνατόν να γίνει διαχείριση σ’ ένα τόσο μεγάλο χρέος με σφιχτή δημοσιονομική πολιτική ; χωρίς να καταστραφεί ο κοινωνικός ιστός και η πραγματική οικονομία.
Για να καταλάβουμε πως είναι τα πράγματα θα πω ένα απλό παράδειγμα. Η πολιτική που εφαρμόζει σήμερα η Ελλάδα έχει ως εξής, αν ένας πολίτης με χρέος 1.500 ευρώ και εισόδημα 1.000 ευρώ, σταματήσει κάθε δραστηριότητά του και κλειστεί στο σπίτι χωρίς να προκαλεί έξοδα υπάρχει περίπτωση να ξεχρεώσει; Αντίθετα θα αυξήσει το χρέος του από τη στιγμή που θα αρχίσει να ψάχνει δανεικά για να εξοικονομήσει τα προς το ζην και στη συνέχεια, όταν πλέον δεν θα βρίσκει δανεικά θα πουλήσει μισοτιμής όλα τα υπάρχοντα του. Στο τέλος, όταν δεν θα έχει, ούτε που να πάρει δανεικά, ούτε τι να πουλήσει, θα μείνει στο δρόμο, άστεγος.
Συνεπώς, η δομή του ελληνικού χρέους και τα προβλήματα της οικονομίας είναι τέτοια που αργά ή γρήγορα, αν συνεχίσουν έτσι τα πράγματα, θα αναγκαστούμε να πάμε σε συνολική επαναδιαπραγμάτευση του χρέους . Μόνο που τότε η Ελλάδα, θα έχει ελάχιστα φορολογικά έσοδα, το χρέος θα είναι τεράστιο, θα έχει ξεπουλήσει τα πάντα, δεν θα έχουμε από πού να αντλήσουμε κεφάλαια για τις εσωτερικές και τις δανειακές ανάγκες της χώρας και, ο ελληνικός λαός θα κείτεται στα «πράσινα λιβάδια» σαν παλιό, εγκαταλελειμμένο κουφάρι.
Με άλλα λόγια, στη χειρότερη οικονομική κρίση των τελευταίων δεκαετιών πρέπει να περάσουμε μέσα από στενή διώρυγα χωρίς πηδάλιο.

Κατά συνέπεια, οι εξελίξεις, τόσο στην πορεία της οικονομίας, όσο και στην εξέλιξη του δημόσιου χρέους όχι μόνον είναι τραγικές, αλλά οδηγούν, με αποκλειστική ευθύνη της σημερινής κυβέρνησης, σε ακόμα πιο επικίνδυνα και δύσβατα μονοπάτια τη χώρα.

