Καθώς οι μέρες περνούν, γίνονται φανεροί κι ολοένα πιο αντιληπτοί οι πραγματικοί στόχοι της επιθετικής πολιτικής που ακολουθεί η Άγκυρα στην ανατολική μεσόγειο. Η Τουρκία, όπως όλοι γνωρίζουμε, άρχισε να απειλεί με θερμό επεισόδιο σε περίπτωση που η Κύπρος ξεκινούσε δοκιμαστικές γεωτρήσεις στα χωρικά της ύδατα.
Στην συνέχεια, με Νορβηγικής εταιρίας ερευνητικά πλοία, που όλως τυχαίως βρίσκονταν εκείνη την περίοδο στην περιοχή βορείως της Κύπρου και με το Piri Reis από σήμερα απειλεί με έρευνες και εκμετάλλευση των φυσικών πόρων σε περιοχή που τμήμα της ανήκει στα χωρικά ύδατα Ελλάδας και Κύπρου. Η εξέλιξη “επισημοποιήθηκε” με την συμφωνία που υπέγραψε για τη χάραξη των θαλάσσιων συνόρων (υφαλοκρηπίδα) με την κατεχόμενη Β. Κύπρο. Η τουρκική πλευρά μίλησε για ''νόμιμα, ίσα και αναφαίρετα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων” σε ολόκληρη την υφαλοκρηπίδα της Κύπρου, αν και πριν την εισβολή του '74 η τουρκική μειονότητα (στην Κύπρο) αποτελούσε μόνο το 18% του πληθυσμού.
Αν τώρα η εν λόγω συμφωνία τεθεί σε ισχύ ή την δεχτεί η ελληνοκυπριακή πλευρά θα ανοίξει το δρόμο στην Άγκυρα για την σε βάρος του διεθνούς δικαίου και των ελληνοκυπριακών συμφερόντων εκμετάλλευση των υποθαλάσσιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου στην βόρεια πλευρά της Κύπρου και, θα δομήσει δεδομένα που θα ανοίξουν παράθυρο για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου πελάγους. Εκ των πραγμάτων, η γενικότερη στάση της Άγκυρας φαίνεται να παράγει νέα δεδομένα στην περιοχή, καθώς η Ελλάδα είναι αναγκασμένη, είτε να τα δεχτεί , είτε να σταματήσει η ελληνοκυπριακή πλευρά τις έρευνες στο νότιο τμήμα της Κύπρου.
Επίσης, το διαπραγματευτικό χαρτί της Τουρκίας φαίνεται να ενισχύεται στην παρούσα φάση καθώς αποφάσισε να κλείσει τον εναέριο χώρο της σε αεροπλάνα που μεταφέρουν στρατιωτικό εξοπλισμό στην Συρία, θέση η οποία βρίσκει την υποστήριξη των ΗΠΑ καθώς το ενδεχόμενο επιβολής κυρώσεων κατά της Συρίας θα λάβει χώρα, κατόπιν της χθεσινής συμφωνίας στην Νέα Υόρκη, σε συντονισμό με τις ΗΠΑ.
Δυστυχώς, για μια ακόμη φορά η Ελλάδα δείχνει να μην έχει την πυγμή να υποστηρίξει σθεναρά τις θέσεις της, γεγονός που αφήνει περιθώρια διεύρυνσης στην επεκτατική τουρκική πολιτική.
Αν η ελληνοκυπριακή πλευρά, δεχτεί, όπως ελέχθη στην Νέα Υόρκη, η κατεχόμενη βόρεια Κύπρος να έχει επί ίσης όροις συμμετοχή στα έσοδα από την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων πριν δοθεί μόνιμη λύση στο Κυπριακό πρόβλημα εμμέσως πλην σαφώς θα έχει αναγνωρίσει ως νόμιμο καθεστώς την στρατιωτική κατοχή.
Συνεπώς, οι «εναλλακτικές λύσεις» που ακούγονται για τον εξευμενισμό της Άγκυρας βάζουν το γεωπολιτικό πλαίσιο σε άλλο επίπεδο όπου οι σκεπασμένες με τον διπλωματικό μανδύα απειλές θα οδηγήσουν εκ των πραγμάτων σε καθεστώς συνιδιοκτησίας την περιοχή της ανατολικής μεσογείου και το Αιγαίο.
Το δυστύχημα στην περίπτωση είναι ότι η εικόνα της ελληνικής κοινωνίας μοιάζει με σκηνικό ταινίας τρόμου και η Ελληνική κυβέρνηση δεν δείχνει, όπως αποδεικνύεται από τις εξελίξεις, καμία διάθεση να στηρίξει εμπράκτως τα εθνικά μας συμφέροντα, κάτι που φανέρωσε, σε μια ομολογούμενος δύσκολη συγκυρία και η αναβολή,για άγνωστο λόγο, του πρωθυπουργικού ταξιδιού στην Νέα Υόρκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου