Πλήρης κυβερνητική αποτυχία

Είναι σαφές από τις εξελίξεις ότι η Ελλάδα από τη στιγμή που υπέγραψε το μνημόνιο επιτάχυνε τον κοινωνικό και οικονομικό εκτροχιασμό της.

Από την άλλη πλευρά, η πολιτική κατεύθυνση της κυβέρνησης συνέδεσε την υπαγωγή της χώρας στις ρυθμίσεις του ΔΝΤ με την προσδοκία ότι θα αναπτυχθούν οι προϋποθέσεις για τον απεγκλωβισμό της από τα προβλήματα χρέους και των πάσης φύσεως δυσάρεστων εμπειριών και καταστάσεων.

Θυμάμαι τότε πολλούς που έλεγαν ότι τα χρήματα από το πακέτο δανεισμού ήταν το δώρο, η επιβράβευση της χώρας για τις σαρωτικές διαθρωτικές μεταρρυθμίσεις που ανέλαβε να φέρει σε πέρας εξ’ αιτίας της υιοθέτησης του μνημονίου. Μάταια τότε κάποιοι από εμάς προσπαθούσαμε να πείσουμε ότι τα χρήματα που μας δίνουν μέσω του πακέτου δανεισμού δεν είναι δώρο και ότι οι θεσμικές αλλαγές που προτείνει το ΔΝΤ δεν θα δημιουργήσουν νέες δυνατότητες για την ελληνική κοινωνία, η προπαγάνδα της κυβέρνησης είχε κάνει καλή δουλειά.

Μάλιστα εκείνη την εποχή είχε γίνει συζήτηση για το εάν θα επηρεαστούν από την υπερβολική αύξηση της φορολογίας τα έσοδα του δημοσίου με βάση τα όσα υποστηρίζει η καμπύλη laffer.

Ο πρωθυπουργός τότε είχε δηλώσει ότι αποκλείει αυτό το ενδεχόμενο. Σήμερα είναι προφανές ότι τα μέτρα που ελήφθησαν δεν έφεραν τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, η πολιτική του μνημονίου βυθίζει τη χώρα σε πρωτοφανή ύφεση και διαλύει τον κοινωνικό ιστό. Επίσης, είναι βέβαιο ότι το πακέτο δανεισμού που έχει ήδη αποφασιστεί δεν επαρκεί. Εκ των πραγμάτων λοιπόν η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη, όχι μόνο να ξανά- αυξήσει τους φόρους και να ξανά- περιορίσει τους μισθούς στο δημόσιο τομέα, αλλά και να προχωρήσει σε συνολική αναδιάρθρωση χρέους.

Με απλά λόγια αυτό λέγεται πλήρης κυβερνητική αποτυχία .