Επικίνδυνα επιβαρυμένοι οι υδάτινοι πόροι του Ν. Ηλείας

Είναι μια ιδιαίτερα άσχημη πραγματικότητα το γεγονός ότι κατά τις τελευταίες δεκαετίες η φυσική ποιότητα των υδατικών πόρων μεταβλήθηκε σημαντικά εξ’ αιτίας των διαφόρων ανθρώπινων δραστηριοτήτων, χρήσεων του νερού ή άλλων προβλημάτων από φυσικές, χημικές, μικροβιολογικές και βιολογικές αιτίες. Σε αρκετές περιπτώσεις ρύπανσης τα προβλήματα αναπτύχθηκαν βαθμιαία χωρίς να γίνονται φανερά και μετρήσιμα την ώρα που συμβαίνει η ρύπανση και η μόλυνση των εκμεταλλεύσιμων υδατικών πόρων.
Στο Νομό Ηλείας απ΄ όσα μέχρι σήμερα έχουν δει το φως της δημοσιότητας, στον τοπικό τύπο και σε άλλα πανελλήνιας εμβέλειας ΜΜΕ, φαίνεται ξεκάθαρα ότι ο υδροφόρος ορίζοντας είναι αρκετά επιβαρυμένος
◦Σύμφωνα με παλαιότερο δειγματοληπτικό έλεγχο του πολυτεχνείου Κρήτης διαπιστώθηκαν υψηλές συγκεντρώσεις αμμωνίας και φωσφόρου, καθώς επίσης χαλκού, μολύβδου και αρσενικού, στοιχεία που μπορεί να επιβαρύνουν σε σοβαρό βαθμό τις πηγές πόσιμου νερού αν η ποσότητα της τέφρας είναι υπερβολική, όπως συνέβη με τις πυρκαγιές του 2007.
◦Σημαντικά επιβαρύνουν τα νερά και οι ανεξέλεγκτες χωματερές που βρίσκονται κατά μήκος του ποταμού Πηνειού ή σε άλλα σημεία της Ηλείας.
◦Οι εξορυκτικές εργασίες και άλλες δραστηριότητες του λιγνιτωρυχείου Μεγαλόπολης καθώς και η διάθεση διάφορων υλικών στο ποτάμιο σύστημα της περιοχής επιβαρύνουν σημαντικά την ποιότητα του νερού. Μελέτη που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο Πατρών, διαπιστώνει την ύπαρξη υψηλής συγκέντρωσης επικίνδυνων τοξικών αποβλήτων, βαρέων μετάλλων και ενώσεων σε τμήματα του Αλφειού ποταμού.
◦Λόγω των γεωργικών δραστηριοτήτων και της υπερβολικής χρήσης λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων στον κάμπο της Ηλείας έχουν επιβαρυνθεί σημαντικά τόσο τα επιφανειακά νερά όσο και οι υπόγειοι υδροφόροι ορίζοντες.
◦Σε ολόκληρο το νομό Ηλείας τα υδραγωγεία είναι πολύ παλιάς κατασκευής, ασυντήρητα. Μάλιστα, σε αρκετές περιπτώσεις η απουσία συστηματικής εφαρμογής μέτρων ελέγχου λόγω έλλειψης ή ανειδικεύτου προσωπικού και αυτή την περίοδο η έλλειψη επαρκών οικονομικών πόρων στους δήμους λόγω του μνημονίου διαμορφώνουν προς το χειρότερο την ποιότητα του νερού που φτάνει στα σπίτια των κατοίκων της περιοχής. Επίσης, σε πολλές περιοχές υπάρχουν ακόμη τα παλαιά, από αμιαντοσωλήνες, δίκτυα ύδρευσης.
◦ Κτηνοτροφικά ή αστικά λύματα με ελλειπή επεξεργασία, τα απόβλητα των ελαιοτριβείων και άλλων μονάδων που ρυπαίνουν τα ρέματα κ.α. υποβαθμίζουν επίσης την ποιότητα των υδάτινων πόρων.
Άμεσο αποτέλεσμα των παραπάνω είναι να φτάνει σε αρκετές περιοχές του νομού σκληρό νερό στις βρύσες (σκληρό νερό είναι αυτό που αφήνει στίγματα στα σκευή ), νερό με μεταλλική ή πικρή γεύση, κ.α.
Κατά συνέπεια, η περίπτωση του Ν. Ηλείας χρειάζεται συνολική αντιμετώπιση των προβλημάτων της ποιότητας του νερού, τόσο σε επίπεδο πρόληψης, όσο και σε επίπεδο αντιμετώπισης των προβλημάτων που έχουν προκύψει.

Λιτότητα μέχρι το 2017 και… βλέπουμε

Στην χθεσινή συνάντηση των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της ζώνης του ευρώ υιοθετήθηκε το σύμφωνο για το ευρώ που προβλέπει έναν κεντρικό και ισχυρότερο συντονισμό των οικονομικών πολιτικών για την ανταγωνιστικότητα και τη σύγκλιση σε ολόκληρη την ευρωζώνη. Mε άλλα λόγια από την υιοθέτηση του συμφώνου και μετά οι χώρες μέλη του ευρώ δεν θα έχουν τον κύριο λόγο στη διαμόρφωση της οικονομικής πολιτικής, οι γενικές κατευθύνσεις και αρκετές λεπτομέρειες θα δίνονται από τα αρμόδια όργανα της Κομισιόν. Η συμφωνία περιλαμβάνει δεσμεύσεις για συγκράτηση των μισθών ή ακόμη και μείωση απο τη στιγμή που οι μισθοί συνδέονται με την παραγωγικότητα, συγκράτηση των δαπανών για τις συντάξεις και τις κοινωνικές παροχές, την ευελιξία της απασχόλησης, συμφωνήθηκε να καθιερωθούν οριακές τιμές για το έλλειμμα στο Σύνταγμα ή την εθνική νομοθεσία και να σκληρύνουν τις κυρώσεις για τους παραβάτες, προβλέπει τη δημιουργία νομικών μηχανισμών που θα λειτουργούν ως τροχοπέδη για την λήψη δανείων,κ.α.

Επιπλέον, τα κράτη μέλη δεσμεύονται να διαβουλεύεται με τους εταίρους τους για κάθε σημαντική οικονομική μεταρρύθμιση και να λαμβάνουν υπόψη πιθανές δευτερογενείς συνέπειες πριν από την έγκρισή της.

