Oταν στις αρχές του χρόνου ο Κινέζος πρόεδρος Χου Ζιντάο επισκέφτηκε την Ουάσιγκτον φάνηκε ξεκάθαρα πως παρά τις διαφορές σε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων η κινέζικη πολιτική προσπάθησε να εμβαθύνει την αλληλεξάρτηση με απώτερο στόχο να χρησιμοποιήσει στο μέλλον την οικονομική πίεση για να επηρεάσει την πορεία των εταιρικών σχέσεων του Πεκίνου με τη δύση, χωρίς η εμπλοκή αυτή να φτάσει να αλλάξει την Κίνα πριν η κινεζική εξουσία αλλάξει το διεθνές σύστημα.
Την ίδια ώρα στην Ευρώπη η σινο-γερμανική οικονομική και εμπορική συνεργασία προωθεί τις διμερείς σχέσεις στο σύνολό τους και επί του παρόντος ο όγκος των διμερών συναλλαγών δείχνει ότι η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Κίνας στην Ευρώπη, ενώ η Κίνα είναι ο σημαντικότερος εμπορικός εταίρος της Γερμανίας στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού.
Η προσέγγιση αυτή έχει αρχίσει να γίνεται ολοένα και πιο έντονη από το Μάιο του 2004 ακόμη όταν ο τότε πρωθυπουργός της Κίνας Wen Jiabao είχε επισκεφτεί την Γερμανία. Oι δύο πλευρές φάνηκε τότε ότι θέλουν την εμβάθυνση της συνεργασίας για την ενίσχυση της πολυμερούς προσέγγισης ώστε να τελειοποιήσουν το συντονισμό με στόχο μια διαφορετική παγκόσμια τάξη μέσα από την μεγαλύτερη συμμετοχή των αναδυόμενων χωρών στο παγκόσμιο οικονομικό γίγνεσθαι.
Σε πολιτικό επίπεδο αυτό σημαίνει ότι η Γερμανία ενδυναμώνει τον ηγετικό της ρόλο στην Ευρώπη και η Κίνα αρχίζει να αποκτά σημαίνοντα ρόλο σε ότι αφορά το ‘πλέξιμο’ του διεθνούς γίγνεσθαι.
Κατά συνέπεια, η εταιρική σχέση Κίνας-ΕΕ περνάει και επηρεάζεται από τον κεντρικό ρόλο που διαδραματίζει η πορεία των διμερών σχέσεων Κίνας- Γερμανίας.
Oι στενοί δεσμοί επιβεβαιωθήκαν και στην αρχή της χρονιάς όταν ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Γκουίντο Βεστερβέλε επισκέφτηκε την Κίνα. Mετά από συνάντηση με τον Κινέζο ομόλογό του Yang Jiechi στο Πεκίνο τόνισε ότι προς το αμοιβαίο συμφέρον του εμπορίου και των επενδύσεων θα συνεχίσουν την πολιτική και οικονομική συνεργασία στενότερα, με άλλα λόγια η Γερμάνια έχει αναγάγει την προώθηση της οικονομικής συνεργασίας σε αρκετούς τομείς της οικονομίας εθνική προτεραιότητα επειδή η οικονομική ελίτ της Γερμανίας προσβλέπει σε επικερδείς οικονομικές συμφωνίες.
Αποτέλεσμα όλων αυτών των εξελίξεων είναι και το γεγονός ότι στην τελευταία συνεδρίαση του ευρωπαϊκού συμβουλίου αποφασίστηκε η σταδιακή άρση κάθε προστατευτισμού στο εμπόριο με τρίτες χώρες.
Eκ των πραγμάτων λοιπόν , η Ελλάδα υιοθετεί μια διεθνή συμφωνία, στην περίπτωση το σύμφωνο για το ευρώ, που οι όροι του σε καμιά περίπτωση δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα της ελληνικής οικονομίας.
Με βάση τα παραπάνω και με δεδομένο το γεγονός ότι η συμφωνία για την άρση των περιορισμών στο εμπόριο θα ανοίξει την ελληνική και κατ’ επέκταση την ευρωπαϊκή αγορά και στην Τουρκία, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι μια χώρα- μέλος της ευρωζώνης, όπως η Ελλάδα, που παλεύει με τα χρέη, με μια οικονομία σε λήθαργο, με την ανεργία να αυξάνεται και κατά γενική ομολογία χωρίς περιθώρια επιλογών, να προετοιμάζει, με την πολιτική που ακολουθεί, την επόμενη κρίση της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου