Σήμερα είναι κοινά αποδεκτό ότι η πολιτικοοικονομική κατεύθυνση της ελληνικής κυβέρνησης οδηγεί τη χώρα μας στο περιθώριο της Ευρώπης καθώς δεν έχει τον έλεγχο της οικονομίας και εκ των πραγμάτων αφήνει τόπο στα ισχυρά οικονομικό/πολιτικά συμφέροντα να μας εκμεταλλεύονται οικονομικά.
Μάλιστα δεν θα αποτελούσε υπερβολή να πούμε ότι η δημιουργηθείσα κατάσταση και οι πρακτικές που χρησιμοποιούνται θυμίζουν έντονα την μετασοβιετική εποχή, όταν με πρόσχημα την οικονομική ορθολογικοποίηση καταληστεύτηκε, όπως αποδείχθηκε στην συνέχεια, ένας ολόκληρος λαός.
Αν τώρα προσπαθήσουμε με 2 κουβέντες να εξετάσουμε την πορεία μας από την μέρα εισόδου στο κοινό νόμισμα θα διαπιστώσουμε ότι η αποτυχία της χώρας συνδέεται στενά με την χρησιμοποίηση του Ευρώ. Η οικονομική ευημερία που αρχικά υποσχέθηκε αποδείχθηκε “παλάτι στο κύμα”. .
Στο πλαίσιο αυτό οι χώρες - εξαγωγείς της ΕΕ εκμεταλλευόμενες το σύστημα της νομισματικής ένωσης και του ελεύθερου εμπορίου διείσδυσαν, αφού πρώτα μας δάνειζαν, σε κάθε τομέα της ελληνικής οικονομίας χωρίς η χώρα μας να έχει εµπράγµατα δικαιώµατα επί των οικονομικών κερδών. Αντιθέτως σημαντικοί πόροι που σε διαφορετική περίπτωση θα έκαναν τον κύκλο τους στην εσωτερική οικονομία βρέθηκαν στις τσέπες ντόπιων επιτήδειων και εξωχώριων οικονομικών κέντρων.
Οι Έλληνες εργαζόμενοι, ακόμη και πριν τις περικοπές, είχαν το χαμηλότερο εισόδημα στην ευρωζώνη, τόσο όσο χρειάζονταν για να αγοράζουν καταναλωτικά αγαθά, την ίδια ώρα που πολλά καταναλωτικά προϊόντα πουλιόνταν σε αρκετά υψηλότερες τιμές από τις υπόλοιπες χώρες. Ένα μεταχειρισμένο αυτοκίνητο, για παράδειγμα, που στην Γερμανία μπορούσες να το αγοράσεις 600 – 700 ευρώ στην Ελλάδα κόστιζε πάνω από 6.000 χωρίς τους φόρους κ.α.. με ότι αυτό συνεπάγονταν για τους δείκτες της εσωτερικής οικονομίας.
Το αποτέλεσμα σήμερα είναι ότι ένα μεγάλο τμήμα του λάου μας ακόμη δεν γνωρίζει την αλήθεια δεδομένου ότι το φταίξιμο αποδόθηκε στην ''δημοσιονομική ανευθυνότητα'' των δημοσίων υπαλλήλων και όχι στην πολιτική κατεύθυνση που ακολουθούσε για χρόνια το “σύστημα πασοκ” δεδομένου ότι είχε υπερισχύσει το πελατειακό κράτος και ποτέ δεν δόθηκε ιδιαίτερη σημασία στην αναδιάρθρωση της εγχώριας παραγωγικής υποδομής.
Αντί όμως η σημερινή κυβέρνηση να δει το πραγματικό πρόβλημα εγκλωβίζει μια ολόκληρη χώρα στο δικό της στρατηγικό αδιέξοδο με βασικότερο σημείο το γεγονός ότι συνεχίζει να παραμένει στην εξουσία, χωρίς να τηρεί τις δεσμεύσεις της, (όπως αυτές απορρέουν από το σύνταγμα), έναντι του συνόλου των Ελλήνων πολιτών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου