Παρασκευή, Ιουλίου 16

Η Κρίση της Σοσιαλδημοκρατίας

Αν υποθέσουμε ότι τα μέτρα και οι προτάσεις της κυβέρνησης είναι δείγμα της νέας πολιτικής της τότε η δυσφορία της κοινωνίας στα κυβερνητικά μέτρα εκλαμβάνεται από την κυβέρνηση ως πρόβλημα.
Σε διαφορετική περίπτωση οι βουλευτές του πασοκ αλλά και ο πρωθυπουργός της χώρας θα έπρεπε να βρίσκονται στους δρόμους με τους εργαζόμενους, όπως ήταν και την προηγούμενη χρονιά, δλδη πριν κερδίσει τις εκλογές του περασμένου χρόνου το πασοκ...
Το συλλογισμό αυτό επιβεβαιώνει και η επικοινωνιακή πολιτική της κυβέρνησης που εν μέσω θέρους προσπαθεί να δημιουργήσει «κοινή γνώμη» με "συνέδρια" και αναβάθμιση του πολιτικού και ιδεολογικού ρόλου των ΜΜΕ.
Η ιδεολογική στροφή του πασοκ στην νεοφιλελεύθερη διακυβέρνηση εμμέσως πλην σαφώς δείχνει ότι δεν ήταν σε θέση να δώσουν τις δικές τους λύσεις στα προβλήματα της οικονομίας αλλά και γενικότερα στα κοινωνικά προβλήματα και ενήργησαν όπως ενέργησαν προεκλογικά για να ανακτήσουν την εξουσία.
Δεν μπορεί για παράδειγμα μια χρονιά πριν να καταγγέλλεις ως υπεύθυνους για την παρακμή της οικονομίας τους κερδοσκόπους του χρηματοπιστωτικού συστήματος και την επόμενη χρονιά να ιδιωτικοποιείς τις κρατικές τράπεζες ,να ισοπεδώνεις το κοινωνικό κράτος, να διαλύεις την πραγματική οικονομία υπέρ των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων κ.α ,
Πως, για παράδειγμα, η σοσιαλδημοκρατία για πραγματικούς όσο και συμβολικούς λόγους δέχεται οτι η ελεύθερη οικονομία πρέπει να αποκλείει την διεύρυνση του οικονομικού τομέα που ελέγχει το κράτος; και θεωρεί ουσιαστική παρέμβαση τη νεοφιλελεύθερη πολιτική του ΔΝΤ!.
Μήπως τελικά η “ρητορική της χρεοκοπίας’’ εξυπηρετεί και την ανάγκη να μην γίνει αντιληπτή από την κοινή γνώμη η ιδεολογική στροφή αλλά και γενικότερα η κρίση της σοσιαλδημοκρατίας στην Ευρώπη;

Δεν υπάρχουν σχόλια: