Δρόμος δίχως αύριο η «φτωχοποίηση» της ελληνικής κοινωνίας

Με την ύφεση και την ανεργία να δημιουργούν σοβαρά προβλήματα σε κάθε ελληνική οικογένεια και χωρίς κάποιος να μπορεί να πει με βεβαιότητα τι διαστάσεις θα λάβει το πρόβλημα στο μέλλον, η κυβέρνηση και οι διεθνείς υποστηρικτές της θεωρούν

[ σύμφωνα και με τις δηλώσεις τους] ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος του Προγράμματος που εφαρμόζουν είναι η κοινωνική αντίδραση στα μέτρα λιτότητας.

Με λίγα λόγια εκλαμβάνουν ως απειλή για τη δική τους υπόσταση την κοινωνική αντίδραση που εκλαμβάνεται ως απειλή του «δικού μας» και σε καμιά περίπτωση δεν είναι «δικό τους» οι αριθμοί που προστατεύουν .

Αριθμοί οι οποίοι μαρτυρούν μια «δυσάρεστη αλήθεια».

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, η μείωση του ελλείμματος οφείλεται κυρίως στην περικοπή των δαπανών (του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων συμπεριλαμβανομένου), των μισθών και συντάξεων και των επιχορηγήσεων (ασφαλιστικά ταμεία, κ.λπ.), ενώ ο ρυθμός αύξησης των εσόδων υστερεί ακόμη έναντι του στόχου. Από τη μείωση των εξόδων το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού περιορίστηκε το α΄ εξάμηνο κατά 45,4% .

Από τα παραπάνω στοιχεία εύκολα μπορούμε να συμπεράνουμε ότι η φτωχοποίηση της ελληνικής κοινωνίας βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.

Συνεπώς, τα κυβερνητικά μέτρα ήταν πολιτική επιλογή και μάλιστα προγραμματισμένη με συγκεκριμένους πολιτικούς και οικονομικούς στόχους.

Σύμφωνα τώρα με όσα ειπώθηκαν και από όσα μπορεί να δει ο κοινός νους φαίνεται ότι η κυβέρνηση προκειμένου να διαφυλάξει την κυβερνητική εξουσία με κάθε τρόπο έχει αποφασίσει να δώσει την χώρα προίκα στην αθλιότητα. Σε αυτή την εξέλιξη συνέβαλε αποφασιστικά η άρνηση της κοινωνίας να ταυτιστεί με τις επιλογές της κυβέρνησης γεγονός που οδήγησε σε αποτυχία την προσπάθεια της να χωριστεί η χώρα σε πολέμιους και υποστηρικτές του μνημονίου, αφού ολόκληρη η κοινωνία φαίνεται ότι είναι πολέμιοί. Τα ερωτήματα που προκύπτουν πολλά:

► Γιατί η κυβέρνηση έκρινε ότι τα κύρια αίτια της οικονομικής και κοινωνικής αστάθειας ήταν η έτσι και αλλιώς χαμηλές συνταξιοδοτικές και μισθολογικές αποδοχές.
► Στη βάση ποιας λογικής η κυβέρνηση αποφάσισε να αποτελεί αντισταθμιστικό μέτρο στην αύξηση του πληθωρισμού εξαιτίας του φπα και του φόρου στα καύσιμα η αύξηση της ανεργίας όταν είναι γνωστό σε όλους ότι η αυξανόμενη γήρανση του πληθυσμού δημιουργεί προηποθεσεις ώστε η κατάσταση να είναι μη αναστρέψιμη.
► Για ποιους λόγους η κυβέρνηση αποφάσισε να βάλει το εκπαιδευτικό σύστημα και χιλιάδες εκπαιδευτικούς σε μια μεγάλη περιπέτεια υποβαθμίζοντας σημαντικά το παρεχόμενο από το κράτος επίπεδο της δημόσιας εκπαίδευσης με σύμπτυξη τμημάτων σημαντική μείωση διορισμών- προσλήψεων, αύξηση του χρόνου εργασίας των εκπαιδευτικών κατά 5 ώρες την εβδομάδα με υπερωριακή υποχρεωτική απασχόληση κ.α.
► Με ποιο δικαίωμα έχει οδηγήσει πολλά νοσοκομεία της χώρας να βρίσκονται χωρίς τα απαραίτητα για τη εύρυθμη λειτουργία τους υλικά, πολλά νοσοκομεία έχουν φτάσει σε σημείο να μην έχουν ούτε σύριγγες.
► Γιατί η κυβέρνηση αποφάσισε να ακολουθήσει μια πολιτική που μέρα με τη μέρα καταργεί κάθε λειτουργικό στοιχείο της δημοκρατίας και της ελευθερίας; Μπορεί χωρίς οικονομική [ ατομική και συλλογική] ελευθερία να λειτουργήσει η δημοκρατία. Ποιος σήμερα θέτει τους όρους για να λειτουργήσει η δημοκρατία; Τους θέτει το σύνταγμα ή εξωθεσμικά οικονομικά κέντρα;