160 λαθρομετανάστες πήραν το πλοίο της γραμμής, από τα Χανιά, έφτασαν στην Αθήνα, όπου απολύτως ανενόχλητοι, εισέβαλαν και εγκαταστάθηκαν στο χώρο της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών με σκοπό της κατάληψης, όπως ανακοινώθηκε, να αποκτήσουν άδεια μόνιμης παραμονής στη χώρα. Η υπόθεση το πρώτο πράγμα που προκαλεί είναι γέλια, αν όμως προσεγγίσεις το θέμα ρεαλιστικά θα διαπιστώσεις ότι έχει άλλη διάσταση.
Τα ερωτήματα και οι απορίες που προκύπτουν από αυτή την εξέλιξη είναι πολλά και κυρίως, ποιος τους πήγε στη νομική σχολή; Γιατί τώρα; Γιατί δεν πήγαν στη βουλή ή σε κάποια άλλη δημόσια υπηρεσία, στην περιφέρεια Κρήτης, ας πούμε που θα ήταν και το ποιο λογικό!. Πως ξαφνικά τόσοι λαθρο-μετανάστες είδαν ως μέσο πίεσης το χώρο του Πανεπιστημίου που ως γνωστό ισχύουν, για την επέμβαση δημόσιας δύναμης, οι διατάξεις που κατοχυρώνουν την ακαδημαϊκή ελευθερία στην έρευνα, τη διαδασκαλία, καθώς και στην ελεύθερη έκφραση και διακίνηση των ιδεών.
Τα ερωτήματα και οι απορίες που προκύπτουν από αυτή την εξέλιξη είναι πολλά και κυρίως, ποιος τους πήγε στη νομική σχολή; Γιατί τώρα; Γιατί δεν πήγαν στη βουλή ή σε κάποια άλλη δημόσια υπηρεσία, στην περιφέρεια Κρήτης, ας πούμε που θα ήταν και το ποιο λογικό!. Πως ξαφνικά τόσοι λαθρο-μετανάστες είδαν ως μέσο πίεσης το χώρο του Πανεπιστημίου που ως γνωστό ισχύουν, για την επέμβαση δημόσιας δύναμης, οι διατάξεις που κατοχυρώνουν την ακαδημαϊκή ελευθερία στην έρευνα, τη διαδασκαλία, καθώς και στην ελεύθερη έκφραση και διακίνηση των ιδεών.
Σύμφωνα με το άρθρο 3 του Νόμου 1549/2007 (ΦΕΚ Α 69/20.03.2007) η επέμβαση δημόσιας δύναμης επιτρέπεται με την άδεια του αρμοδίου οργάνου του Α.Ε.Ι. μόνον εφ’ όσον διαπράττονται αυτόφωρα κακουργήματα ή αυτόφωρα εγκλήματα κατά της ζωής.
Συνεπώς, για την περίπτωση η Κοσμητεία της ΝΟΠΕ δύσκολα θα προτείνει επέμβαση δημόσιας δύναμης επειδή το ζήτημα έχει ανθρωπιστικές πτυχές και, ήδη έχει αποφασίσει να μην επιτρέψει την παραχώρηση του χώρου!.
Τι θα συμβεί όμως αν τεθεί θέμα κινδύνου της υγείας και της σωματικής ακεραιότητας των φοιτητών της Νομικής Σχολής; Το πιο πιθανό είναι να δημιουργηθούν συνθήκες de facto επέμβασης, δλδη τετελεσμένα που θα απαξιώσουν την ακαδημαϊκή ελευθερία και θα προετοιμάσουν το έδαφος για την κατάργησή της.
Θα πεις τώρα, τι μπορεί να εξυπηρετήσει αν ‘κατασκευαστούν’ συνθήκες που θα δημιουργούν την ανάγκη αλλαγών στο ισχύον νοµοθετικό και κανονιστικό πλαίσιο;
Σε άρθρο που δημοσιεύτηκε σήμερα στο ΒήμαOnline βλέπουμε ότι τις προηγούμενες ημέρες στο Μέγαρο Μαξίμου έγιναν μυστικές συσκέψεις! για να «προετοιμάσουν» τις αλλαγές στα σχολεία και την ανώτατη εκπαίδευση.
Όπως όλα δείχνουν με ‘δούρειο ίππο΄ την εισαγωγή των νέων τεχνολογιών στον χώρο των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ επιδιώκουν να αλλάξουν το πρότυπο της ανώτατης εκπαίδευσης στη χώρα, με βασικότερο στόχο τον απόλυτο έλεγχο και κατ' επέκταση την 'κατεδάφιση' του δημόσιου πανεπιστημίου.
Συνεπώς, για την περίπτωση η Κοσμητεία της ΝΟΠΕ δύσκολα θα προτείνει επέμβαση δημόσιας δύναμης επειδή το ζήτημα έχει ανθρωπιστικές πτυχές και, ήδη έχει αποφασίσει να μην επιτρέψει την παραχώρηση του χώρου!.
Τι θα συμβεί όμως αν τεθεί θέμα κινδύνου της υγείας και της σωματικής ακεραιότητας των φοιτητών της Νομικής Σχολής; Το πιο πιθανό είναι να δημιουργηθούν συνθήκες de facto επέμβασης, δλδη τετελεσμένα που θα απαξιώσουν την ακαδημαϊκή ελευθερία και θα προετοιμάσουν το έδαφος για την κατάργησή της.
Θα πεις τώρα, τι μπορεί να εξυπηρετήσει αν ‘κατασκευαστούν’ συνθήκες που θα δημιουργούν την ανάγκη αλλαγών στο ισχύον νοµοθετικό και κανονιστικό πλαίσιο;
Σε άρθρο που δημοσιεύτηκε σήμερα στο ΒήμαOnline βλέπουμε ότι τις προηγούμενες ημέρες στο Μέγαρο Μαξίμου έγιναν μυστικές συσκέψεις! για να «προετοιμάσουν» τις αλλαγές στα σχολεία και την ανώτατη εκπαίδευση.
Όπως όλα δείχνουν με ‘δούρειο ίππο΄ την εισαγωγή των νέων τεχνολογιών στον χώρο των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ επιδιώκουν να αλλάξουν το πρότυπο της ανώτατης εκπαίδευσης στη χώρα, με βασικότερο στόχο τον απόλυτο έλεγχο και κατ' επέκταση την 'κατεδάφιση' του δημόσιου πανεπιστημίου.
Μπορούμε όμως να αρχίσουμε να μιλάμε για κατάργηση της ακαδημαϊκής ελευθερίας; όταν η νομοθεσία που ισχύει είναι επαρκής και κατά γενική ομολογία [η ακαδημαϊκή ελευθερία] είναι πηγή ζωής για το σύγχρονο πανεπιστήμιο και αποφασιστικής σημασίας για τη δημιουργία ισχυρής δημοκρατίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου