Ψήφισμα συμπαράστασης απο ΣΕΑΕ για την δικαστική προσφυγή.

Κάθε χρόνο τα χιλιάδες οργανικά κενά που προκύπτουν στη δημόσια εκπαίδευση βαφτίζονται από το Υπουργείο Παιδείας ως έκτακτες λειτουργικές ανάγκες και για την κάλυψη τους αντί για μόνιμο προσωπικό προσλαμβάνονται συμβασιούχοι εκπαιδευτικοί.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στο τέλους κάθε σχολικού έτους υπάρχει πραγματικό χάσμα μεταξύ των οργανικών κενών που ανακοινώνει το υπουργείο και αυτών που καταγράφουν οι ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών, ΟΛΜΕ και ΔΟΕ. Η έλλειψη νομοθετικού πλαισίου για τον χαρακτηρισμό των κενών ως οργανικών ή έκτακτη λειτουργική ανάγκη βαραίνει αποκλειστικά την εκάστοτε ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας. Αυτό αποτελεί μια συνειδητή πολιτική επιλογή του Υπουργείου ώστε να επιβάλλονται οι ελαστικές σχέσεις εργασίας στη δημόσια εκπαίδευση.
Το ποσοστό των συμβασιούχων εκπαιδευτικών που εργάζονται τα τελευταία χρόνια στη δημόσια εκπαίδευση ξεπερνά το 25%, γεγονός που σηματοδοτεί αναμφισβήτητα την ολοένα και μεγαλύτερη υποβάθμισή της.
Ακόμα πιο θολό είναι το πλαίσιο με το οποίο επιλέγει το υπουργείο κάθε φορά να διαμοιράσει τις ώρες των κενών που προκύπτουν. Με τον νόμο ν.3848/2010 προστέθηκε, πέραν του αναπληρωτή και του ωρομισθίου, μια νέα μορφή ελαστικής απασχόλησης, ο αναπληρωτής μειωμένου ωραρίου.
Έτσι τις 21 ώρες στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση ή τις 24 στην πρωτοβάθμια, το υπουργείο χωρίς κανένα κριτήριο, μπορεί να επιλέξει να τις διαθέσει, είτε σε έναν αναπληρωτής πλήρους απασχόλησης είτε σε δυο αναπληρωτές μειωμένου ωραρίου είτε σε πέντε ωρομίσθιους.
Η δικαστική προσφυγή του συναδέλφου Τσάμη Βασίλειου που προλήφθηκε ως ωρομίσθιος εκπαιδευτικός για 4 ώρες, τη στιγμή που τα κενά ακόμα και στην περιοχή που εργάζεται είναι αποδεδειγμένα μεγάλα, αποτελεί κραυγή αγωνίας χιλιάδων εκπαιδευτικών.
Με την προσφυγή του ο συνάδελφος μας, πέραν της υπεράσπισης των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών, θέτει το βασικό παιδαγωγικό ζήτημα της σχέσης μαθητή – εκπαιδευτικού, καθοριστικού στοιχείου που οδηγεί στη μάθηση και τη γνώση, διαδικασία που είναι αδύνατον να οικοδομηθεί με αυτές τις μορφές εργασίας.
Είναι σίγουρο ότι η δικαίωσή του θα αποτελέσει φραγμό στο αντιπαιδαγωγικό καθεστώς εργασίας με το οποίο καλούνται οι εκπαιδευτικοί να μορφώσουν τη νεολαία και θα συμβάλει ώστε να βελτιωθεί η ποιότητα της δημόσιας εκπαίδευσης. Σαν εκπαιδευτικοί, σαν γονείς αλλά και σαν πολίτες δηλώνουμε την απέραντη συμπαράστασή μας στη δικαστική διαμάχη που έχει ξεκινήσει ο συνάδελφος μας.
ΣΕΑΕ