Σε τομείς που εμπίπτουν στην εθνική αρμοδιότητα και είναι καίριοι για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας θα πρέπει για την αποφυγή επιβλαβών ανισορροπιών η κάθε απόφαση να είναι σύμφωνη και να ενισχύει την υπάρχουσα οικονομική διακυβέρνηση στην ΕΕ.

Σε ότι αφορά την Ελλάδα αποφασίστηκε να συνεχίσει με αυστηρότητα τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και να προχωρήσει πλήρως και ταχέως την ιδιωτικοποίηση της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση, [μέσω της γνωστής συνέντευξης που έδωσε η τρόικα ], έτσι ώστε μέσα από αυτή τη διαδικασία να εξοικονομηθεί το ποσό των 50 δισ. € .
Στην κατεύθυνση αυτή και ενόψει των δεσμεύσεων που θα αναληφθούν από την Ελλάδα στο πλαίσιο του Συμφώνου για το επόμενο έτος αποφασίστηκε, η μείωση κατά μια ποσοστιαία μονάδα - 1% (100 μονάδες βάσης) των δανείων ( των 110 δις ευρώ) και αυξήθηκε η διάρκεια αποπληρωμής τους από τα 3 στα 7,5 χρόνια, καθώς όλοι κατάλαβαν ότι το αρχικό πρόγραμμα που υιοθέτησε και εφαρμόζει η Ελλάδα κατόπιν υποδείξεων της τρόικας δεν λύνει κανένα πρόβλημα και κυρίως επειδή τα μεγάλα κράτη της Ευρώπης φοβήθηκαν ότι δεν έχουν εξασφαλισμένη την επιστροφή των ποσών που μας δανείζουν μέσα στον αρχικά προβλεπόμενο χρόνο.
Σε ότι αφορά στον μόνιμο μηχανισμό ( ESM) για την αντιμετώπιση των οικονομικών κρίσεων που θα τεθεί σε λειτουργία από το 2013, θα έχει συνολική πραγματική ικανότητα δανεισμού ύψους 500 δισ. ευρώ συν 250 δισ ευρώ από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Κάθε χρηματοδοτική βοήθεια όταν ζητείται από ένα μέλος της ζώνης του ευρώ θα υπόκειται σε αυστηρούς όρους κάτω από ένα μακροοικονομικό πρόγραμμα προσαρμογής, ωστόσο η παρέμβαση θα θεωρείται απαραίτητη όταν κινδυνεύει η σταθερότητα της ευρωζώνης στο σύνολό της.

Επίσης, αποφασίστηκε και ο τωρινός μηχανισμός (EFSF) και ο ESM που θα τον διαδεχθεί από το 2013 να έχουν τη δυνατότητα παρέμβασης στην πρωτογενή αγορά χρέους στο πλαίσιο ενός προγράμματος με αυστηρούς όρους.

Αν τώρα προσπαθήσουμε να αποκρυπτογραφήσουμε τι κρύβετε πίσω απ΄ όσα ανακοινώθηκαν χθες εύκολα θα καταλάβουμε ότι πουθενά, (σε ότι αφορά τη χώρα μας) δεν φαίνεται ότι από τη λύση που θα δοθεί θα έχουμε βελτίωση των οικονομικών δεδομένων, πουθενά δεν φαίνεται ότι θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, πουθενά δεν φαίνεται ότι θα έχουμε έστω και μικρή μετατόπιση της οικονομικής πολιτικής που προτείνει το μνημόνιο.
Όλα όσα ανακοινώθηκαν ή πρόκειται να ανακοινωθούν στις 25 Μαρτίου στόχο έχουν να δικαιολογήσουν τις πολιτικές της λιτότητας και της μη ανάπτυξης.
Συνεπώς, αν η πολιτική ηγεσία της χώρας ενδιαφέρεται για την ανταγωνιστικότητα και τη σύγκλιση χρειάζεται αφενός μεν να ανακοινώσει και να εξηγήσει στον ελληνικό λαό τις λεπτομέρειες της συμφωνίας και αφετέρου να ζητήσει από τους Ευρωπαίους ουσιαστική αλλαγή της οικονομικής πολιτικής που προτείνει το μνημόνιο ή ακόμη και άρνησή του, διαφορετικά τα μέτρα που θα κληθεί να εφαρμόσει στο πλαίσιο του Συμφώνου για το επόμενο έτος θα επιβαρύνουν δυσβάσταχτα την Ελλάδα με ότι οικονομικό και κοινωνικό κόστος συνεπάγεται μια τέτοια απόφαση.

Τέλος, σε ότι αφορά την ιδιωτικοποίηση, δλδη την πώληση του συνόλου της δημόσιας περιουσίας για 50 δις ευρώ η κυβέρνηση δεν έχει, ούτε τη λαϊκή εντολή, ούτε νομιμοποιείται πολιτικά να προχωρήσει σε μια τέτοια κατεύθυνση.

Οι οικονομικές επιπτώσεις του σεισμού

Oι οικονομικές επιπτώσεις ενός από τους ισχυρότερους σεισμούς παγκοσμίως απο το 1900 μέχρι σήμερα αναμένεται να έχουν σημαντική επίδραση στον κόσμο καθώς η Ιαπωνία είναι μια από τις μεγάλες οικονομικές δυνάμεις μετά τις ΗΠΑ και την Κίνα.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της dw ένας από τους κλάδους που θα έχουν τις μεγαλύτερες απώλειες θα είναι η ασφαλιστική βιομηχανία για το λόγο ότι οι περιοχές που καταστράφηκαν είναι ασφαλισμένες έναντι των φυσικών καταστροφών.
Ήδη σήμερα οι μετοχές των γερμανικών εταιριών "Münchener Rück, "Hannover Rück" και της ελβετικής "Swiss Re" που έχουν ασφαλίσει τις περιοχές που επλήγησαν είχαν σημαντικές απώλειες. Απώλειες αναμένεται να έχουν και ιαπωνικές ασφαλιστικές εταιρίες.
Επίσης, πολλές ασφαλιστικές εταιρίες που έχουν εμπλακεί στην περιοχή έχουν να ικανοποιήσουν τις συνέπειες του πρόσφατου σεισμού στη Ζέα Ζηλανδία και τις πλημμύρες στην Αυστραλία.
Παράλληλα, η Ιαπωνία είναι μία από τις πιο υπερχρεωμένες βιομηχανικές χώρες, τα χρέη φθάνουν σχεδόν στον 200% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος. Η Τράπεζα της Ιαπωνίας ανακοίνωσε ότι θα κάνει ό, τι είναι δυνατόν για να διασφαλίσει τη σταθερότητα των χρηματοπιστωτικών αγορών.
Την ίδια ώρα η καταστροφή στην ιαπωνική βιομηχανία ίσως αποτρέψει τους επενδυτές, με πιο πιθανό σενάριο να διαβρώσει τη ζήτηση για πρώτες ύλες, όπως μέταλλα και πετρέλαιο.

Η Ιαπωνία είναι η τρίτη μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο σε κατανάλωση πρώτων υλών και στηρίζεται στις εισαγωγές για σχεδόν όλα τα εμπορεύματα που κατασκευάζει.
Σήμερα ο τόνος της τιμής του χαλκού μειώθηκε κατά 2,2%, σε $ 8.992. Επίσης, οι τιμές για το αλουμίνιο, το νικέλιο και το μόλυβδο υποχώρησαν . Στην αγορά πετρελαίου, όπου η κρίση εξακολουθεί να διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στη Μέση Ανατολή, η τιμή μειώθηκε, το βαρέλι του πετρελαίου Brent της Βόρειας Θάλασσας μειώθηκε σήμερα κατά 1,8% σε $ 113.39 και αναμένεται τις επόμενες μέρες να έχει μεγαλύτερη πτώση, καθώς το 46,4% της ενέργειας στην Ιαπωνία παράγεται από πετρέλαιο. Μειώσεις τιμών είχαμε και σε γεωργικά προϊόντα , όπως η ζάχαρη, ο καφές, το καλαμπόκι και το σιτάρι. Μόνο η τιμή του χρυσού παρέμεινε σχεδόν αμετάβλητη.

Επίσης, επειδή η Ιαπωνία είναι ένα κράτος που στηρίζεται κυρίως στις εξαγωγές υπόφερε ιδιαίτερα σκληρά από την παγκόσμια οικονομική κρίση, οι εξαγωγές μειώθηκαν κατά περίπου ένα τέταρτο, το 2009 η ανάπτυξη μειώθηκε περισσότερο από 5%.

Παρόλα αυτά, ειδικά στην ηλεκτρονική μηχανική, την εφαρμοσμένη μηχανική και στις χημικές βιομηχανίες, η Ιαπωνία συνέχισε να έχει ισχυρή θέση μεταξύ των επτά μεγαλύτερων βιομηχανικών χωρών.

Οι περισσότερες εξαγωγές της, 54 % πάνε σε ασιατικές χώρες, στην Ευρώπη οι εξαγωγές διαμορφώθηκαν στο 11,6%. Ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της στην Ευρώπη - αν και όχι τόσο ισχυρός όσο πριν από μερικά χρόνια είναι η Γερμανία.

περισσότερα εδώ